Με μια επιστολή του με ημερομηνία 21 Οκτωβρίου ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος επέλεξε να αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας και να θέσει τέλος στην …. όποια αναμονή υπήρχε.
Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί ότι η ρωσική Σύνοδος είχε αποφασίσει να διαγραφεί το όνομα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου από τα Δίπτυχα της Ρωσικής Εκκλησίας και να διακοπεί η ευχαριστιριακή κοινωνία, εφ’ όσον ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας μνημονεύσει τον Μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιο.
Ωστόσο, μετά το συλλείτουργο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο Αναπληρωτής Προϊστάμενος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας πρωθιερέας Νικολάι Μπαλάσοφ, είχε δηλώσει στο RIA Novosti, ότι η μνημόνευση του Μητροπολίτη Κιέβου από τον κ. Βαρθολομαίο, δε σήμαινε αναγνώριση εκ μέρους του επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδας των Ουκρανών σχισματικών.
«Συνεπώς, οι συνέπειες που θέτει η δήλωση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της 17ης Οκτωβρίου μπορεί να συμβούν αν ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος της Αθήνας αρχίζει να μηνμονευέι το όνομα του επικεφαλής της νέας εκκλησίας ή άλλως, για παράδειγμα, μέσω ενός μηνύματος πιστοποιήει την αναγνώριση μιας μη κανονικής κοινωνίας με τους Ουκρανούς σχισματικούς”, είχε τονίσει χαρακτηριστικά.
Ολόκληρη η επιστολή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου προς τον Μητροπολίτη Επιφάνιο έχει ως εξής:
«Αριθ. Πρωτ. 4751
Μακαριώτατε Μητροπολίτα Κιέβου και πάσης Ουκρανίας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος, κύριε Επιφάνιε, την Υμετέραν Μακαριότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Ασμένως εδεξάμεθα την υπ’ αριθ. 1119 και από 24ης Δεκεμβρίου 2018 Πατριαρχικήν Επιστολήν, δι’ ης πληροφορούμεθα περί της πρωτοβούλου ενεργείας της Πρωτοθρόνου και Πρωτευθύνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, ήτις, επιβλέψασα ευμενώς προς Υμάς, την περί Υμάς Ιεραρχίαν, τον ιερόν κλήρο και τον πιστόν του Κυρίου λαόν, επανέφερε τα διεστώτα εις την μίαν Ποίμνην του Αρχιποίμενος Κυρίου και Σωτήρος ημών, ως και περί της Συνοδική Διαγνώμη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακηρύξεως της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ουκρανίας ως Αυτοκεφάλου και Αυτοδιοικήτου, τιμηθείσης ταίς των λοιπών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών ευθύναις και δικαιώμασιν.
Εν ταυτώ δε μετά χαράς πολλής κομισάμενοι τα από 17ης Δεκεμβρίου π.ε. Υμέτερα Ειρηνικά Γράμματα, δι’ ων ανακοινούται ημίν η κανονική εκλογή Υμών ως Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας, διά του μετά χείρας Γράμματος απευθύνομεν προς την Υμετέραν Μακαριότητα τας θερμάς συγχαρητηρίους ευχάς ημών προσωπικώς, της Σεπτής Ιεραρχίας, του ευλαβούς Κλήρου και του φιλοχρίστου Λαού της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ευχόμενοι τον φωτισμόν και την ενίσχυσιν του εν Τριάδι Θεού εις την εκτέλεσιν των νέων και ευθυνοφόρων καθηκόντων Υμών, ως Προκαθημένου της εν Ουκρανία Εκκλησίας.
Αι Αγιώταται κατά τόπους Εκκλησίαι, Μακαριώτατε αδελφέ, μετέχουσιν εν τη Θεία Ευχαριστία του κοινού Ποτηρίου της ζωής διά της εν τη πίστει ενότητος, εν τη τηρήσει των αυτών θεοπνεύστων Δογμάτων, του αυτού της Πίστεως Συμβόλου και των αυτών εκκλησιαστικών Κανόνων, των υπό των Αγίων Οικουμενικών και Μεγάλων της Εώας Συνόδων ορισθέντων, συναποτελούσαι τα μέλη της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Όθεν, χαίροντες και ημείς επί τω αγαθώ μηνύματι της κατευοδώσεως των κοινών πόθων και ενεργειών προς διάλυσιν του μεσοτοίχου μεταξύ Υμών τε και ημών, ομοδόξων καθ’ όλα αδελφών, του θλίψιν και σκάνδαλον μέγα προξενούντος επί ζημία μεγίστη της όλης Εκκλησίας και της κοινής εν τω συγχρόνω κόσμω μαρτυρίας της Ορθοδοξίας, έως άρτι εστηκότος, τω Επαναγαγόντι ημάς εις την προτέραν κοινωνίαν, Άρχοντι και Σωτήρι ημών Ιησού Χριστώ, αναπέμπομεν ολόθυμον την δοξολογίαν και τον αίνον από της καθ’ ημάς Αγιωτάτης και Αποστολικής Εκκλησίας της Ελλάδος, αποδίδοντες τη Υμετέρα Μακαριότητι τον ασπασμόν της αδελφικής αγάπης και τείνοντες την χείρα της Εκκλησιαστικής Κοινωνίας.
Επί δε τούτοις, ευχόμενοι όπως ο Κύριος, η ειρήνη ημών, «ο ποιήσας τα αμφότερα εν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας» (Εφεσ. β΄ 14), «δώη ημίν το αυτό φρονείν εν αλλήλοις» (Ρωμ. ιε΄ 5) πάντοτε και χαρίζη την νέαν Πρωθιεραρχικήν διακονίαν Υμών πολυχρόνιον, πολύκαρπον και καλλίκαρπον, επ’ αγαθώ της αδελφής Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ουκρανίας και προς τελείαν εκ του σφοδρώς την ενότητα αυτής κλυδωνίσαντος σάλου απαλλαγήν και αποκατάστασιν πλήρους εν αυτή ειρήνης, γαλήνης και ευσταθείας, προς δόξαν Θεού και της ανά την οικουμένην Ορθοδοξίας, κατασπαζόμεθα την Υμετέραν αδελφοπόθητον Μακαριότητα φιλήματι αγίω και διατελούμεν
αγαπητός εν Χριστώ αδελφός
† Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β΄, Πρόεδρος»