Το θέμα της υπόσχεσης που έδωσε ο Θεός στον Αβραάμ, ότι θα τον ευλογήσει και την εκπλήρωσή της θίγει στο αυριανό αποτολικό ανάγνωσμα ο Θείος Παύλος. Αναπόφευκτος έρχεται ο συνειρμός, η σκέψη μας πηγαίνει στο σήμερα και στο θέμα των υποσχέσεων του ανθρώπου με τον Θεό και μεταξύ των ανθρώπων.
Τον Θεό αρκετοί τον βλέπουν ως έναν υπάλληλό τους ή ως αλλιώτικο μάγο που εκμαιεύοντας την υπόσχεση Του για κάτι το προσωπικό, απαιτούν με τον τρόπο τους και την άμεση εκπλήρωσή τους, χωρίς να υπολογίζουν αν είναι ποιο ή όχι το συμφέρον τους. Αν δηλαδή – λ.χ. -ζητήσουμε να μας χαρίσει ένα καλό και αυτοκίνητο και εμείς από υπερβολική σκοτωθούμε, θα είναι δική μας η ευθύνη που ζητήσαμε ή όχι; Το αυτό ισχύει και για τα χρήματα ή την εξουσία. Η σωστή ανταλλαγή υποσχέσεων κρατά και την αξία τους δυνατή.
Την παροχή των υποσχέσεων (ταμάτων) στον Θεό πρέπει να γίνεται κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας, κατά πόσο θα είμαστε σε θέση (οικονομική, πρακτική, χρονική) να το πραγματοποιήσουμε. Σ΄ αντίθετη περίπτωση έρχονται οι τύψεις, οι προβληματισμοί, οι ανησυχίες. Καθώς βρισκόμαστε σε καταστάσεις απόγνωσης ή χαράς υποσχόμαστε αρκετά σε Αγίους ή σε ανθρώπους. Τη διαδικασία αυτή πρέπει να την διέπει η ειλικρίνεια των προθέσεων, να εμπνέουμε την αλήθεια και να διαθέτουμε τη δυνατότητα. αλλιώς κινδυνεύουμε να χαρακτηρισθούμε επιπόλαιοι.
Η εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού σε εμάς μπορεί να αργεί, δεν είναι σημαίνει και άρνηση. Υπερβαίνει τα ανθρωπίνως εφικτά η αγάπη Του, άρα δεν επιθυμεί να μας πληγώσει με την διαφαινόμενη άρνηση και καθυστέρηση. Απλά δεν είναι κατάλληλη για την εκπλήρωσή της. Ούτε να απογοητευόμαστε, ούτε και να λιποταχτούμε από το θαύμα, την εμπιστοσύνη, την αγάπη μας στον Θεό.
Ο Θεός θα μπορούσε να εφάρμοζε μια συνεχή υποσχεσιολογία για να είναι αρεστός και να ασκούσε μια παροχοντολογία για να είναι ευχάριστος. Δεν εντάσσεται σε καμία κατηγορία γιατί είναι Θεάνθρωπος. Αντίθετα θα ακούσουμε αύριο τον Απόστολο να μιλά για υπομονή, για αντοχή, για καρτερία στα δύσκολα γι΄ αυτό και ανέβηκε στον Σταυρό.
Υπόσχετε όχι για το χειροκρότημα, αλλά γιατί αισθάνεται τις ανάγκες μας και εκτιμά τις επιθυμίες μας, τακτοποιεί τα κενά κατά το συμφέρον και απαντά στα θέλω μας για το αύριο μας. Τις υποσχέσεις Του τις εκπληρώνει άμεσα. Ας Τον ευχαριστήσουμε για την προσφορά αυτή και να Του υποσχεθούμε ότι και εμείς στη ζωή μας τα ίδια θα πράξουμε, αν και όποτε χρειαστεί, για να μην εκτιθέμεθα ενώπιον Του και εμπρός στα παιδία Του και αδέλφια μας
Αρχιμ. Χρυσοστόμου Χρυσόπουλου,
Θεολόγου, Διδάσκοντος Πανεπιστημίου Πειραιώς
για το ΔΟΓΜΑ.gr