Την ευθύνη διοργάνωσης της εκδήλωσης έχει ο φορέας Πολιτισμού της Ι.Μ.Δ. «Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του Πολιτιστικού Αποθέματος». Για την επιτυχία της όλης εκδήλωσης, ο εκπρόσωπος του φορέα στον Αλμυρό και μέλος του Δ.Σ. Κώστας Γκουντάρας, συνεργάστηκε αποτελεσματικά με τον Αρχιερατικό επίτροπο της Περιφέρειας Αλμυρού, Πρωτ. Γεώργιο Μπέκας και τους ιερείς του Αγίου Νικολάου Αλμυρού.
Η «ΜΑΓΝΗΤΩΝ ΚΙΒΩΤΟΣ , για τη διάσωση του Πολιτιστικού Αποθέματος», αξιοποιώντας τις εμπειρίες των τριών πρώτων χρόνων συνεχίζει και τον φετινό Αύγουστο την σειρά εξαιρετικών εκδηλώσεων πολιτισμού με στόχο να προσθέσει στην ατμόσφαιρα της κατάνυξης του Δεκαπενθήμερου και μια νότα «πολιτιστικής δροσιάς».
Μετά την Ακολουθία των Παρακλήσεων, θα γίνονται σε προαύλιους χώρους Ιερών Ναών και Μοναστηριών της Μητροπόλεως, υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις. Σκοπός να ελαφρύνει κάπως το έντονα θρησκευτικό συναίσθημα , να αγαλλιάσει και να ψυχαγωγήσει τους κατοίκους και τους επισκέπτες των πατρογονικών τους εστιών, να αναδείξει Εκκλησιαστικά μνημεία και υπέροχους χώρους θέας, προ πάντων όμως να επισκεφθεί όλη την επικράτεια της Μητροπόλεως.
Και στην φετινή διοργάνωση, όπως και τον Αύγουστο του 2016, πραγματοποιούνται περισσότερες εκδηλώσεις, προκειμένου να ικανοποιηθούν ακόμη περισσότερα αιτήματα περιοχών της περιφέρειάς της Μητρόπολης.
Η Ορχήστρα «ΙΩΝΙΑ», υπό την καθοδήγηση του Νεκτάριου Δεμελή και με τον Βασίλη Αγροκώστα στο τραγούδι, θα ξεκινήσει και πάλι από τον Αλμυρό, παρουσιάζοντας μουσικές και τραγούδια του λαού μας αφιερωμένα στην Παναγιά.
Το επιτυχημένο περσυνό «πείραμα», πέτυχες απόλυτα και έτσι θα είναι και πάλι μαζί μας ο Ηλίας Λιαμής, καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης και ανώτερων θεωρητικών της μουσικής, ενώ κατέχει και την προεδρία της Συνοδικής Επιτροπής Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, και ο Εκπαιδευτικός και Συγγραφέας Δημήτριος Καραβασίλης, που θα αναφέρονται στο πνεύμα των ημερών με εμπεριστατωμένες παρεμβάσεις τους, που επιπλέον θα καταγράφουν και τα αφιερωμένα στην Παναγιά τραγούδια κάθε περιοχής της Ελλάδας.
Ο πολιτισμός δεν αποτελεί απλώς ένα σύνολο καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Αποτελεί έκφραση τρόπου ζωής ανθρώπων και λαών. Όπως η πόλη δεν αποτελεί απλώς σύνολο κτιρίων, αλλά τρόπων και κωδίκων, μέσω των οποίων οι πολίτες συγκροτούν ενιαίο αρμονικό σώμα, έτσι και ο πολιτισμός δεν αποτελείται απλώς από ευκαιρίες ξεφαντώματος ή καλλιτεχνικής απόλαυσης, αλλά φανέρωση του τρόπου με τον οποίον πολίτες μιας κοινότητας συνομιλούν με τα καθημερινά ερωτήματα και τις διαχρονικές απαντήσεις.
Ο Φορέα Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, «Μαγνήτων Κιβωτού , για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος», πιστός στις αρχικές του εξαγγελίες και δεσμεύσεις, συνεχίζει και τον φετινό Αύγουστο, για τέταρτη συνεχή χρονιά, το θεσμό πλέον των «Αυγουστιάτικων Παρακλήσεων 2017».
Ήταν το καλοκαίρι του 2014, ένα μήνα μετά την ίδρυση της «Μαγνήτων Κιβωτού», όταν με πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας και προέδρου του φορέα, κ. Ιγνατίου, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες «Αυγουστιάτικες Παρακλήσεις». Τόση δε ήταν η ανταπόκριση του κοινού και η επιτυχία της οργάνωσης, που από τότε ακόμη άρχισαν οι προτάσεις για τις εκδηλώσεις του επόμενου έτους. Το γεγονός αυτό ήταν και η αφορμή να δημιουργηθεί ο πρώτος θεσμός της «Μαγνήτων Κιβωτού».
Κάθε χρόνο, τον Αύγουστο διοργανώνονται σε διαφορετικές περιοχές, έγιναν περισσότερο γνωστές στους πιστούς και τις αναζήτησαν, για να μην πούμε τις απαίτησαν ακόμη περισσότερες περιοχές.
Έτσι φέτος θα καλύψουν ολόκληρο το δεκαπενθήμερο του Αυγούστου και βέβαια σε διαφορετικές περιοχές.
Όλα αυτά τα στοιχεία, αναλυτικά παρέθεσε σε συνέντευξη τύπου, την περασμένη εβδομάδα, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος & Αλμυρού κ. Ιγνάτιος.
Μεταφέροντας ως εκκλησιαστική κοινότητα το πανηγύρι της χαράς από το εσωτερικό του ναού στον ανοιχτό αέρα του προαυλίου του, διατρανώνουμε την πίστη μας πως η ζωή είναι ενιαία. Όπως η παρουσία της Παναγίας στην ανθρώπινη ιστορία γκρέμισε τον μεσότοιχο ανάμεσα στο φθαρτό και το άφθαρτο, έτσι κι εμείς ανοίγουμε δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στο υπερκόσμιο και το εγκόσμιο, ανάμεσα στο ιερό και το εγκόσμιο, ανάμεσα στο προσωρινό και το αιώνιο. Χαιρόμαστε και εμείς, χορεύουμε και εμείς, απολαμβάνουμε και εμείς όργανα και φωνές, όπως όλοι οι άνθρωποι. Η δική μας όμως χαρά δεν αντλείται από απρόσμενες δεξαμενές αλλά από αειφόρες πηγές. Δεν δημιουργούμε εκδηλώσεις για να δεχτούμε μια χαρά προερχόμενη έξω από μας, αλλά για να εκφράσουμε χαρά εσωτερική, χαρά ζωής ατέρμονης και συναρπαστικής, όπως την νιώθουμε μέσα στον ναό. Η χαρά της καρδιά μας στη συνέχεια, παίρνει σειρά να την σκορπίσουμε στον ταλαιπωρημένο κόσμο ως μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας. Λειτουργούμε όπως οι μορφές των Βυζαντινών εικόνων, στις οποίες το φως δεν έρχεται από έξω, αλλά πηγάζει από μέσα, καθώς εκφράζει ευφροσύνη εσωτερική και πληρότητα καρδιακή. Λειτουργούμε ως πολίτες διπλοί, πολίτες μιας εγκόσμιας κοινωνίας, αλλά και πολίτες μιας επερχόμενης Βασιλείας.
Όταν οι άνθρωποι γλεντούν, γνωρίζουν πως θα φτάσει η ώρα να επιστρέψουν στα προβλήματα και τις εκκρεμότητες της επιβίωσης. Εμείς όμως δεν φοβόμαστε το τέλος του γλεντιού, διότι μάθαμε πως τέλος δεν υπάρχει. Κι αν κάποια στιγμή σβήσουν τα φώτα, η ύπαρξή μας μένει φωτεινή, γιατί τοποθετήσαμε την Μητέρα της ζωής, την Παναγία μας, στο κέντρο πρώτα της προσωπικής μας ζωής κι έπειτα της ζωής του Γένους μας, που σε χίλιες δυο περιστάσεις το στήριξε, όταν όλοι οι δυνατοί της γης το ΄χαν ξεγραμμένο.
Ναι, είναι αλήθεια: Γυρίζουμε συχνά πίσω στην ιστορία μας. Κι αν τη θυμόμαστε συχνά, δεν είναι γιατί φοβόμαστε το μέλλον, αλλά γιατί πίσω εκεί στο «χθες» είναι κρυμμένη η ελπίδα του «αύριο».
Είμαστε όμως στο «τώρα». Και τη βρίσκουμε ξανά ως οδηγό και σκέπη στις σημερινές δυσκολίες, τόσο της πατρίδας όσο και της ζωής του καθενός. Ήρθαν καιροί ξανά, που μας βρίσκουν να διαβαίνουμε μονοπάτια στενά. Μπαίνουμε λοιπόν στον ναό κι επικαλούμαστε για ακόμα μια φορά Εκείνη που ξέρει καλύτερα από τον καθένα να γιατρεύει πληγές. Αλλά αυτό δε μας φτάνει. Γι’ αυτό βγαίνουμε στο προαύλιο μετά από κάθε Παράκληση και στέλνουμε μήνυμα χαράς και ελπίδας, πως τίποτε δεν είναι δυνατότερο από την σκέπη της Παναγιάς μας και την άπειρη φιλανθρωπία του Υιού της.
Είμαστε εδώ κι Εκείνη είναι μαζί μας.
Καλή Αρχή!
Καλή Παναγιά!