Αρχιερατική θεία Λειτουργία στην Ευαγγελίστρια Ναούσης
Την Κυριακή 30 Μαρτίου (Δ΄ των Νηστειών) το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Νάουσα.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Ἐπεί κατ᾽ οὐδενός εἶχεν μείζονος ὁμόσαι, ὅμοσεν καθ᾽ ἑαυτοῦ λέγων· εἰ μήν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καί πληθύνων πληθυνῶ σε».
Στήν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ πρός τόν Ἀβραάμ ἀναφέρθηκε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος. Στήν ὑπόσχεση ὅτι, ἐάν φύγει ἀπό τήν πατρίδα του καί κατοικήσει στόν τόπο, στόν ὁποῖο θά τοῦ ὑποδείκνυε ὁ Θεός, θά ἔχει πλούσια τήν εὐλογία του καί ὁ ἴδιος καί οἱ ἀπόγονοί του.
Καί ὁ Ἀβραάμ, παρότι ἦταν τότε εἰδωλολάτρης καί δέν γνώριζε τόν ἀληθινό Θεό, πίστευσε στήν ὑπόσχεσή του καί ὑπάκουσε στήν ἐντολή του, χωρίς νά γνωρίζει ποῦ πηγαίνει καί ἐάν θά ἐπαληθευθοῦν ὅσα τοῦ ὑποσχέθηκε.
Γιά ποιόν λόγο ὅμως κάνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος αὐτή τήν ἀναφορά στόν πατριάρχη Ἀβραάμ;
Τήν κάνει γιά νά ἀναδείξει τήν πίστη καί τήν ὑπακοή του σέ ἕναν Θεό πού δέν γνώριζε, ἀλλά καί γιά νά ἀναδείξει τήν πιστότητα τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐξεπλήρωσε, ὅπως γνωρίζουμε, τήν ὑπόσχεσή του.
Τό ἀποστολικό αὐτό ἀνάγνωσμα μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά κάνουμε δύο συγκρίσεις. Ἡ πρώτη εἶναι ἡ σύγκριση τοῦ Ἀβραάμ μέ τούς πρωτοπλάστους.
Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα ζοῦσαν μέσα στήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ζοῦσαν μέσα στόν παράδεισο καί εἶχαν τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά πληθυνθοῦν καί νά κατακυριεύσουν τή γῆ, πού δημιούργησε γι᾽ αὐτούς ὁ Θεός.
Καί ὅμως ἐκεῖνοι, ἐνῶ εἶχαν ὄχι ὑποσχέσεις, ὅπως ὁ Ἀβραάμ, ἀλλά δεδομένα, δέν ὑπάκουσαν στή μοναδική ἐντολή πού τούς εἶχε δώσει ὁ Θεός, νά μήν δοκιμάσουν δηλαδή τόν καρπό τοῦ δένδρου τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, καί ἔτσι ἐξέπεσαν τοῦ παραδείσου, ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τόν Θεό.
Ἄς προχωρήσουμε τώρα καί στή δεύτερη σύγκριση, στή σύγκριση τοῦ Ἀβραάμ μέ ἐμᾶς, μέ τόν ἑαυτό μας.
Ὁ Θεός ὑποσχέθηκε καί ὁ ἴδιος στούς πρωτοπλάστους ἀλλά καί στήν ἀνθρωπότητα διά τῶν δικαίων καί τῶν προφητῶν του ὅτι θά μᾶς χαρίσει τή λύτρωση ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν ἐλευθερία ἀπό τά δεσμά τοῦ πονηροῦ. Καί ἐξεπλήρωσε τήν ὑπόσχεσή του, ἀνανεώνοντάς την μάλιστα κατά τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τόν ὁποῖο ἑορτάσαμε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες καί πανηγύρισε ἰδιαιτέρως ὁ ἱερός σας ναός.
Ἐξεπλήρωσε ὁ Θεός τήν ὑπόσχεσή του μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ του, διά τῆς Παναγίας Παρθένου καί ἐκ Πνεύματος ἁγίου, μέ θαυμαστό δηλαδή τρόπο, τόν ὁποῖο μόνο ὁ Θεός θά μποροῦσε νά εἶχε σχεδιάσει καί ὑλοποιήσει μέ τήν ἀπέραντη ἀγάπη του γιά τόν ἄνθρωπο.
Δέν ἔγινε ὅμως μόνο ἄνθρωπος ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ἔζησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, ἔκανε θαύματα, σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε, ὅπως εἶχε προείπει οἱ προφῆτες, καί μᾶς ὑποσχέθηκε τή σωτηρία καί τήν αἰώνιο ζωή, ἐφόσον καί ἐμεῖς θελήσουμε νά τόν ἀκολουθήσουμε καί νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημά του.
Δέν ἐξεπλήρωσε ὅμως ὁ Θεός τήν ὑπόσχεσή του σχετικά μέ τή λύτρωση καί τή σωτηρία μας μόνο τότε. Εἴκοσι αἰῶνες τώρα ἐκπληρώνονται οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Κυρίου μας. Βλέπουμε πιστούς νά ἁγιάζονται μέ τήν ἄσκηση καί τήν ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Βλέπουμε πιστούς νά ἁγιάζονται μέ τό μαρτύριο, καί τά ἱερά λείψανά τους νά μυροβλύζουν καί νά θαυματουργοῦν, ἐπιβεβαιώνοντας τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ.
Ποιά εἶναι ὅμως ἡ δική μας στάση ἔναντι ὅλων αὐτῶν; Προσπαθοῦμε νά ἐφαρμόσουμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας μέ τή βεβαιότητα ὅτι οἱ ὑποσχέσεις του εἶναι ἀληθινές, καί ἑπομένως ἀξίζει ὁ κόπος καί ἡ προσπάθεια στά λίγα χρόνια τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας, προκειμένου νά ἀπολαύσουμε ὅσα μᾶς ὑπόσχεται ὁ Θεός στή μέλλουσα ζωή, ἤ ἀδιαφοροῦμε;
Καί στήν περίπτωση αὐτή γιατί ἀδιαφοροῦμε; Δέν σκεφτόμαστε ὅτι θά βρεθοῦμε ἀναπολόγητοι ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, ἐάν παρά τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, πού βλέπουμε ὅτι πραγματοποιήθηκαν καί συνεχίζουν νά πραγματοποιοῦνται, ἐμεῖς προτιμοῦμε νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, χωρίς νά ἀξιοποιοῦμε τίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει Ἐκκλησία μας πάντοτε, ἰδιαιτέρως ὅμως αὐτή τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού εἶναι περίοδος νηστείας, μετανοίας, ἐγκρατείας καί προσευχῆς.
Ἄς προβληματισθοῦμε, ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας καί ἄς ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς τό παράδειγμα τῆς ὑπακοῆς τόσο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς ἐφόρου τῆς ἐνορίας σας, ὅσο καί τοῦ πατριάρχου Ἀβραάμ καί τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, πού ἑορτάζουμε σήμερα, γιά νά ἀξιωθοῦμε νά ἀπολαύσουμε καί ἐμεῖς τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ὄχι μόνο ὅταν μᾶς καλέσει. Ἀπό αὐτήν τή ζωή, ἐάν δέν ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, δέν θά τήν ζήσουμε, ὅταν μᾶς καλέσει στήν ἄλλη ζωή. Ἀπό ἐδῶ πρέπει νά ζοῦμε ἐν Χριστῷ. Γι᾽ αὐτό ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς ἄς ἀναρωτηθεῖ: ἀγωνίζεται; τηρεῖ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ γιά νά μπορέσει πράγματι νά ζήσει αἰώνια καί μόνιμα μέ τόν Χριστό. Ἄς ἀναρωτηθοῦμε, ἀδελφοί μου.
