Αγιολογική Ημερίδα στη Μητρόπολη Λαγκαδά
Ξεκίνησαν σήμερα οι επίσημες λατρευτικές και επιστημονικές εκδηλώσεις που διοργανώνει η Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, προς τιμήν του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης.
Ξεκίνησαν το απόγευμα της Πέμπτης 26 του μηνός Νοεμβρίου, οι επίσημες λατρευτικές και επιστημονικές εκδηλώσεις που διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, προς τιμήν του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης.
Επίκεντρο των όλων εκδηλώσεων είναι ο παλαιός και ιστορικός Ιερός Ναός του Αγίου Αθανασίου Λητής που υπήρξε και η έδρα της παλαιάς Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης.
Το απόγευμα της παραμονής της εορτής, πραγματοποιήθηκε εις την κατάμεστη από κόσμο μεταξύ των οποίων παρέστησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσόστομος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θερμών κ.κ. Δημήτριος, καθώς και εκπρόσωποι της πόλεως της Λητής αλλά και του Στρατού Ξηράς, φερώνυμη κεντρική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της ιστορικής ενορίας της Λητής η Γ΄ Θεολογική – Αγιολογική Ημερίδα, η οποία είχε ως κεντρικό θέμα: «Την ζωή και το έργο του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης (1558-1574)».
Την έναρξη των εργασιών της ημερίδος, κήρυξε ο Σεβασμιωτάτος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, ο οποίος αφού καλωσόρισε τους ομιλητές αλλά και τους παρακολουθούντες των εργασιών, τόνισε ότι είναι ιδιαίτερη τιμή για την τοπική μας Εκκλησία, η μνήμη του Αγίου Δαμασκηνού, αφού διετέλεσε Επίσκοπος της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης.
Η Αγιοκατάταξη του ήταν μία πράξη τιμής προς το πρόσωπο του, που ευλόγησε η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος κατά την πρόσφατη επίσκεψή του εις την Μητρόπολη μας και διά τούτο και διοργανώνεται κάθε χρόνο Αγιολογική Σύναξη αποκλειστικά αφιερωμένη προς τον σήμερα εορταζόμενο Άγιο.
Πρώτος εισηγητής της Αγιολογικής Ημερίδος ήταν ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θωμάς Βαμβίνης, συγγραφέας και εφημέριος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Δημητρίου της Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, ο οποίος και ανέπτυξε το θέμα: «Ο Όσιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης επόμενος τοις Αγίοις Πατράσι». Ο π. Θωμάς με τον μεστό θεολογικό του λόγο τόνισε ότι «ο Άγιος Δαμασκηνός ως μοναχός αλλά προπαντός ως Επίσκοπος, απέδειξε ότι όλη του η ζωή και πολιτεία ήταν εμποτισμένη από το Πνεύμα της Παραδόσεως των Προφητών, Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων.
Αυτό κυρίως φαίνεται στο βιβλίο «Θησαυρός», στο οποίο εκφράζει τον εαυτό του, τον ασκητή και τον Θεολόγο. Χαρακτηριστικό στοιχείο της πατερικότητος του είναι α) η τιμή και η ευλάβεια προς τους Αγίους, αυτούς που επαναβεβαιώνουν, στην διαδρομή των αιώνων, την Πίστη και την εμπειρία των Προφητών και των Αποστόλων, β) η διαρκείς αναφορά στα κείμενα των Άγιων Πατέρων και γ) η σταθερή δόμηση του λόγου του στο θεμέλιο της Θεολογίας των Οικουμενικών Συνόδων».
Δεύτερη εισήγηση με θέμα: «Η Εργογραφία του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου», ήταν του Πρωτοπρεσβυτέρου και Γενικου Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς μας Μητροπόλεως π. Αναστασίου Παρούτογλου, ο οποίος και ανέλυσε πλήρως την ανέκδοτη και εκδεδόμενη εργογραφία του Αγίου, υπογραμμίζοντας ότι «από την εξέταση του βίου και των έργων του Δαμασκηνού του Στουδίτη, προκύπτει ότι ο λόγιος αυτός υπήρξε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες ανάμεσα στους ανθρώπους του πνεύματος που έζησαν κατά τον 16ο αιώνα.
