Ανώτατη τιμή της Εκκλησίας της Ελλάδος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, εορτάστηκε σήμερα Κυριακή της Ορθοδοξίας, στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, με τη δέουσα λαμπρότητα, η ανάμνηση της Αναστηλώσεως των Ιερών Εικόνων στην Κωνσταντινούπολη το έτος 843.
Μετά την Θεία Λειτουργία ακολούθησε η Λιτάνευση των Ιερών Εικόνων και εν συνεχεία, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τίμησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, με την ανώτατη τιμή της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Μεγαλόσταυρο του Αποστόλου Παύλου.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την αντιφώνησή του, τόνισε:
«Μακαριώτατε, σεβασμιώτατοι, άγιοι πατέρες, χριστεπώνυμο πλήρωμα, αποδέχομαι την ύψιστη αυτή διάκριση εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος, ομολογώντας ευθέως ότι γνωρίζω εκ προοιμίου πως η ως άνω διάκριση δεν αφορά το πρόσωπό μου, αλλά τον Θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο οποίος έχει, κατά τον όρκο του, ως πρώτιστο καθήκον την τήρηση του Συντάγματος, ιδίως δε την τήρηση των διατάξεων που ορίζουν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι Ρυθμιστής του Πολιτεύματος. Επομένως, και θεματοφύλακας των αρμονικών, πάντα στο πλαίσιο του Συντάγματος, σχέσεων μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας.
Για να δικαιώσω, λοιπόν, στο μέτρο των ανθρωπίνων δυνατοτήτων, την προς εμένα μεγαθυμία σας και, πολλώ μάλλον, για να μη διαψεύσω τις προσδοκίες σας, δεσμεύομαι ενώπιόν σας να τηρήσω, στο ακέραιο, το Σύνταγμα, έχοντας πλήρη επίγνωση αφενός ότι οι κάθε είδους ενέργειές μου γίνονται στο φως της δημοσιότητας και της διαφάνειας. Και, αφετέρου και συνακόλουθα, ότι κατ’ εξοχήν για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ‘’ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον’’, εν προκειμένω δε ουδέν κρυπτόν από τους οφθαλμούς Λαού και Κλήρου.
Κατόπιν τούτων, κλείνω την ευχαριστήρια αντιφώνησή μου αναφερόμενος στους εξής στίχους του 138ου Ψαλμού του Προφητάνακτος Δαυίδ:
Πρώτον: ‘Κύριε, εδοκίμασάς με, και έγνως με’’.
Και, δεύτερον: ‘’Πού πορευθώ από τού πνεύματός σου και από του προσώπου σου πού φύγω; Εάν αναβώ εις τον ουρανόν, συ εκεί ει, εάν καταβώ εις τον άδην, πάρει εάν αναλάβοιμι τας πτέρυγάς μου κατ’ όρθρον και κατασκηνώσω εις τα έσχατα της θαλάσσης, και γαρ εκεί η χειρ σου οδηγήσει με, και καθέξει με η δεξιά σου’’.
Ας με συνοδεύουν, ως το τέλος της θητείας μου και όχι μόνον, η Ευλογία Σας και η Προσευχή Σας».
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης
