Στην εκδήλωση παρέστησαν οι Μητροπολίτες Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος, Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ, ο Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης, ο οποίος είχε την ευθύνη της παρουσίασης και του συντονισμού της εκδήλωσης, ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαθανασίου, Διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του Αρχιεπισκόπου, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Θηβών π. Γεώργιος Τουλουμάκος, ο Διευθυντής προσωπικού της Αρχιεπισκοπής π. Αναστάσιος Βλαβιανός, ο Διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας κ. Αλέξανδρος Κατσιάρας, η Διευθύντρια του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας κ. Μαίρη Πίνη, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Ορχήστρας Κανών της Αρχιεπισκοπής κ. Γεώργιος Δεμελής, ο Δήμαρχος της περιοχής, εκπρόσωποι των τοπικών αρχών, συλλόγων και οργανισμών, μαθητές, γονείς, κληρικοί και λαϊκοί από τα Οινόφυτα και τα περίχωρα. Με αφορμή τη νέα χρονιά ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ ευλόγησε την Βασιλόπιτα και ευχήθηκε σε όλους καλή χρονιά και ο Θεός να ευλογήσει το έργο του Αρχιεπισκόπου, αλλά και τους εθελοντές που στηρίζουν το όραμά του.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μουσική παράσταση από την παιδική χορωδία του Κέντρου Εκκλησιαστικής Διακονίας υπό την καθοδήγηση του μαέστρου κ. Στέφανου Καρδιόλακα. Αμέσως μετά ο χαιρετισμό απηύθυνε ο Δήμαρχος Τανάγρας κ. Βασίλης Περγάλιας, ο οποίος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο που δεν έχει ξεχάσει τον τόπο του. Στην συνέχεια ο Μητροπολίτης Θηβών στον χαιρετισμό του ευχήθηκε δύναμη, υγεία και ενίσχυση σε όλους και τόνισε πως «η μουσική εκδήλωση ήταν μία αισιόδοξη νότα» ευχαριστώντας τους μαθητές, αλλά και τους εκπαιδευτικούς που προσφέρουν την ψυχή τους, για να αποκτήσουν τα παιδιά εφόδια. Ευχαρίστησε, τον Αρχιεπίσκοπο για το όραμά του να δημιουργήσει αυτόν τον χώρο, αλλά και για την συνεχή μέριμνά του. Απευθυνόμενος στον Αρχιεπίσκοπο προσέθεσε, ότι «εδώ στην Βοιωτία ξέρουμε ότι εφέτος συμπληρώνονται πενήντα χρόνια της ιερατικής σας πορείας και μας αξίωσε ο Θεός να είμαστε κοντά σας 26 χρόνια. Μας διδάξατε την αποφυγή της βιτρίνας, την υπομονή, την εργασία και την προσπάθεια. Ευγνωμονούμε τον Θεό γιατί βρεθήκατε στην πορεία της ζωής μας». Αμέσως μετά, ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και τους συντελεστές της εκδήλωσης και επεσήμανε ότι «όταν ήμουν νέος διάβαζα σε φιλολογικά κείμενα ότι όταν μεγαλώνει ο άνθρωπος και περνούν τα χρόνια αρχίζει να σκέφτεται περισσότερο τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε και υπάρχει μία παρότρυνση να ξαναγυρίσει εκεί που ξεκίνησε. Τότε μου φαινόταν υπερβολικό και ποιητικό, αλλά στην πορεία μου είδα ανθρώπους επιτυχημένους που είχαν φύγει, ακόμη και για το εξωτερικό, να επιστρέφουν στο ταπεινό χωριό τους. Τώρα συνυπογράφω ότι όταν περνούν τα χρόνια και κάνει κάποιος την αυτοκριτική του, όλα, χωρίς να το καταλαβαίνει, τον γυρίζουν στον τόπο που μεγάλωσε». Ο Αρχιεπίσκοπος φανερά συγκινημένος τόνισε ότι αισθάνθηκε την ανάγκη να εξομολογηθεί, όπως είπε, ότι ευγνωμονεί τους γονείς του, οι οποίοι του έδωσαν ό,τι χρειαζόταν για να σπουδάσει. Ευχαρίστησε τον παπά του χωριού του, όταν ήταν παιδί, τον παπα-Παναγιώτη, τον οποίο πάντοτε έκρινε σαν σύμβολο «και έτσι καλούμαστε να βλέπουμε τους ανθρώπους» είπε ο Αρχιεπίσκοπος, «να μην τους κρίνουμε από τα μεγάλα κατορθώματα, αλλά από το σύμβολο που κουβαλάνε».
