Αγρυπνία για την εορτή του Αγ. Ιγνατίου του Θεοφόρου στη Βέροια
Με την πρέπουσα λαμπρότητα τελέστηκε η αγρυπνία για την εορτή του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου στη Βέροια.
Την Πέμπτη 19 προς Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας τελέστηκε πανηγυρική αγρυπνία για την εορτή του Αγίου Ιγνατίου του θεοφόρου προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Κατά την διάρκεια της Αγρυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση η τιμία Κάρα του Αγίου Ιγνατίου που φυλάσσεται στην Ιερά Μητρόπολη μας.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Ὄντως φερωνύμως κέκλησαι, θεοφόρος, Πάτερ· νήπιος γάρ ἔτι … ὑπάρχων εἰς χεῖρας τοῦ Κυρίου φερόμενος ἵστασο».
Λίγες ἡμέρες πρίν νά δοῦμε ἀνακλινόμενο ὡς βρέφος στή φάτνη τῶν ἀλόγων ζώων τόν δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μέ τή Γέννησή του μᾶς δίδει ὑπόδειγμα ταπεινώσεως, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ σήμερα τή μνήμη ἑνός παιδιοῦ, τό ὁποῖο κατά τήν παράδοση προέβαλε ὁ Χριστός στούς μαθητές του ὡς πρότυπο καθαρότητος καί ἀφελότητος, λέγοντας ὅτι ἐάν δέν γίνετε σάν τά παιδιά δέν θά εἰσέλθετε στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Καί τό παιδί αὐτό πού ἔγινε μαθητής τῶν ἀποστόλων καί ἱεράρχης καί μάρτυρας εἶναι ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, τοῦ ὁποίου τήν χαριτόβρυτο καί θαυματουργό τιμία κάρα ἔχει τή μεγάλη εὐλογία νά κατέχει ὡς πολύτιμο θησαυρό ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη.
Ἡ ἰδιαίτερη αὐτή τιμή πού ἀπήλαυσε ὡς παιδί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος εἶναι καί κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἔλαβε τό προσωνύμιο θεοφόρος. Ὅμως δέν ἦταν ὁ μόνος λόγος, διότι μπορεῖ ὁ Χριστός νά τόν ὑπέδειξε στούς μαθητές ὡς παράδειγμα τῆς ἁπλότητος καί τῆς ἀθωότητος πού χαρακτηρίζει τά παιδιά, καί πρέπει νά χαρακτηρίζει καί ὅλους ὅσους πιστεύουν σέ Ἐκεῖνον, ἀλλά ὁ τιμώμενος ἅγιος διατήρησε αὐτή τήν ἁπλότητα καί τήν ἀθωότητα σέ ὅλη του τή ζωή.
Ἐάν ὁ Χριστός τόν ἔπιασε ἀπό τό χέρι γιά τόν φέρει στή μέση τῆς ὁμηγύρεως καί νά τόν δείξει σέ ὅλους, ὅταν ἦταν παιδί, ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος δέν ἄφησε ποτέ στή ζωή του τό χέρι τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν σέ μέχρι τέλους πιστός καί ἀφοσιωμένος ἀκόλουθός του. Ἦταν ἄνθρωπος πού ζοῦσε γιά τόν Χριστό καί ζοῦσε μέ τόν Χριστό. Ἦταν ἄνθρωπος πού εἶχε τόν Χριστό μέσα στήν ψυχή του, γιατί ἡ ψυχή του ἦταν σάν τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ στό ὁποῖο γεννήθηκε ὁ Χριστός. Ἦταν σάν τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, στό ὁποῖο δέν ὑπῆρχαν ἄγρια ζῶα, δέν ὑπῆρχαν δηλαδή πάθη, γιατί τά εἶχε νικήσει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος μέ τήν ταπείνωση. Ἦταν σάν τή φάτνη μέ τά ἄκακα ζῶα, γιατί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος διατηροῦσε μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του, μέχρι τό μαρτύριό του, τήν ἁπλότητα καί τήν ἀθωότητα τοῦ παιδιοῦ πού εἶχε προβάλει ὁ Χριστός.
