ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ: Δεν γίνεται ο καθένας να παίζει το βιολί του
Νέο κάλεσμα για ενότητα από τον Αρχιεπίσκοπο – Έστειλε μήνυμα προς τους πολιτικούς λέγοντας «Δεν υπόσχεται κανείς ότι μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας τη Γη παράδεισο, αλλά μπορούμε να μην την κάνουμε κόλαση».
Γιώργος Φερδής
«Ο θόρυβος όταν δεν υπάρχει συνεργασία θα συνεχίζει να μας κουράζει όταν ο καθένας παίζει το βιολί του» τόνισε χθες το βράδυ ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μετά τον Εσπερινό, όπου χοροστάτησε στο παρεκκλήσιο του Μεγάλου Βασιλείου, εντός της Σιβιτανιδείου Σχολής στην Καλλιθέα.
Θέλοντας να τονίσει την ανάγκη δημιουργίας κλίματος ενότητας στην χώρα, ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε πως «για παράδειγμα όλοι λαχταράμε να έχουμε άκουσμα μουσικής, να έχουμε μια ορχήστρα. Δε μας φτάνει, όμως, να έχουμε κάποιον που θα παίζει μόνο βιολί ή κάποιον που θα παίζει μόνο αρμόνιο, χρειάζονται όλα τα όργανα. Επίσης αν υπάρχει κάποιος που δεν είναι καλός, θα δημιουργείται θόρυβος και το αποτέλεσμα δεν θα είναι ωραίο».
Ο κ. Ιερώνυμος συνοδευόμενος από τον πρωτοσύγκελλο της Αρχιεπισκοπής αρχιμανδρίτη Μάξιμο Παπαγιάννη έγινε δεκτός από πλήθος κόσμου στην Σχολή.
Αμέσως μετά τον εσπερινό τιμήθηκαν δέκα εκπαιδευτικοί, διαφόρων ειδικοτήτων, που διακρίθηκαν κατά τη διακονία τους στην εκπαίδευση.
Ο διευθυντής της σχολής καλωσόρισε τον Αρχιεπίσκοπο και μίλησε για την ιστορία της σχολής και την σημασία της προσφοράς και του έργου των εκπαιδευτικών.
Στη συνέχεια ο διευθυντής του Γραφείου Νεότητας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών αρχιμανδρίτης Συμεών Βενετσιάνος ανέφερε πως «στο πρόσωπο των δέκα αυτών καθηγητών τιμώνται όλοι οι εκπαιδευτικοί»..
«Δεν ήταν εγωιστές και διέθεσαν κάθε τους χάρισμα για τους άλλους» σχολίασε ο Αρχιεπίσκοπος κατά την επίδοση των τιμητικών συμπληρώνοντας πως «Διακρίνουμε πολλούς πολιτικούς και παράγοντες να αγωνίζονται για κάτι καλύτερο και μας χρειάζονται τέτοιου είδους προσπάθειες, αλλά δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Χρειάζεται μετάνοια, δηλαδή αλλαγή μυαλού και νοοτροπίας».
Ο Αρχιεπίσκοπος είπε με νόημα πως «Δεν υπόσχεται κανείς ότι μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας τη Γη παράδεισο, αλλά μπορούμε να μην την κάνουμε κόλαση».
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΕ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
1. π. Καλλίνικος Μαυρολέων, δάσκαλος εδώ και 32 χρόνια. Υπηρέτησε σε Δημοτικά Σχολεία στα Κύθηρα, τα Μέθανα, στον Πειραιά και στις Πύλες Καρπάθου. Σήμερα ανήκει οργανικά στο Δημοτικό Σχολείο Απερίου. Ήταν -και είναι- πάντα ανήσυχος για τα εκπαιδευτικά θέματα. Θέλει ένα Σχολείο ανοικτό στη ζωή και δεμένο με την κοινωνία. Εφάρμοσε στο Σχολείο του πρωτοποριακά εκπαιδευτικά προγράμματα με τη χρήση των νέων τεχνολογιών, από το 1989 στη νήσο Κάρπαθο. Το 2010 διορίστηκε από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ.Βαρθολομαίο, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου.
2. π. Ευάγγελος Μαρκαντώνης, θεολόγος και χημικός, δημιουργός καινοτόμων προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και στον κατηχητικό λόγο της Εκκλησίας. Διετέλεσε υπεύθυνος για αρκετά χρόνια του Κέντρου Περιβαλλοντικής Αγωγής και Ευαισθητοποίησης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη διαμόρφωση ενός νέου περιβαλλοντικού ήθους με υπεύθυνες στάσεις και συμπεριφορές σε ό, τι σχετίζεται με την προστασία της οικολογικής ισορροπίας και την ποιότητα της ζωής.
3. Λεωνίδας Τσουτσουλιάνης, Φοίτησε στη Σιβιτανίδειο Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων στο τμήμα «Επεξεργασίας Ξύλου», από την οποία αποφοίτησε το έτος 1956. Ακολούθως υπηρέτησε ως ωρομίσθιος εκπαιδευτικός στη Σιβιτανίδειο Σχολή όπου και διορίσθηκε μόνιμος εκπαιδευτικός του κλάδου ΔΕ1 – Ξυλουργών το έτος 1977. Από την αρχή της θητείας του στο Σιβιτανίδειο Ίδρυμα εργάστηκε με ζήλο, μεράκι αποτελεσματικότητα και δημιούργησε ένα παραγωγικό και συνάμα εκπαιδευτικό εργαστήριο με έργα ξυλογλυπτικής, έπιπλα και συναφή είδη. Πολλά από τα έπιπλα αυτά, έργα τέχνης θα τα λέγαμε, υπάρχουν ακόμη σε πολλές Δημόσιες Υπηρεσίες, όπως στον Άρειο Πάγο, στην Βουλή των Ελλήνων και αλλού. Συνταξιοδοτήθηκε το έτος 2005.
4. Μαρούλα Κατσίμπρα, Μια μορφή της ποιμαντικής της Εκκλησίας και ιδιαίτερα προς τους αδερφούς μας, τους κωφούς, οι οποίοι βρίσκονται στο περιθώριο όχι μόνο της κοινωνικής αλλά και της λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας. Αφιέρωσε τη ζωή της στην πνευματική διακονία στην οποία κλήθηκε από τον μακαριστό μητροπολίτη πρώην Θηβών και Λεβαδείας Νικόδημο. Από μόλις 19 ετών, σε καιρούς άγονους για την κοινότητα των κωφών, ήταν η πρώτη διερμηνέας νοηματικής γλώσσας που έβαλε τις βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκε και αναπτύχθηκε η διερμηνεία στη Λατρεία. Παρόλο που εδώ και πολλά χρόνια δεν εξασκεί το έργο της διερμηνείας, εξακολουθεί να επισκέπτεται τα σωματεία και τους κωφούς. Η ζωή της μαζί τους, μια ιστορία σχεδόν 65 χρόνων τιμάται σήμερα ως πρότυπο προσφοράς στην πνευματική τους αγωγή και στην κοινωνική τους ένταξη.
5. Γεώργιος Κρουσταλάκης, O καθηγητής Παιδαγωγικών Γεώργιος Κρουσταλάκης σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Ρώμη και το Βέλγιο. Από το 1979 δίδαξε ως καθηγητής αρχικά στη Φιλοσοφική Σχολή Ρεθύμνου και στη συνέχεια στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, με γνωστικό αντικείμενο “Γενική και Ειδική Παιδαγωγική”. Το συγγραφικό του έργο είναι ιδιαίτερα μεγάλο και σημαντικό τόσο στα Ελληνικά, όσο και στα Γαλλικά. Το βιβλίο του “Ο Γέρων Πορφύριος, ο πνευματικός πατέρας και παιδαγωγός” έχει μεταφραστεί στα Ρωσικά, Ρουμανικά και Σερβικά. Σήμερα είναι Ομότιμος Καθηγητής του Παν/μίου Aθηνών και πραγματοποιεί ευρύτατο έργο «Κοινωνικής Παιδαγωγικής» με ομιλίες και διαλέξεις σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.
6. Γεώργιος Κοτονιάς, Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής του ΤΕΙ Αθηνών, των Παιδαγωγικών Σπουδών ΠΑΤΕΣ/ΣΕΛΕΤΕ, Εργοδηγός Χημικός και ο νυν Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Σιβιτανιδείου Ιδρύματος. Υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός τη Σιβιτανίδειο Σχολή επί 35 συναπτά έτη και περαίωσε ευδόκιμα την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως ιδρυτής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης της Σιβιτανιδείου με μεγάλη προσφορά έργου. Το αξιακό σύστημα μέσα στο οποίο κινήθηκε, ο ζήλος, που επέδειξε για τη Σιβιτανίδειο Σχολή, η εργατικότητά του, οι καινοτόμες ιδέες του και το μετρήσιμο, πάντα αξιόλογο αποτέλεσμα που επετύγχανε, τον καταξίωσαν ως έναν εξαιρετικό εργάτη και συνάμα δημιουργό της εκπαίδευσης.
7. Κλήμης Πυρουνάκης, Θεολόγος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με ουσιαστική συμβολή στη δημιουργία Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας σε σωφρονιστικά καταστήματα (φυλακές Ελαιώνα Θήβας) όπου διετέλεσε διευθυντής και καθηγητής. Είναι ο δάσκαλος που προσπαθεί να ανατρέψει δύο µοντέλα ταυτόχρονα, το εξουσιοκεντρικό σύστηµα της Ελληνικής εκπαίδευσης και το µοντέλο µέσα στις φυλακές. Πραγµατικά αγαπά, ελπίζει και ονειρεύεται ένα άλλο σχολείο. Σήμερα, παραμένει εθελοντικά ως ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Στήριξης Φυλακισμένων και Αποφυλακισμένων Γυναικών.
8. Μιχαήλ Μεϊμάρης, καθηγητής Αγγλικής Φιλολογίας, Προγραμματιστής-Αναλυτής Πληροφορικής, Μουσικοσυνθέτης, απόφοιτος Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής, με εθελοντική προσφορά μαθημάτων αγγλικής γλώσσας και κατήχησης ενηλίκων στην ενορία του Προφήτη Ηλία Παγκρατίου. Στο πρόσωπο του κυρίου Μεϊμάρη τιμούμε όλους τους εθελοντές εκπαιδευτικούς που συνδράμουν στο Κοινωνικό Φροντιστήριο και στα μαθήματα που προσφέρονται στις ενορίες δωρεάν σε παιδιά και νέους.
9. Αγγελική Γιαννάτου, φιλόλογος με μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διδακτική, σύμβουλος ομάδων και οργανισμών, νυν διευθύντρια του 2ου Γυμνασίου Ασπροπύργου και
10. Μαρία Αθανασοπούλου, καθηγήτρια φυσικής αγωγής, υπεύθυνες των ομάδων διαμεσολάβησης κατά της ενδοσχολικής βίας στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου. Η ειρηνοποιός διαμεσολάβηση μετρά ήδη 9 σχεδόν χρόνια στο σχολείο αυτό και τα θετικά αποτελέσματα είναι πλέον μια πραγματικότητα. Μειώθηκαν οι ποινές και τα περιστατικά βίας και η παραδοσιακή αντίληψη που θέλει τα παιδιά να µην είναι πρωταγωνιστές στην επίλυση συγκρούσεων ανατρέπεται. Τα παιδιά μαθαίνουν να διαχειρίζονται τις κρίσεις και να επικοινωνούν.
