Ο Άγιος Ιάκωβος, έζησε στην στη Βηθλαδά της Περσίας τον 4ο μ.Χ αιώνα και καταγόταν από επίσημο γένος. Διατηρούσε δε, στενή φιλία με τον βασιλιά των Περσών, Ισδιγέρδη. Παρασυρμένος από τη φιλία του αυτή, ο Ιάκωβος απαρνήθηκε την πίστη του στο Χριστό.
Θέλοντας να ευχαριστήσει τον Ισδιγέρδη, άφησε τον εαυτό του να χαθεί μέσα στην ψευδαίσθηση του πλούτου των ανακτόρων.
Μαθαίνοντας το νέο αυτό τόσο η μητέρα του, όσο και η γυναίκα του, οι οποίες ήταν ευσεβείς και πιστές χριστιανές , όχι μόνο λυπήθηκαν, αλλά και εξοργίστηκαν. Έτσι και οι δύο τον επιπλήξανε για τη στάση του και του δήλωσαν ότι δεν ήθελαν καμία σχέση μαζί του.
Το πλήγμα αυτό, επανέφερε τον Ιάκωβο στον ίσιο δρόμο. Τον έκανε να διαπιστώσει το χάσμα που δημιούργησε. Έτσι, ο Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνίσει το ατόπημά του και να επανέλθει στο δρόμο του Θεού.
Μετά από την απόφαση αυτή, παρουσιάστηκε στο βασιλιά και ομολόγησε μπροστά του τη μία και αληθινή πίστη στον Χριστό. Ο Ισδιγέρδης εξεπλάγη γι’ αυτή την αλλαγή του Ιακώβου και προσπάθησε να τον μεταπείσει.
Ο Ιάκωβος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του και γι’ αυτό διατάχθηκε να τον βασανίσουν. Μαρτύρησε με ακρωτηριασμό των άκρων του και κατόπιν με τον αποκεφαλισμό του. Με αυτό τον μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.
Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης ο Μεγαλομάρτυρας
