Την Τρίτη 18 Οκτωβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας.
Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, τέλεσε την εις Διάκονον Χειροτονία του Μοναχού Νέστορα Μπαρλακόπουλου.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την 110η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία του Υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου και των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Βετσοπούλου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία κατά τη χειροτονία ανέφερε μεταξύ άλλων: Ὑπό τή σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς προστάτιδος τῆς πόλεώς μας, συγκεντρωθήκαμε σήμερα γιά νά ἑορτάσουμε τά 110 χρόνια ἀπό τήν ἀπελευθέρωσή μας ἀπό τόν πολύχρονο τουρκικό ζυγό.
Συγκεντρωθήκαμε αὐτή τήν ἡμέρα τῶν Ἐλευθερίων, γιά νά δοξάσουμε τόν Θεό καί νά τοῦ ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας, γιατί ὄχι μόνο μᾶς χάρισε σάν σήμερα τήν ἐλευθερία, ἀλλά καί γιατί στά ἀτελείωτα καί δύσκολα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς δέν ἄφησε νά χαθεῖ τό Γένος μας.
Ἔτσι οἱ πατέρες μας μπόρεσαν νά διατηρήσουν ζωντανή τήν ἐθνική τους συνείδηση, νά διατηρήσουν θερμή τήν πίστη τους στόν Χριστό, ἀλλά καί νά διατηρήσουν τή ζωογόνο ἐλπίδα ὅτι κάποτε θά σημάνουν οἱ καμπάνες τῆς ἐλευθερίας καί στή Μακεδονία μας καί στόν τόπο μας.
Μέ αὐτή τήν προσδοκία ἔφθασαν καί μέχρι τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία ὁ Ἑλληνικός στρατός εἰσῆλθε ἐλευθερωτής καί θριαμβευτής καί ἐδῶ στήν Ἀλεξάνδρεια, στόν τότε Γιδᾶ, καί τόν ὑποδέχθηκαν μέσα σέ παραλήρημα χαρᾶς καί ἐνθουσιασμοῦ.
Καί ὅπως ἐκεῖνοι τότε, τή μεγάλη καί ἱστορική ἡμέρα τῆς 18ης Ὀκτωβρίου 1912 ἔσπευσαν ἐδῶ στόν ναό τῆς Παναγίας νά ἀναπέμψουν ὕμνο εὐχαριστίας καί δοξολογίας στόν Θεό καί στήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας πού ἔδωσε τή νίκη στόν Ἑλληνικό στρατό, ὥστε νά ἐλευθερώσει καί τόν ἡρωικό αὐτόν τόπο ἀπό τόν σκληρό δυνάστη, ἔτσι καί ἐμεῖς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη καί τήν εὐχαριστία μας στόν Θεό γιά τή μεγάλη αὐτή δωρεά.
Συγχρόνως ὅμως τιμοῦμε καί τή μνήμη ὅλων τῶν ἡρωικῶν ἐκείνων ἀξιωματικῶν καί στρατιωτῶν καί ὅλων ὅσων ἀγωνίσθηκαν καί συνέβαλαν γιά νά φθάσει αὐτή ἡ εὐλογημένη στιγμή τῆς ἀπελευθερώσεως ἀπό τούς Τούρκους, γιά νά μπορεῖ νά κυματίσει ἐλεύθερα ἡ γαλανόλευκη σημαία μας, γιά νά μποροῦμε νά λατρεύουμε ἐλεύθερα τόν Θεό καί νά μιλοῦμε τήν ἑλληνική γλώσσα.
Μνημονεύουμε μέ σεβασμό καί συγκίνηση τούς ἀγῶνες τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας μας. Ὑποκλινόμεθα μέ σεβασμό στό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τῶν στρατιωτῶν καί στή δύναμη τῆς αὐταπαρνήσεώς τους, πού τούς ἔκανε νά μήν ὑπολογίζουν τή ζωή τους προκειμένου νά ἐλευθερώσουν τήν πατρίδα καί τούς ἀδελφούς τους.
Δεόμεθα καί ἱκετεύουμε τόν Θεό νά ἀναπαύει τίς ψυχές τους στήν οὐράνια βασιλεία του καί νά διατηρεῖ τήν πατρίδα μας ἐλεύθερη ἀπό κάθε δυνάστη καί τύραννο.
Ἡ χαρά τῆς σημερινῆς ἡμέρας τῶν Ἐλευθεριῶν τῆς πόλεώς μας εἶναι ὅμως φέτος μεγαλύτερη γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία, καθώς σήμερα τελοῦμε τή χειροτονία ἑνός νέου διακόνου τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος ἀποφάσισε νά ἀφιερώσει τόν ἑαυτό του καί τή ζωή του στόν Θεό καί στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, νά γίνει διάκονος τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων, διάκονος τῶν μυστηρίων ἀλλά καί τῶν ψυχῶν.