Καί ὅλα αὐτά συνέβαιναν σέ μία ἐποχή στήν ὁποία δέν ἦταν εὔκολη ὑπόθεση ἡ πίστη στόν Χριστό καί ἡ ζωή σύμφωνα μέ τό θέλημά του, γιατί ἡ χριστιανική πίστη ἐδιώκετο καί ἡ χριστιανική ζωή ἐχλευάζετο, γιατί ἔννοιες ὅπως ἡ ταπείνωση, ἡ ἀγάπη, ἡ θυσία γιά τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἦταν ἄγνωστες στόν εἰδωλολατρικό κόσμο στόν ὁποῖο ζοῦσε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, καί ἔκαναν τή ζωή του καί τή ζωή τῶν χριστιανῶν ἀσύγκριτα δυσκολότερη ἀπό ὅ,τι νομίζουμε ὅτι εἶναι ἡ δική μας στόν σύγχρονο κόσμο πού ὄντως ἔχει πλεονάσει ἡ ἁμαρτία.
Ἦταν ἐξαιρετικά δύσκολο νά πιστεύεις στόν Χριστό καί νά ζεῖς ὡς χριστιανός. Ἀλλά ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ἦταν ἑνωμένος μέ τόν Χριστό, ἦταν ταυτισμένος μαζί του, καί γιά ἐκεῖνον ἴσχυαν οἱ λόγοι τοῦ ἀποστόλου Παύλου «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός». Γι᾽ αὐτό καί ἔγραφε πρός τούς χριστιανούς τῆς Μαγνησίας ὅτι «πρέπει νά μήν λεγόμαστε μόνο ἀλλά καί νά εἴμαστε χριστιανοί», καί πρός τόν ἅγιο ἱερομάρτυρα Πολύκαρπο Σμύρνης ὅτι «ὁ χριστιανός δέν ἔχει διάλειμμα γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά εἶναι πάντα στήν ὑπηρεσία τοῦ Χριστοῦ».
Στήν ὑπηρεσία τοῦ Χριστοῦ ἔζησε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος καί ἔτσι ἀντιμετώπισε καί τό μαρτύριο, γιατί εἶχε τόν Χριστό πάντοτε στήν ψυχή του, γιατί ἦταν πράγματι Θεοφόρος.
Τί ἔχει ὅμως νά πεῖ ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος σέ μᾶς ἀπόψε πού ἀγρυπνοῦμε τιμώντας τή μνήμη του καί ἀσπαζόμενοι τή σεπτή καί θαυματουργό κάρα του;
Ἔχει νά μᾶς πεῖ ὅτι μποροῦμε καί ἐμεῖς νά εἴμαστε Θεοφόροι, μετέχοντας στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τό ὁποῖο εἶναι, κατά τόν ἅγιο Ἰγνάτιο, τό μυστήριο τῆς ἑνότητος τῶν πιστῶν μέ τόν Χριστό ἀλλά καί μεταξύ τους. Μποροῦμε νά γίνουμε Θεοφόροι κοινωνώντας τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ «ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ», γιατί ἔτσι παίρνουμε τόν Χριστό στήν ψυχή μας καί μποροῦμε νά τόν διατηρήσουμε, ἄν ἀκοῦμε τόν λόγο του καί ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ αὐτό, ὥστε νά μήν τόν ἀπομακρύνουμε μέ δική μας ὑπαιτιότητα ἀπό τήν ψυχή μας καί τήν ὕπαρξή μας.
Οἱ ἡμέρες αὐτές τῆς προετοιμασίας γιά τή μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων μᾶς προσφέρουν τήν εὐκαιρία νά προετοιμασθοῦμε γιά τή μετοχή μας στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας καί νά ἀποφασίσουμε νά ἀγωνισθοῦμε, ὄχι μόνο νά λάβουμε τόν Χριστό ἀλλά καί νά τόν κρατήσουμε στήν ψυχή μας, ὥστε νά εἴμαστε καί ἐμεῖς θεοφόροι, ὅπως καί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, διά πρεσβειῶν τοῦ ὁποίου εὔχομαι νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι νά αἰσθανθοῦμε τά φετινά Χριστούγεννα τόν γεννηθέντα Χριστό στήν ψυχή μας καί τή ζωή μας.