Μεταξύ των πολλών συγγραμμάτων του, αυτό που είχε την μεγαλύτερη διάδοση και απήχηση, ιδιαίτερα ανάμεσα στα λαϊκότερα στρώματα ήταν ο «Θησαυρός, που γνώρισε μαζί με το δεύτερο σε διάδοση έργο του τη «Φυσιολογία», τεράστια εκδοτική επιτυχία, όχι μόνο στον ελληνόφωνο χώρο αλλά και στους τουρκόφωνους Έλληνες και στους βαλκανικούς λαούς.
Ο Άγιος Δαμασκηνός ήταν όχι μόνο ο δάσκαλος, ο συγγραφέας και ο τεχνίτης του δημώδους λόγο, αλλά και ένας ανήσυχος εκκλησιαστικός ρήτορας, ο οποίος δεν κατηχούμε μόνο, αλλά δίδασκε και έτρεφε τον λαό, με τη διδασκαλία ιερών κειμένων, που αποτελούσαν, για όλη την περίοδο της σκλαβιάς του έθνους μας, παράγοντα διατήρησης της ελληνικότητας της συνείδησης των υποδούλων».
Τελευταία εισήγηση ήταν του Πρωτ. π. Αθανασίου Κατζιγκά, με θέμα: «Τα Δαμασκηνάρια στην Βουλγάρικη Φιλοσοφία», επισημαίνοντας ότι «Τα «Δαμασκηνάρια» αποτελούν ένα φαινόμενο στην βουλγαρική λογοτεχνία και γραμματεία, το οποίο πάντα προκαλεί το ενδιαφέρον των επιστημόνων.
Αποτελούν συλλογές κειμένων χριστιανικών κηρυγμάτων μεταφρασμένων από το έργο του Έλληνα λόγιου του 15ου αιώνα αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου. Από αυτόν πήραν και την ονομασία τους.
Αυτά τα έργα είναι σημαντικά καθώς αποτελούν τα πρώτα γραπτά κείμενα που εμπεριέχουν στοιχεία από την ομιλούμενη («λαική») γλώσσα και καταλαμβάνουν το πιο σημαντικό μέρος της βουλγαρικής λογοτεχνίας από το τέλος του 16ου μέχρι την αρχή του 19ου αιώνα.
Το πιο γνωστό έργο του αγίου Δαμασκηνού είναι η συλλογή «Θησαυρός» («Съкровище») η οποία εκδόθηκε το 1557 στην Βενετία. Η μετάφραση του «Θησαυρού» και η διάδοσή της στα βουλγαρικά εδάφη δημιούργησε στην Βουλγαρία ολόκληρη «Δαμασκηνή λογοτεχνία» η οποία είναι φορέας νέων γλωσσικών φαινομένων.
Η γλώσσα στην οποία είναι γραμμένα κάνει τα πρώτα «Δαμασκηνάρια» άξια προσοχής και τα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα έργα της εποχής τους.
Σήμερα τα «Δαμασκηνάρια» εκπροσωπούν μία περασμένη περίοδο της βουλγαρικής λογοτεχνίας, και τα περιεχόμενά τους, θεωρούνται περισσότερο μεσαιωνικά.
Δεν παύουν όμως να προκαλούν το ενδιαφέρον, ως στοιχεία μιάς κουλτούρας, και, ως μαρτυρία για τα ενδιαφέροντα του βουλγαρικού λαού εκείνης της εποχής, ενώ για την λογοτεχνική του δραστηριότητα, ως μνημεία που αντικατοπτρίζουν τους πρώτους χτύπους της νέας εποχής.
Ακολούθησε συζήτηση με ερωτήσεις που απηύθυνε το κοινό προς τους ομιλητές του συνεδρίου σχετικές με τα θέματα τα οποία εκείνοι κάλυψαν, ενώ στον ληκτικό του χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης, ευχαρίστησε όλους τους ομιλητές για την τόσο καίρια και σωστή ανάπτυξη των θεμάτων τους με τις οποίες φώτισαν άγνωστες πλευρές από το βίο, το έργο και την προσωπικότητα του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου, ενώ υπογράμμισε ότι ο Άγιος Δαμασκηνός υπήρξε πνευματικός φάρος του χειμαζόμενου λαού και του υποδούλου γένους, όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και των Σλαβικών λαών, ενώ καταλήγοντας υπογράμμισε ότι το πολυσχιδές έργο του χρήζει πολλής μελέτης και εργασιών, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν εν Χριστώ, κατά το μέλλον από την Ακαδημία Θεολογικών και Φιλοσοφικών Σπουδών της Ιεράς μας Μητροπόλεως «οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος».