Μίλησε, επίσης, για το σχολείο που πήγαινε ως παιδί και τις δυσκολίες που υπήρχαν εκείνη την εποχή στην εκπαίδευση, αφού αρκετοί από τους μαθητές ήταν ήδη ενήλικοι. Ο Αρχιεπίσκοπος μοιράστηκε, ωστόσο, με τους παρευρισκόμενους ένα προσωπικό του βίωμα, που συνέβη το 1990, όταν αρρώστησε η μητέρα του. Εκείνες τις μέρες ο Αρχιεπίσκοπος ήταν κοντά στη μητέρα του, η οποία του μίλησε για τα γηροκομεία και τα ορφανοτροφεία που είχαν δημιουργηθεί με τη μέριμνα του, αλλά τον ρώτησε «για το χωριό μας τι θα κάνεις;». Ο Αρχιεπίσκοπος της απάντησε ότι το έχει στο μυαλό του και τότε εκείνη του εκμυστηρεύτηκε ότι φύλαγε στο σπίτι τις συντάξεις του πατέρα του και επειδή ήταν βέβαιη ότι δεν θα επέστρεφε, του ζήτησε να πάρει τα χρήματα και να τα αξιοποιήσει για τον τόπο του. «Πράγματι, βρήκα τις συντάξεις και όπως υποσχέθηκα ξεκίνησε να γίνεται ένα μικρό μοναστηράκι στην περιοχή του Κορινθιακού και αυτό το έργο» υπογράμμισε ο Αρχιεπίσκοπος και ευχαρίστησε όσους εργάζονται και προσφέρουν σε αυτό τον χώρο και ιδίως την κ. Σοφία Ράπτη και την κ. Αδαμαντία Ματθαίου. Αναφέρθηκε, εξάλλου στην σημασία ύπαρξης αντίστοιχων χώρων λέγοντας πως «μας χρειάζονται χώροι που θα καλλιεργούν τον άνθρωπο. Αυτός, άλλωστε, είναι ο σκοπός της Εκκλησίας, να βοηθάει τον άνθρωπο να είναι καλλιεργημένος και όπου υπάρχει η δυνατότητα να σταθούμε πλάι του». Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε για τις δυσκολίες της εποχής, σημειώνοντας πως «αντιμετωπίζουμε μία δύσκολη κρίση, αλλά αυτό θα περάσει. Έχει μάθει αυτός ο λαός να περνάει τις κρίσεις. Δεν πρέπει, όμως, να μας φοβίζει η κρίση, αλλά η παρακμή. Έχουμε ξεφύγει από την πραγματικότητα». Σε άλλο σημείο σημείωσε ότι «χρειάζεται να μάθουμε στα παιδιά μας από μικρά να κάνουν επιλογές. Να ξέρουν ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό». Μίλησε, επίσης, για τα νέα κέντρα φιλοξενίας και μέριμνας ηλικιωμένων που δημιούργησε η Αρχιεπισκοπή και θα εγκαινιασθούν σε λίγο καιρό και αναφέρθηκε στην αξία του εθελοντισμού. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος προσέφερε τιμητική πλακέτα στην κ. Ευαγγελία Πετράκη για την προσφορά της στο Κέντρο Εκκλησιαστικής Διακονίας, ενώ αμέσως μετά βράβευσε τους αριστούχους μαθητές και μαθήτριες γυμνασίου και λυκείου Οινοφύτων προσφέροντάς τους τιμητικό έπαινο, καθώς και συμβολικό χρηματικό ποσό, για τις επιδόσεις τους κατά την περυσινή διδακτική χρονιά. Οι μαθητές προσέφεραν στον Αρχιεπίσκοπο ένα κρητικό μαχαίρι ως αναμνηστικό δώρο από την σχολική τους εκδρομή στην Κρήτη.
Αποστολή: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης