Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος: «Στὴν φωτισμένη πλευρὰ του πλανήτη μας, οι δημοκρατικὲς κοινωνίες μας, όζουν»
Με αναστάσιμες προτροπές να εμπιστευθούμε το μήνυμα του Αναστημένου Χριστού και με αναφορές στους πολέμους γύρω μας και δη, στον πόλεμο στην Ουκρανία, ήταν το Πασχάλιο Μήνυμα του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθίμου, για το 2022. Ο Μητροπολίτης, στο Εγύκλιό Μήνυμά του αναφέρθηκε στον ανθρώπινο πόνο που ξεχειλίζει γύρω μας, τονίζοντας: «Όσα συμβαίνουν στη σκοτεινή πλευρά […]
Με αναστάσιμες προτροπές να εμπιστευθούμε το μήνυμα του Αναστημένου Χριστού και με αναφορές στους πολέμους γύρω μας και δη, στον πόλεμο στην Ουκρανία, ήταν το Πασχάλιο Μήνυμα του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθίμου, για το 2022.
Ο Μητροπολίτης, στο Εγύκλιό Μήνυμά του αναφέρθηκε στον ανθρώπινο πόνο που ξεχειλίζει γύρω μας, τονίζοντας: «Όσα συμβαίνουν στη σκοτεινή πλευρά του, στις λεγόμενες «Τρίτες Χώρες», συνηθίσαμε πιά να τα βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, τα προσπεράσαμε και τα θεωρούμε πλέον φυσιολογικά! Οι άνθρωποι των υπανάπτυκτων Χωρών (που από αιώνες πεθαίνουν πνιγμένοι μέσα στη φτώχεια και στις αρρώστειες τους), είναι αναλώσιμοι! προκειμένου να τους εκμεταλλεύεται η Ευρώπη και η Αμερική, ώστε να μην μειωθούν οι ευκαιρίες πλουτισμού και η χλιδάτη ευμάρεια των «δημοκρατικών» λαών. Έτσι ερμηνεύεται η απορία που πολλές φορές εκφράστηκε στις ημέρες μας: «πως είναι δυνατόν να ζούμε πόλεμο και να βιώνουμε προσφυγιά… στην Ευρώπη»!
Και συμπληρώνει: «Όμως, παρ’ όλα αυτά, ο Χριστός Ανέστη! Προηγήθηκαν, η αγωνιώδης προσευχή Του στον κήπο της Γεσθημανή (όπου μας φανέρωσε πόσο κοιμισμένο είναι το πνεύμα μας), η εγκατάλειψή Του στον Γολγοθά (όπου μας έδειξε πόσο βασανισμένο είναι το σώμα μας), και η τριήμερη ταφή Του (όπου μας απέδειξε την παντέρημη και καταθλιπτική μοναξιά μας). Έπειτα, Αναστήθηκε! πάτησε τον θάνατο! νίκησε τον Άδη! ακύρωσε τη δύναμή του και μας χάρισε ζωή, άπλετη ζωή, πλούσια σε ομορφιές, γεμάτη χαρές και σταθερές ελπίδες, που δεν μας προδίδουν ποτέ! Αλήθεια, το πιστεύουμε αυτό; Αν δεν το πιστεύουμε, τότε ματαίως γιορτάζουμε το Πάσχα και την Ανάσταση.»
Διαβάστε το Παχάλιο Μήνυμα του Μητροπολίτη που ακολουθεί:
Ἀγαπητοί μου∙ Πατέρες, Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές μου.
Χριστὸς Ἀνέστη!
