Θεοδώρα Αβαγιανού
Την μοναδικότητα της Ορθόδοξης πίστης επεσήμανε ο μητροπολίτης Αιτωλίας κ. Κοσμάς στην εγκύκλιο που εξέδωσε για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Ο ιεράρχης τόνισε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μία και μοναδική Εκκλησία του Χριστού: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν είναι μία από τις πολλές εκκλησίες, όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί, αλλά η μόνη, η μοναδική Εκκλησία του Χριστού μας».
«Οι λεγόμενες προτεσταντικές «Εκκλησίες» δεν μπορούν να θεωρηθούν Εκκλησίες. Είναι θρησκευτικές ομάδες, θρησκευτικοί οργανισμοί. Η παπική πάλι λεγομένη «Εκκλησία»… αποσχίσθηκε από την μία Εκκλησία, εισήγαγε αιρετικά και αντιεκκλησιαστικά δόγματα στα οποία επιμένει χωρίς καμία διάθεση μετανοίας και επιστροφής».
«Η Ορθόδοξος Εκκλησία διατηρεί την ίδια πίστη, το ίδιο πνεύμα, το ίδιο ήθος με την πρώτη Εκκλησία. Μόνο η Ορθόδοξος Εκκλησία μπορεί να πη: ‘Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων’».
Ο κ. Κοσμάς υπογράμμισε πως πλανώνται όσοι δεν ασπάζονται την Ορθοδοξία: «Όσοι ευρίσκονται εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ευρίσκονται στην πλάνη, το ψεύδος και στην απώλεια».
Ο μητροπολίτης κάλεσε τους πιστούς «να διαφυλάξουν την ορθόδοξη αλήθεια ανόθευτη» και να ζούν με υπακοή και αγάπη, με συνέπεια και αφοσίωση στην Εκκλησία. «Έτσι, θα μείνουμε άτρωτοι από τους πολλούς εχθρούς, άξιοι της σωτηρίας μας».
Η ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΙΤΩΛΙΑΣ:
Σήμερα, οι Ορθόδοξοι Ιεροί Ναοί μας πανηγυρίζουν και λάμπουν. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, όπου κατοικούν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι Ιεροί Ναοί μας ανοίγουν διάπλατα τις πύλες τους για να εισρρεύσουν και να λατρεύσουν ορθοδόξως τα πλήθη των πιστών, τον τρισυπόστατο Θεό μας.
«Ημέρα χαρμόσυνος και ευφροσύνης ανάπλεως (γεμάτη) πεφανέρωται σήμερον…».
Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα. Κυριακή κατά την οποία, ιδιαίτερα, η μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία, η Ορθοδοξία μας, εορτάζει σαν πνευματική μητέρα με τα παιδιά της τη νίκη της κατά των αιρέσεων και τον θρίαμβο της κατά των ποικιλώνυμων εχθρών της.
Αυτή τη λαμπρή ημέρα, σήμερα, επιθυμώ να επικοινωνήσω μαζί σας.
Ως υπεύθυνος Επίσκοπος, ο οποίος θα δώσω λόγω στον Κύριό μας, ως πνευματικός πατέρας, ο οποίος χάριτι Θεού αγωνίζομαι και φροντίζω για τη σωτηρία σας, θέλω να διατρανώσω ενώπιόν σας την αλήθεια.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν είναι μία από τις πολλές εκκλησίες, όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί, αλλά η μόνη, η μοναδική Εκκλησία του Χριστού μας.
Οι λεγόμενες προτεσταντικές «Εκκλησίες» δεν μπορούν να θεωρηθούν Εκκλησίες. Είναι θρησκευτικές ομάδες, θρησκευτικοί οργανισμοί.
Η παπική πάλι λεγομένη «Εκκλησία», δεν μπορεί να ονομασθή Εκκλησία. Αποσχίσθηκε από την μία Εκκλησία, εισήγαγε αιρετικά και αντιεκκλησιαστικά δόγματα στα οποία επιμένει χωρίς καμία διάθεσι μετανοίας και επιστροφής. Απ’ εναντίας η Ορθόδοξος Εκκλησία μας μπορεί να επαναλάβη χωρίς δισταγμό τους λόγους του Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου: «Η πίστις μου, έλεγε ο Αγ. Γρηγόριος, είναι αυτή που ήκουσα από τα θεία λόγια, την οποία εδιδάχθην παρά των αγίων πατέρων, την οποία εδίδαξα χωρίς να συμμορφούμαι προς τις διάφορες περιστάσεις και τους διάφορους καιρούς».
Η Ορθόδοξος Εκκλησία με τη χάρι της Παναγίας Τριάδος διετήρησε ορθή, ανόθευτη, αυθεντική τη διδασκαλία του Χριστού μας, των θεοκηρύκων Αποστόλων, με όλη την καθαρότητά της. Δεν έχει μόνο αδιάκοπη ιστορική συνέχεια από της εποχής του Κυρίου και των Αποστόλων. Έχει κυρίως και προπαντός την ίδια πίστι, το ίδιο πνεύμα, το ίδιο ήθος με την πρώτη Εκκλησία. Μόνο η Ορθόδοξος Εκκλησία μπορεί να πη: «Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων».
