Με αφορμή την γιορτή της μητέρας που εορτάζουμε, δεν θα μπορούσαμε να μην γράψουμε λίγα λόγια για αυτές τις καθημερινές ηρωίδες του καθήκοντος, της πίστεως, και της ευθύνης, που αγωνιούν και αγρυπνούν μέχρι να δουν τα βλαστάρια τους να μεγαλώνουν και να προοδεύουν.
Κάποτε ο Μέγας Ναπολέων βλέποντας στη Γαλλία τα εκπαιδευτικά συστήματα να μην αποδίδουν και να δημιουργούν προβλήματα στην αγωγή των νέων διερωτήθηκε τί ήταν αυτό που έλειπε από τους νέους και δεν διαπαιδαγωγούνται σωστά. Την απάντηση την έλαβε από μία κυρία της υψηλής κοινωνίας. Μεγαλειότατε είπε: Μητέρες μας λείπουν. Μητέρες που θα ξέρουν πώς θα αναθρέψουν τα παιδιά τους, ποιά κατεύθυνση και ποιά ιδανικά θα δώσουν και πώς θα αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση. Για να έχουμε όμως σωστές μητέρες πρέπει να καλλιεργήσουμε την μητρότητα στις νέες κοπέλες ούτως ώστε να ζυμωθούν σωστά και όταν μπουν στο στίβο της ζωής να είναι προετοιμασμένες και δυνατές για να αντιμετωπίσουν τους ποικίλους κινδύνους που θα παρουσιασθούν.
Η ιδιότητα και η αποστολή της κάθε μητέρας είναι σημαντική και μοναδική. Πρόκειται για πρόσωπο υψηλό, υπεύθυνο και ευλογημένο. Γίνεται συνδημιουργός του Θεού, στην αρχή με την μητρότητα και στη συνέχεια παιδαγωγός με την σωστή αγωγή και την καλλιέργεια, γιατί αυτή γαλουχεί τα παιδιά της. Είπε πολύ σωστά κάποιος διανοητής ότι η πραγματική μάνα είναι για την οικογένεια πηγή χαράς και ευτυχίας, τόπος ασφάλειας και ηρεμίας. Καθημερινά η οικογένεια απολαμβάνει την ευλογία της μητρικής στοργής και ζει από την δύναμη της θυσιαστικής αγάπης της μητέρας. Μιας αγάπης που ξέρει να σκεπάζει τα λάθη και τα σφάλματα των παιδιών της αλλά και να συγχωρεί. Μιας αγάπης που πάντα αγρυπνεί και υπομένει.
Από τις καλές μητέρες εξαρτάται το έθνος μας. Εάν οι μητέρες δεν εμφυσήσουν στα παιδιά τους, τα ζώπυρα του έθνους και της φυλής μας, πώς θα πορευθούν αυτά; Με τί εχέγγυα;
Από τις καλές μητέρες εξαρτάται και η Εκκλησία μας. Αυτές θα γεννήσουν τους αυριανούς ιερείς, ιεραποστόλους, επισκόπους, κατηχητές, τους ανθρώπους της Εκκλησίας, που θα γίνουν «λέοντες πυρ πνέοντες» μέσα στην κοινωνία.
Σήμερα που δοκιμάζεται όσο ποτέ άλλοτε η συνοχή του έθνους μας, εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό ποιές μητέρες έχουμε και ποιές μητέρες αναζητούμε!
Την περασμένη Τρίτη είχα κάνει στην Κάλαθο μία εκπομπή με τον αγαπητό μου φίλο Μανώλη Λουκαρά ο οποίος είναι τυφλός, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να βλέπει με τα μάτια της ψυχής και να συμβουλεύει με την φώτιση του Θεού και με την αγαπώσα καρδιά του. Όταν τον ρώτησα να στείλει ένα μήνυμα σε όσους τον παρακολουθούν, με άφησε έκπληκτο με αυτό που είπε: «Όσες θέλουν να γίνουν μητέρες, πρέπει να νοιώθουν πρώτα τον θεσμό της μητρότητας μέσα τους και μετά να γίνονται» μου είπε.
Πόση αλήθεια κρύβουν τα φωτισμένα λόγια αυτού του παιδιού με ειδικές ικανότητες! Εάν νοιώθεις αυτό που θα γίνεις μόνο τότε αποκτάς πλούσιο πνευματικό κόσμο. Γνωρίζεις να αγαπάς, να θυσιάζεσαι, να αγρυπνάς, να καλλιεργείσαι.
Η κοινωνία μας σήμερα έχει έλλειψη από μητέρες που θα έχουν τα πιο πάνω στοιχεία. Η ισότητα και ο φεμινισμός έδωσαν στη γυναίκα πολλά προνόμια, αλλά της αφαίρεσαν όσα είχαν να κάνουν με την εσωτερική της θωράκιση.
Ας αναζητήσουμε και σήμερα μητέρες που θα κάνουν τα σπίτια τους, κατ΄ οίκον εκκλησίες. Δεν θα είναι οπισθοδρόμηση κάτι τέτοιο αλλά πρόοδος και εφαλτήριο για καλυτέρευση του κοινωνικού ιστού που παραμορφώνεται και αλλοτριώνεται.
Ας παρακαλέσουμε την πνευματική μητέρα όλων μας, την Παναγία μας, να βοηθήσει και να συνδράμει. Μόνο τότε θα ξαναβγούν στο προσκήνιο μητέρες αληθινές και γνήσιες.