Γύρω μας ἐκρήγνυνται βόμβες ποὺ καταστρέφουν τὶς ζωές, τὴν ἀξιοπρέπεια καὶ τὶς περιουσίες συνανθρώπων μας. Δίπλα μας ξεχειλίζει τὸ ἔγκλημα καὶ ἡ ἀνηθικότητα. Μέσα μας φουντώνει ἡ ἀβεβαιότητα καὶ ὁ φόβος. Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικότητα ποὺ ἐπικρατεῖ στὴ σημερινή, φωτισμένη πλευρὰ τοῦ πλανήτη μας. Ὅσα συμβαίνουν στὴ σκοτεινὴ πλευρά του, στὶς λεγόμενες «Τρίτες Χώρες», συνηθίσαμε πιὰ νὰ τὰ βλέπουμε στὶς τηλεοράσεις μας, τὰ προσπεράσαμε καὶ τὰ θεωροῦμε πλέον φυσιολογικά! Οἱ ἄνθρωποι τῶν ὑπανάπτυκτων Χωρῶν (ποὺ ἀπὸ αἰῶνες πεθαίνουν πνιγμένοι μέσα στὴ φτώχεια καὶ στὶς ἀρρώστειες τους), εἶναι ἀναλώσιμοι! προκειμένου νὰ τοὺς ἐκμεταλλεύεται ἡ Εὐρώπη καὶ ἡ Ἀμερική, ὥστε νὰ μὴν μειωθοῦν οἱ εὐκαιρίες πλουτισμοῦ καὶ ἡ χλιδάτη εὐμάρεια τῶν «δημοκρατικῶν» λαῶν.
Ἔτσι ἑρμηνεύεται ἡ ἀπορία ποὺ πολλὲς φορὲς ἐκφράστηκε στὶς ἡμέρες μας: «πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ζοῦμε πόλεμο καὶ νὰ βιώνουμε προσφυγιὰ… στὴν Εὐρώπη»!
Ἆρα, λοιπόν, «τὸ ἁλάτι τῆς γῆς», ἡ «πεμπτουσία» τοῦ πλανήτη εἴμαστε ἐμεῖς: οἱ Εὐρωπαῖοι καὶ οἱ βορειο-Ἀμερικανοί. Ὁ ὑπόλοιπος κόσμος ἂς ὑφίσταται πολέμους καὶ κάθε ἄλλη ἐκμετάλλευση, ἠθικὴ καὶ οἰκονομική. Ἀρκεῖ «ἐμεῖς» νὰ μὴν κινδυνεύσουμε. Τὰ «δικά μας» ἀνθρώπινα δικαιώματα νὰ μὴν κλονιστοῦν, ἡ «μεταξύ μας» ἀλληλεγγύη νὰ μὴν ραγίσει. Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ αὐθάδης ποὺ τόλμησε νὰ ταράξει τὴ γαλήνια συνείδησή μας; καὶ παρανοϊκὰ εἰσέβαλε «στὸ σπίτι μας»; προσφυγο-ποίησε ἕναν ὁλόκληρο λαὸ καὶ ἀπείλησε μὲ πυρηνικὰ τοὺς ὑπολοίπους, τὶς Γηραιᾶς Ἠπείρου;
Φυσικὰ εἶναι ἐγκληματικὸς ὁ πόλεμος ποὺ σοβεῖ στὶς μέρες μας καὶ δὲν δικαιολογεῖται γιὰ κανένα λόγο, πνευματικὸ ἢ ἰδεολογικό.
Ὅμως, γύρω μας ὑπάρχουν κι «ἄλλοι πόλεμοι», δίπλα μας συντελοῦνται κι «ἄλλα ἐγκλήματα» ποὺ φουντώνουν μέσα μας τὴν ἀβεβαιότητα καὶ τὸ φόβο. Στὴν φωτισμένη πλευρὰ τοῦ πλανήτη μας, οἱ δημοκρατικὲς κοινωνίες μας, ὄζουν. Ἡ μείωση τῶν γενήσεων, ἡ διάλυση τῶν οἰκογενειῶν, ὁ βιολογικὸς καὶ συναισθηματικὸς μαρασμός, ἀλλὰ καὶ οἱ ἠθικὲς ἐκτροπὲς νέων καὶ ὡρίμων στὶς κοινωνίες μας, τί ἄλλο φανερώνουν ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀπουσία τοῦ Χριστοῦ; Διώξαμε τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴ ζωή μας, τάχα γιὰ νὰ ζήσουμε ἐλεύθεροι, ὅμως τελικὰ σκοτώσαμε τὴν ὀμορφιά, τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἐλπίδα ἀπὸ τὴν καθημερινότητά μας. Κλείσαμε τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τάχα γιὰ νὰ ἐκσυγχρονιστοῦμε, ὅμως τελικὰ πνιγήκαμε στὴν τεχνολογικὴ μέγγενη, ποὺ στραγγίζει κάθε ἰκμάδα τῆς ζωῆς μας. Ἐγκαταλείψαμε τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ πνευματικά της Μυστήρια, ὅμως τελικὰ ἀρρωστήσαμε, μπερδευτήκαμε, φοβηθήκαμε, γι’αὐτὸ καὶ ζοῦμε τὸν κόσμο μας ὡς ἐχθρικό, γύρω μας.
Σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση βρισκόμαστε σήμερα, Ἀδελφοί μου καὶ Ἀδελφές μου. Ὅμως, παρ’ ὅλα αὐτά, ὁ Χριστὸς Ἀνέστη! Προηγήθηκαν, ἡ ἀγωνιώδης προσευχή Του στὸν κῆπο τῆς Γεσθημανή (ὅπου μᾶς φανέρωσε πόσο κοιμισμένο εἶναι τὸ πνεῦμα μας), ἡ ἐγκατάλειψή Του στὸν Γολγοθᾶ (ὅπου μᾶς ἔδειξε πόσο βασανισμένο εἶναι τὸ σῶμα μας), καὶ ἡ τριήμερη ταφή Του (ὅπου μᾶς ἀπέδειξε τὴν παντέρημη καὶ καταθλιπτικὴ μοναξιά μας). Ἔπειτα, Ἀναστήθηκε! πάτησε τὸν θάνατο! νίκησε τὸν Ἅδη! ἀκύρωσε τὴ δύναμή του καὶ μᾶς χάρισε ζωή, ἄπλετη ζωή, πλούσια σὲ ὀμορφιές, γεμάτη χαρὲς καὶ σταθερὲς ἐλπίδες, ποὺ δὲν μᾶς προδίδουν ποτέ! Ἀλήθεια, τὸ πιστεύουμε αὐτό; Ἂν δὲν τὸ πιστεύουμε, τότε ματαίως γιορτάζουμε τὸ Πάσχα καὶ τὴν Ἀνάσταση.
Ἂν θέλουμε νὰ τὸ πιστεύσουμε τότε ὁ τρόπος εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός: νὰ Τὸν ἐμπιστευθοῦμε. Νὰ ἐμπιστευθοῦμε Αὐτὸν ποὺ μᾶς φώναξε: «ἐλᾶτε σὲ μένα οἱ φορτωμένοι καὶ οἱ κουρασμένοι καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς ξεκουράσω». Νὰ ἀκούσουμε Αὐτὸν ποὺ μᾶς βεβαίωσε: «ἐγὼ ἦρθα γιὰ νὰ ζήσετε καὶ γιὰ νὰ χαίρεστε». Νὰ μπολιαστοῦμε στὸ Ἀναστημένο Σῶμα Του καὶ στὸ Αἷμα Του. Νὰ ἀναληφθοῦμε μαζί Του στὴ Βασιλεία Του ποὺ μᾶς χάρισε.
Λοιπόν, ὄχι μὲ ἄχυρα καὶ πλίνθες, ἀλλὰ μὲ πέτρα ἂς χτίσουμε τὶς ζωές μας, πάνω στὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο τῆς πίστεώς μας. Ὁ Χριστὸς Ἀναστήθηκε καὶ ἡ Ἀνάστασή Του εἶναι πρόταση ζωῆς καὶ σωτηρίας. Ἡ Ἀναστασή Του θὰ κρίνει καὶ τὶς κατεδαφισμένες καὶ πεθαμένες πράξεις μας. Ἂς μὴν χάσουμε τὴν εὐκαιρία, λοιπόν, ἔστω ἐφέτος.
Χριστὸς Ἀνέστη!
† Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος
