Την Πέμπτη της Διακαινησίμου 20 Απριλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Η χαρά της Αναστάσεως».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, τήν ὁποία ἑορτάζει καί πανηγυρίζει αὐτές τίς ἡμέρες ἡ Ἐκκλησία μας, ἀποτελεῖ τόν μεγαλύτερο θρίαμβο καί τό μεγαλύτερο θαῦμα ὅλων τῶν ἐποχῶν. Εἶναι ὅμως συγχρόνως καί ἕνα γεγονός τό ὁποῖο ὑπερβαίνει τήν ἀνθρώπινη λογική καί τή δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νά τό κατανοήσει. Γι᾽ αὐτό εἶναι γιά πολλούς ἕνα γεγονός πού τούς ἐνοχλεῖ, γιατί ἀποδεικνύει τή θεότητα τοῦ Ἰησοῦ, τήν ὁποία δέν θέλουν νά παραδεχθοῦν, καί γι᾽ αὐτό τό πολεμοῦν καί ἐπιχειροῦν νά τό ἀμφισβητήσουν καί νά τό συκοφαντήσουν μέ κάθε τρόπο. Στήν πραγματικότητα βέβαια δέν κάνουν κάτι πρωτότυπο. Συνεχίζουν ἁπλῶς αὐτό πού ἔκαναν οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι δέν ἤθελαν νά παραδεχθοῦν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὁ Μεσσίας τόν ὁποῖο ἐπί αἰῶνες ἀνέμεναν, σύμφωνα μέ τούς προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καί ἔτσι προσπάθησαν νά ἀποκρύψουν τό γεγονός, ἀποδίδοντάς το σέ σκευωρία τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ ἀλήθεια τῶν πραγμάτων ὅμως ἀποδεικνύει διαχρονικά μάταιες τίς προσπάθειες τῶν ἀμφισβητούντων τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί δίδει τή δυνατότητα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί σέ ὅσους τόν πιστεύουν νά ψάλλουν πανηγυρικά καί εὐφρόσυνα κάθε χρόνο τό «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας», ἀλλά καί νά διακηρύσσουν τήν πίστη τους στόν Χριστό, τόν «παθόντα καί ταφέντα» καί «ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν», ὅπως λέμε στό Σύμβολο τῆς πίστεως.
Ὁ ἀναστάς Κύριος συγκαταβαίνοντας στήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία νά κατανοήσει τό θαῦμα, νά κατανοήσει αὐτό τό ὑπερφυσικό μυστήριο, μᾶς ἔδωσε πολλά τεκμήρια τῆς Ἀναστάσεώς του. Καί αὐτά εἶναι οἱ ἐπί σαράντα ἡμέρες μετά τήν Ἀνάστασή του ἐμφανίσεις του στούς μαθητές καί τίς μαθήτριές του, ἔτσι ὥστε νά ἐνισχύσει τήν πίστη τους ἀλλά καί τή δική μας καί νά ἑδραιώσει τή βεβαιότητά μας γιά τήν ἀλήθεια τῆς Ἀναστάσεως, ὥστε νά περιφρουρήσουμε τούς ἑαυτούς μας ἀπό τά βέλη τῶν ἐχθρῶν, τῶν σύγχρονων Γραμματέων καί Φαρισαίων, πού καί χρήματα σκορπίζουν γιά νά μεταδώσουν τίς ψευδεῖς θεωρίες τους καί τήν πείσμονα ἄρνησή τους νά ἀποδεχθοῦν τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Ὅλοι οἱ Εὐαγγελιστές ἀλλά καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στήν πρώτη πρός Κορινθίους ἐπιστολή του, ὁμιλοῦν γιά ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ μετά τήν Ἀνάσταση. «Δέν εἶναι ἀξιόπιστη ἡ βεβαίωσή τους», ἀπαντοῦν οἱ ἄπιστοι. «Μαθητές του, φίλοι του ἦσαν, τί μποροῦσαν νά γράψουν;». Καί ἀκόμη διερωτῶνται: «Γιατί ἐμφανίστηκε ὁ Χριστός στούς φίλους του μόνο καί δέν παρουσιάστηκε στόν Ἄννα, στόν Καϊάφα, στόν Πιλάτο καί στόν λαό γενικά γιά νά πιστέψουν καί ὅλοι οἱ ἄλλοι;».
Ἡ ἀπάντηση σέ ὅλους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι μέ τά δῆθεν ἀφελῆ καί εἰλικρινῆ ἐρωτήματά τους ἀμφισβητοῦν ἤ καί πολεμοῦν τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ ἀπάντηση πού ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μέ τή στάση του κατά τήν ἐπίγεια ζωή του. Ὁ Χριστός δέν ἐμφανίσθηκε στόν Ἄννα ἤ στόν Καϊάφα ἤ στόν Πιλάτο γιά τόν ἴδιο λόγο, γιά τόν ὁποῖο δέν ἔπεσε ἀπό τό ἀέτωμα τοῦ ναοῦ, ὅταν τοῦ τό ζήτησε ὁ Σατανᾶς, ἀλλά οὔτε καί κατέβηκε ἀπό τόν Σταυρό, ὅταν τόν προκαλοῦσαν.
Ὁ Χριστός δέν θέλησε νά ἀποκαλύψει τήν Ἀνάσταση στούς θεληματικά τυφλούς, στά αὐτιά τῶν μή ἀκουόντων, στά ὄργανα τῆς ψευτιᾶς καί τῆς ἀπάτης, ἀλλά στούς μαθητές καί φίλους, πού μετά ἀπό λίγο θά πήγαιναν νά κηρύξουν στά πέρατα τῆς οἰκουμένης τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου τους. Γι’ αὐτό καί ἐμφανίστηκε πολλές φορές ἐπί σαράντα ἡμέρες, ὅπως διαβάζουμε στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, στούς μαθητές του: «παρέστησεν ἑαυτόν ζῶντα μετά τό παθεῖν αὐτόν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις δι’ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καί λέγων τά περί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ» (Πραξ. 1.3).
Γιά σαράντα ἡμέρες ἡ Ἐκκλησία, ψάλλει χαρμόσυνα τό «Χριστός Ἀνέστη» καί, γιά ὅλο τόν χρόνο στά ἑωθινά της εὐαγγέλια, θυμίζει τίς ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές καί φωνάζει ὅτι: «Ἀνέστη ὁ Χριστός» ὄντως.
Ὁ καθένας ἀπό μᾶς ἔχει ὑποχρέωση νά διακηρύττει καί τίς ἐμφανίσεις πού κάνει ὁ Χριστός ἰδιαίτερα στόν ἴδιο, ὄχι μέ λόγια, ἀλλά μέ μία ζωή ἐνάρετη, ἀγωνιστική, χριστιανική.
Ἡ συνεπής καί σωστή ζωή τοῦ κάθε χριστιανοῦ εἶναι ἕνας κήρυκας μεγαλοφωνότατος, πού διαλαλεῖ στά πέρατα ὅτι: «Ἀνέστη Χριστός». «Ἀναγγείλατε τοῖς ἀδελφοῖς», παρήγγειλε ὁ Ἀναστάς στήν κάθε ἐμφάνισή του.
Τήν ἴδια ὑποχρέωση ὅμως ἔχουμε καί ἐμεῖς, ὅσοι πιστεύουμε στόν Χριστό καί ζήσαμε τήν ἐμφάνισή του. Ἄς διακηρύσσουμε, λοιπόν, μέ τή ζωή μας τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους γύρω μας πού περιμένουν, ἔστω καί ἄν δέν τό γνωρίζουν, τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας πού χαρίζει σέ κάθε ἄνθρωπο τήν προσωπική του ἀνάσταση.