Πάντοτε οι Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησία εζούσαν και τόνιζαν την ταυτότητα και τη συνέχεια της πίστεως από των Αποστολικών χρόνων. Για παράδειγμα, οι Πατέρες της Ζ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στην απόφασί τους τη σχετική με τις εικόνες ομολογούν: «Ημείς κατά πάντα των θεοφόρων πατέρων ημών τα δόγματα και πράγματα κρατούντες, κηρύσσομεν εν ενί στόματι και μια καρδία μηδέν προστιθέντες, μηδέν αφαιρούντες των εξ αυτών παραδοθέντων ημίν…». Μόνο λοιπόν, η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η μία, αγία, καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού μας «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α Τιμ. γ , 15) και η μόνη κιβωτός της σωτηρίας μας.
Αυτή η αλήθεια μας υπαγορεύει το δικό μας καθήκον, το οποίο οφείλουμε να γνωρίζουμε και να διακονούμε, αν θέλουμε να είμαστε γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Όσοι ευρίσκονται εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ευρίσκονται στην πλάνη, το ψεύδος και στην απώλεια. Οφείλουμε να προσευχόμαστε θερμά για την μετάνοια των αιρετικών, των πλανεμένων, των εχθρών της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Εφ’ όσον όμως μένουν και επιμένουν στην πλάνη τους, στην αίρεσί τους, δεν μπορούμε να τους δεχώμαστε στην Εκκλησία μας και να συνάπτουμε φιλικές σχέσεις μαζί τους. Προσέξατε, γράφει ο Απ. Παύλος, «μη τις υμάς εξαπατήση κατά μηδένα τρόπον» (Β Θεσ. β , 3). Ο κίνδυνος ήταν μεγάλος. Υπήρχε φόβος να νοθευτή η αλήθεια. Και για να μην εξαπατηθήτε, για να μην παρασυρθήτε και ξεφύγετε από την αλήθεια και περιπέσετε στην πλάνη, στην αίρεσι, στην κακοδοξία, «στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου, είτε δι’ επιστολής ημών». (Β Θεσ. β , 15).
Σήμερα, αγαπητοί, που εορτάζει η μητέρα μας Ορθόδοξος Εκκλησία, μας καλεί για τη δική μας σωτηρία να παραμείνουμε αγρυπνοι στις θείες επάλξεις, να εμπνεώμαστε από τους αγίους πατέρες μας και να ομολογούμε την άπαξ παραδοθείσα πίστι μας με παρρησία, με λόγια άξια και έργα θεοφώτιστα και θεοκίνητα.
Δεν είναι απλός ο κίνδυνος που απειλεί την Ορθοδοξία μας. Σκοτεινές δυνάμεις, αθεΐα, υλισμός, Μασωνεία, Χιλιασμός, Μάρτυρες του Ιεχωβά, αποκρυφισμός, παγανισμός, αρχαιολατρεία, μία ατελείωτη αλυσίδα, περισφύγγει μεθοδικά και ύπουλα το πανάγιο σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Την πολεμεί, την συκοφαντεί, διασύρει την ιερωσύνη, χλευάζει τα ιερά μυστήρια με σκοπό τον εξευτελισμό και την περιθωριοποίησι της Ορθοδοξίας μας.
Από το άλλο μέρος, ετερόδοξοι αιρετικοί, παπικοί, πεντηκοστιανοί, προτεστάνται μάχονται. Μη μας παραπλανούν οι παπικοί. Με την εωσφορική τους υπερηφάνεια αποδεικνύουν ότι δεν έχουν σχέσι με τον χριστιανισμό, του οποίου θεμέλιο είναι η ταπείνωσις. Πρωτεία, αλάθητα, καισαροπαπισμοί, πλούτη, κοσμικές εμφανίσεις, όλα αυτά είναι ξένα από το πνεύμα του Χριστού μας.
Ακόμη, μην παρασυρθούμε από την παναίρεσι του Οικουμενισμού, ο οποίος απειλεί την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας μας, αφού οι συμβιβαστικές και συγκριτιστικές του τακτικές αναιρούν θεμελιώδεις αρχές της Ορθοδόξου πίστεως και Εκκλησίας μας.
Αγαπητοί, η προσήλωσίς μας στην ορθόδοξο Εκκλησία μας, δηλαδή στην γνησιότητα της Ευαγγελικής αλήθειας και της Ιεράς Παραδόσεως, η εμμονή μας στην αλήθεια που ελευθερώνει και σώζει, δεν είναι εγωισμός, φανατισμός, στείρα αυστηρότητα.
Όλοι μαζί ας γνωρίζουμε, ας ζούμε την ορθόδοξο αλήθεια, ας την διαφυλάσσουμε ανόθευτη και ας ζούμε με υπακοή και αγάπη, με συνέπεια και αφοσίωσι στην Ορθόδοξο Εκκλησία μας. Έτσι, θα μείνουμε άτρωτοι από τους πολλούς έχθρούς, άξιοι της σωτηρίας μας. Όλοι μας ας διακηρύξουμε λόγοις και έργοις «Ουκ αρνησόμεθά σε, φίλη Ορθοδοξία…..ει δε καλέσει καιρός, και μυριάκις υπέρ σου τεθνηξόμεθα».