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ καί στόν ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ ἐνεδύθης τόν μοναχικό ράσο.
Σήμερα στόν μητροπολιτικό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἡμέρα κατά τήν ὁποία μαζί μέ τά Ἐλευθέρια τῆς πόλεώς μας τιμοῦμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, τοῦ ἰατροῦ, καί προστάτου τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, θά ἐνδυθεῖς μέ τό διακονικό στιχάριο καί τή χάρη τοῦ πρώτου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης.
Τό γνωρίζεις ἀσφαλῶς ὅτι ἡ τιμή τήν ὁποία σοῦ κάνει ὁ Θεός σήμερα διά τοῦ Ἐπισκόπου εἰσάγοντάς σε στά Ἅγια τῶν Ἁγίων καί δίδοντας σου τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης εἶναι μεγάλη καί ὑψηλή, εἶναι οὐράνια καί ἀγγελική, διότι ὁ διάκονος ἵσταται εἰς τόπον καί τύπον τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί διακονεῖ τό ἱερό θυσιαστήριο.
Καί ἐάν τά χερουβίμ καί τά σεραφείμ παρακύπτουν μέ φόβο καί τρόμο στήν Ἁγία Τράπεζα καί κατακαλύπτουν ἀπό σεβασμό τά πρόσωπά τους, ἀντιλαμβάνεσαι μέ πόση προσοχή, μέ πόσο φόβο Θεοῦ, μέ πόσο σεβασμό ἀλλά καί μέ πόσο ἀγώνα γιά νά διατηρεῖς τόν ἑαυτό σου καθαρό ἀπό τοῦ κόσμου θά πρέπει νά προσεγγίζεις τό ἱερό θυσιαστήριο, δοξάζοντας τόν Θεό γιά τήν τιμή πού σοῦ ἐπεφύλαξε, καί τήν ὁποία λίγοι μόνο ἄνθρωποι ἀξιώνονται.
Μή λησμονεῖς, λοιπόν, ὅτι δέν ἀρκεῖ μόνο νά γνωρίζεις ὅτι ἡ χάρη τῆς ἱερωσύνης εἶναι ἡ μεγαλύτερη τήν ὁποία μπορεῖ νά ἐπιθυμήσει καί νά λάβει ὁ χοϊκός ἄνθρωπος, ἀλλά χρειάζεται νά τό ἔχεις διαρκῶς κατά νοῦ, διότι θά σέ βοηθᾶ στόν πνευματικό σου ἀγώνα, θά σέ προφυλάσσει, ἀλλά καί θά σέ ἐνισχύει, ὅταν ἀντιμετωπίζεις δυσκολίες καί ἀντιξοότητες, ἀπό τίς ὁποῖες δέν εἶναι ἀπαλλαγμένη ἡ ζωή τοῦ κληρικοῦ.
Γι᾽ αὐτό καί χρειάζεται διαρκής ἀγώνας καί προσπάθεια γιά νά διατηρεῖς τή χάρη πού θά λάβεις σέ λίγο ἀλλά καί νά τήν ἐπαυξήσεις. Καί θά τό ἐπιτύχεις αὐτό μέ τήν ταπείνωση καί μέ τήν ὑπακοή.
Ἔχε πάντοτε πνεῦμα μαθητείας, διότι αὐτό θά σέ βοηθᾶ νά προοδεύεις πνευματικά καί νά διακονεῖς εὐάρεστα τόν Θεό. Μιμήσου τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Νέστορος, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε μέχρι τέλους μαθητής τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, καί μέ τήν καθοδήγηση καί τήν εὐχή του κατόρθωσε νά κατατροπώσει τόν Λυαῖο καί νά λάβει καί τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ἀλλά μιμήσου καί τό παράδειγμα τοῦ ἑορταζομένου σήμερα ἁγίου εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε πιστός μαθητής τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, καί ἐργάσου στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου μέ ταπείνωση καί ὑπακοή στήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπίσκοπο, γιά νά ἀνταποκριθεῖς ἀξίως στήν κλήση τοῦ Θεοῦ καί στή χάρη τήν ὁποία θά λάβεις σέ λίγο.
Στή νέα σου ζωή καί στή διακονία σου θά σέ συνοδεύουν πάντοτε οἱ πατρικές μου εὐχές, ἀλλά καί οἱ εὐχές τοῦ πνευματικοῦ σου, τῶν πατέρων καί τῶν οἰκείων σου, οἱ ὁποῖοι παρίστανται στή μεγάλη καί χαρμόσυνη αὐτή ἡμέρα συμπροσευχόμενοι, ὥστε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ νά σέ καταστήσει ἄξιο διάκονο τῆς Ἐκκλησίας του καί νά σέ ἀξιώσει καί τοῦ δευτέρου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης