«1822-2022: Δοβρά-Νάουσα»: Αρχιερατικό Συλλείτουργο για τους Αγίους Πέντε Ναουσαίους Ιερομάρτυρες
Την Πέμπτη της Διακαινησίμου, 28 Απριλίου, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Ναούσης τελέστηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο επί τη μνήμη των Αγίων Πέντε Ναουσαίων Ιερομαρτύρων, οι οποίοι μαρτύρησαν κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας μέσα στον ναό.
Στον Όρθρο και στο πανηγυρικό Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαοδικείας κ. Θεοδώρητος, Διευθυντής του Γραφείου εκπροσωπήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα, ο οποίος τιμά και λαμπρύνει με την παρουσία του τις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο των 200 ετών από το ολοκαύτωμα της Ναούσης, και συλλειτούργησε ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.
Κατα τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση το Ιερό Λείψανο της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας από τον Ιερό Ναό της Αγίας Φιλοθέης του Δήμου Αγίας Φιλοθέης – Ψυχικού Αθηνών, το οποίο κόμισε ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού και Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Αρχιμ. Διονύσιος Χατζηαντωνίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Άγιο Λαοδικείας και τον π. Διονύσιο και είπε μεταξύ άλλων: «Ἦσαν δέ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καί τῇ κοινωνίᾳ καί τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καί ταῖς προσευχαῖς».
Μιά εἰκόνα ἀπό τή ζωή τῆς πρώτης χριστιανικῆς Ἐκκλησίας στά Ἱεροσόλυμα μᾶς μετέφερε σήμερα ὁ ἱερός συγγραφέας τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς. Συγκεντρωμένοι οἱ χριστιανοί ἄκουαν τή διδαχή τῶν ἀποστόλων, προσευχόταν καί μεταλάμβαναν τῶν ἀχράντων μυστηρίων.
Καί αὐτή ἡ εἰκόνα μοιάζει νά ἐπαναλαβάνεται ἐδῶ στήν πόλη μας, στόν ναό τοῦ ἁγίου Γεωργίου, σάν σήμερα, πρίν ἀπό διακόσια χρόνια. Πέμπτη τῆς Διακαινησίμου τοῦ 1822.
Ἡ κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στή Νάουσα, πού πρίν ἀπό δύο περίπου μῆνες εἶχε ἐπαναστατήσει γιά νά ἀποτινάξει τόν βαρύ τουρκικό ζυγό καί νά ἀπολαύσει τόν ἀέρα τῆς ἐλευθερίας, εἶναι δύσκολη. Οἱ Τοῦρκοι βρίσκονται ἔξω ἀπό τά τείχη της καί τήν πιέζουν ἀσφυκτικά. Ὅμως οἱ ἡρωικοί κάτοικοί της δέν δειλιάζουν, δέν ἀπογοητεύονται. Ὅταν τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας εἶχαν σηκώσει στόν ναό τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τά λάβαρα τῆς ἐπαναστάσεως, εἶχαν ψάλει, ἄν καί πρώτη Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τό «Ἀναστήτω ὁ Θεός καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί αὐτοῦ».
Καί τώρα, στόν ναό τοῦ τροπαιοφόρου ἁγίου Γεωργίου, λίγες ἡμέρες μετά τήν Ἀνάσταση, καί ἐνῶ ζοῦν τήν πολιορκία τῶν Τούρκων, δέν διστάζουν νά τό ψάλουν καί πάλι «Ἀναστήτω ὁ Θεός καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί αὐτοῦ».
Πέντε ἱερεῖς λειτουργοῦν ἐκεῖνο τό πρωινό καί τριάντα πιστοί, σάν τούς πρώτους χριστιανούς, προσκαρτεροῦν «τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καί ταῖς προσευχαῖς» στόν ναό τοῦ ἁγίου Γεωργίου. Προσεύχονται στόν μεγαλομάρτυρα καί «τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτήν» καί ζητοῦν τίς πρεσβεῖες του στόν Θεό γιά νά τούς ἀπαλλάξει ἀπό τούς ἐχθρούς πού βρίσκονται ἔξω ἀπό τή γειτονική πύλη. Ὁ φόβος δέν τούς ἀγγίζει οὔτε ἡ ἀγωνία γιά τήν ἔκβαση τῆς πολιορκίας. Ὅλοι ἦταν ἀποφασισμένοι νά ἐλευθερώσουν τή γῆ τους μαχόμενοι, ἔστω καί ἄν κάποιοι θά ἔπεφταν στή μάχη αὐτή. Ἦταν ἀποφασισμένοι νά ἀντισταθοῦν γενναῖα καί πίστευαν ὅτι θά μποροῦσαν νά ὑπομείνουν τόν ἀποκλεισμό καί νά ἀναγκάσουν τούς Τούρκους νά ὑποχωρήσουν.
Ἕνα μόνο δέν εἶχαν ὑπολογίσει: ὅτι σέ κάθε μεγάλο ἀγώνα, σέ κάθε μεγάλη μάχη ὑπάρχει μία προδοσία. Μία ἑβδομάδα νωρίτερα, τή Μεγάλη Τετάρτη τό βράδυ, εἶχαν ἀκούσει στούς ναούς γιά τήν προδοσία τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν μαθητή του Ἰούδα, πού τόν ὁδήγησε στή σύλληψη καί στή σταύρωση. Αὐτή τήν Τετάρτη, τῆς Διακαινησίμου, ξημερώματα Πέμπτης, μία ἄλλη προδοσία ἐκτυλίχθηκε μέ ἄγνωστο προδότη. Ἡ πύλη τοῦ Ἁγίου Γεωργίου βρέθηκε ἀπροσδόκητα ἀνοικτή καί μία ὁμάδα Τούρκων μπῆκε στή Νάουσα.
Τήν περασμένη Πέμπτη, Μεγάλη Πέμπτη, οἱ ἱερεῖς τελοῦσαν τή θεία Λειτουργία εἰς ἀνάμνηση τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου τοῦ Κυρίου, λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος του. Καί σήμερα τήν τελοῦσαν καί πάλι, λίγο πρίν ἀπό τό δικό τους πάθος καί τό δικό τους μαρτύριο. Μόνο πού δέν γνώριζαν ὅτι θά ἐρχόταν τόσο σύντομα. Πρίν νά τελειώσει ἡ θεία Λειτουργία, οἱ Τοῦρκοι ὅρμησαν μέσα στόν ναό τοῦ μεγαλομάρτυρος ἁγίου Γεωργίου καί ἔσφαξαν τούς ἱερεῖς καί τούς πιστούς πού δέν θέλησαν νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη στόν Χριστό. Πρίν νά προλάβουν νά κοινωνήσουν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καί νά ἑνωθοῦν μαζί του, ἔχυσαν τό δικό τους καί ἑνώθηκαν μαζί του ὄχι στή γῆ ἀλλά στόν οὐρανό. Ἐκεῖ ὅπου βρίσκονται ὡς μάρτυρες τῆς πίστεως, ὡς μάρτυρες τοῦ ἀγῶνος γιά τήν ἐλευθερία, «προσκατεροῦντες ταῖς προσευχαῖς» ὄχι στήν ἐπίγεια ἀλλά στήν ἐπουράνια Ἱερουσαλήμ, στήν οὐράνια πατρίδα τους, πρεσβεύοντας γιά τήν ἡρωική πόλη τῆς Ναούσης καί τούς ἀπογόνους τους.
Αὐτούς τούς πέντες ἱερομάρτυρες, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν ἐκ Πέτρας, τόν ἅγιο Γεράσιμο τόν πνευματικό, τόν ἅγιο Δημήτριο καί τούς ἄλλους δύο ἱερεῖς, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα δέν μᾶς διεσώθησαν, μαζί μέ τούς σύν αὐτοῖς μαρτυρήσαντες στόν ναό τοῦ ἁγίου Γεωργίου τριάντα πιστούς τήν Πέμπτη τῆς Διακαινησίμου τοῦ 1822 τιμοῦμε σήμερα, ἀρχίζοντας ἀπό ἐδῶ, ἀπό τόν πρῶτο τόπο θυσίας τῶν ἁγίων νεομαρτύρων τῆς Ναούσης τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις γιά τήν ἐπέτειο τῶν 200 χρόνων ἀπό τήν ἐπανάσταση καί τό ὁλοκαύτωμα τῆς Ναούσης. Τούς τιμοῦμε γιά τήν πίστη τους καί τή δύναμη τῆς ψυχῆς τους. Τούς εὐγνωμονοῦμε γιά τή γενναιότητα καί τή θυσία τους, καί καλούμεθα ὅλοι νά μιμηθοῦμε τήν ἀγάπη τους γιά τόν Χριστό καί τήν πατρίδα, ἀγάπη πού τούς κράτησε πιστούς μέχρι τό τέλος καί τούς ἀνέδειξε μάρτυρες, ἥρωες, πρότυπα γιά ὅλους ὅσους τούς τιμοῦμε.
Εἴμεθα ἰδιαίτερα εὐγνώμονες, γιατί τούς φετινούς ἑορτασμούς ἐπί τῇ συμπληρώσει διακοσίων ἐτῶν ἀπό τό μαρτύριό τους λαμπρύνει μέ τή σεπτή παρουσία του ὁ ἐκλεκτός ἱεράρχης καί ἀγαπητός ἐν Χριστός ἀδελφός τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί ἐκπρόσωπος τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, στίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις γιά τή διακοσιοστή ἐπέτειο τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῆς Ναούσης καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Δοβρᾶ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαοδικείας κ. Θεοδώρητος, ὁ ὁποῖος καί προεξάρχει κατά τή σημερινή θεία Λειτουργία, πρός τόν ὁποῖο καί ἐκφράζω τήν εὐγνωμοσύνη μου, τίς ὁλοκάρδιες εὐχαριστίες μου καί τήν ἀδελφική μου ἀγάπη.
Θερμότατες εὐχαριστίες ἐκφράζω καί πρός τόν ἱερατικῶς προϊστάμενο τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Φιλοθέης τοῦ Δήμου Φιλοθέης, πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Διονύσιο Χατζηαντωνίου, ὁ ὁποῖος μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου μᾶς ἔφερε τό ἱερό λείψανο τῆς ἁγίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, γιά νά συνεορτάσει μαζί μας τήν ἐπέτειο τῆς μνήμης τῶν ἁγίων Ναουσαίων Νεομαρτύρων, καί γιά νά λάβουμε τήν εὐλογία καί τή χάρη του.
