Η Κυριακή της Σαμαρείτιδος στη Σύμη
Ὁ κ. Χρυσόστομος ὁμίλησε ἀφορμώμενος ἀπό τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα καί ἀνεφέρθη στήν συνάντηση τοῦ Χριστοῦ μέ τήν Σαμαρείτισσα γυναίκα, τήν ὁποία συνάντησε κουρασμένος καθώς ἦταν ἀπὸ τὴν ὁδοιπορία, δίπλα στὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, ὅταν ἐκείνη ἦλθε γιά νά ἀντλήσει ὕδωρ.
Τό διήμερον Σάββατον 13η καί Κυριακή 14η Μαΐου 2023, στό πλαίσιο μιᾶς ἀκόμη ποιμαντικῆς του ἐπισκέψεως κατά τήν Ἀναστάσιμη περίοδο, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σύμης κ. Χρυσόστομος μετέβη στήν Νῆσο Χάλκη, συνοδευόμενος ἀπό τόν Πανοσιολ/το Ἀρχιμανδρίτη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Ἀντώνιο Πατρό, Ἡγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς Πανορμίτου καί τόν Ἱεροδιάκονο π. Παῦλο Τερεζάκη, καθώς καί τόν Πρωτοψάλτη κ. Κύριλλο-Ἰγνάτιο Κονδύλη ἐξ Ἀστυπαλαίας, ὅστις διηκόνησε μετά καλλιεπείας καί τό ἱερό ἀναλόγιο, κατά τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας.
Τό Σάββατο, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μετέβη στόν οἰκισμό τοῦ Παλαιοῦ Χωριοῦ Χάλκης, προκειμένου νά ἐπιθεωρήσει τίς ἀνακαινιστικές ἐργασίες εἰς τόν Ἱ. Ναό Παναγίας «Χωριανῆς», πού αὐτήν τήν περίοδο ἐκπονεῖ ἡ Ἐφορεία Ἀρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, στό πλαίσιο τοῦ ἔργου «Ἀποκατάσταση καί Ἀνάδειξη Παναγιᾶς Χωριανῆς στό Κάστρο Χάλκης».
Τό πρωί τῆς 14ης Μαΐου, Κυριακῆς τῆς Σαμαρείτιδος, ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε τοῦ Ὄρθρου καί τέλεσε τήν Θ. Λειτουργία εἰς τόν Ἱ. Ἐνοριακό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου, μέ συλλειτουργούς του τούς ὡς ἄνω κληρικούς, καθώς καί τόν Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας καί Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς Νήσου, Οἰκονόμο π. Σάββα Πατέρα.
Ὁ κ. Χρυσόστομος ὁμίλησε ἀφορμώμενος ἀπό τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα καί ἀνεφέρθη στήν συνάντηση τοῦ Χριστοῦ μέ τήν Σαμαρείτισσα γυναίκα, τήν ὁποία συνάντησε κουρασμένος καθώς ἦταν ἀπὸ τὴν ὁδοιπορία, δίπλα στὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, ὅταν ἐκείνη ἦλθε γιά νά ἀντλήσει ὕδωρ. Μὲ ἀφορμὴ τὸ αἴτημα τοῦ Κυρίου νὰ Τοῦ προσφέρει νὰ πιεῖ, ἐκτυλίσσεται μεταξύ τους ἕνας καταπληκτικὸς θεολογικότατος διάλογος.
Ἡ γυναίκα μέ ταπείνωση, δέχεται καί δὲν στενοχωρεῖται ἀπὸ τὸν ἔλεγχο τοῦ Κυρίου στήν προσωπική της ζωή, διότι ἀμέσως κατανοεῖ ὅτι εἶναι προφήτης καὶ τοῦ ζητᾶ ἀλήθειες καί ἐξηγήσεις σὲ ὑψηλὰ ζητήματα. Θέτει στὸν Χριστὸ τό μέγα πρόβλημα πού ὑπῆρχε ἀνάμεσα σὲ Ἰουδαίους καὶ Σαμαρεῖτες, σχετικά μέ τήν λατρεία τοῦ Θεοῦ. Ἴσως οἱ συμπολίτες της νὰ μὴν τὴν εἶχαν οὔτε ἄξια οὔτε ἱκανὴ νὰ σκέφτεται καὶ νὰ προβληματίζεται. Γι’ αὐτοὺς ἴσως νὰ ἦταν ἁπλῶς μία τυχάρπαστη. Ἐκείνη ὅμως ἐπέμεινε νὰ ρωτάει. Περιμένει τὴν ἀλήθεια καὶ εἶναι διαρκῶς ἀνοικτὴ καὶ ἕτοιμη νὰ τὴν ὑποδεχτεῖ. Τὴν εἰκόνα τῆς ψυχῆς αὐτῆς τῆς γυναίκας ἴσως νὰ ἐπιδιώκει νὰ δώσει ὁ Χριστὸς μὲ τὸν ὑπέροχο τρόπο ποὺ ἀκολουθεῖ: «Ἰδού, σᾶς λέω, σηκῶστε πάνω τὰ μάτια σας καὶ παρατηρῆστε τὰ χωράφια: λευκὰ εἶναι, ἕτοιμα γιὰ θερισμὸ ἤδη».
Ἔτσι γιὰ πρώτη φορά ὁ Χριστὸς ἀποκαλύπτει ἀπερίφραστα τὴν Θεότητά Του καὶ μάλιστα ὄχι σὲ κάποιον νομομαθῆ Ἰουδαῖο, ἀλλὰ στὴν ἀλλοεθνῆ Σαμαρείτιδα. Καὶ τοῦτο ἐπειδὴ ὁ Θεὸς δὲν ἐξετάζει τὴν καταγωγὴ ἢ τὸ φύλο ἢ τὴν κοινωνικὴ κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἀποκαλύπτεται σὲ ἐκείνους ποὺ εἶναι ἕτοιμοι νὰ Τὸν δεχτοῦν στὴ ζωή τους καί σέ ὅσους Τὸν ἐπιζητοῦν μὲ ταπείνωση καί πνεῦμα συντετριμμένο.
Ἡ Σαμαρείτισσα γυναίκα μετά ἀπό τήν συνομιλία της μέ τόν Χριστό, πίστεψε σ’ Αὐτόν καί κάλεσε τούς συμπολίτες της νά τρέξουν νά Τόν συναντήσουν. Ἐκεῖνος ἔμεινε δύο ἡμέρες στή Συχάρ καί τούς μετέδωσε τόν λόγο καί τήν εὐλογία Του. Ἡ Σαμαρείτισσα ἀπό τήν ἡμέρα πού πίστεψε στό Χριστό ἄλλαξε ζωή. Ἀπό ἁμαρτωλή γυναίκα ἔγινε Φωτεινή καί ἀφοῦ βαπτίστηκε ἀπό τούς Ἀποστόλους τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς μαζί μέ τούς δύο γιούς της καί τίς πέντε ἀδελφές της, μετέδωσε τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, στήν Συρία, τήν Φοινίκη, τήν Παλαιστίνη, τήν Αἴγυπτο, τήν Καρχηδόνα καί τελικά στήν Ρώμη.
Ἡ μεγάλη της αὐτή ἀποστολική δράση εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία μας τήν ὀνομάζει Ἰσαπόστολο. Τήν ὀνομάζει Ἁγία καί μεγαλομάρτυρα, γιατί μετά ἀπό ἀτελείωτα καί φρικτά μαρτύρια πού ὑπέστη, κατά τήν διάρκεια τῶν ὁποίων ἔλαβαν χώρα πολλά θαύματα, ἡ Ἁγία Φωτεινή φυλακίστηκε καί μέσα στήν φυλακή παρέδωσε τήν ψυχή της στόν Κύριο, γιά νά ἀπολαύσει τούς μισθούς τῶν κόπων της καί νά ξεδιψάσει αἰώνια μέ τήν θέα τοῦ Θεανδρικοῦ ἐκείνου Προσώπου πού «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ» καὶ ἐν ταπεινώσει συνάντησε καί ἐλάτρευσε παρά τό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ ἐκεῖνο τό μοναδικό ἀπομεσήμερο.
