Χειροτονία νέου Πρεσβυτέρου στη Μητρόπολη Νέας Σμύρνης
Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου, Παναγίτσα, σήμερα Ε’ Κυριακή των Νηστειών, 17 Απριλίου 2016 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών χειροτόνησε εις Πρεσβύτερον τον Ιεροδιάκονο του Ναού π. Δημήτριο Τσουρού.
Ο π. Δημήτριος είναι έγγαμος με σπουδές στα οικονομικά και τη Θεολογία στην Αθήνα και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Θα υπηρετήσει ως εφημέριος της Ενορίας των Αγίων Αναργύρων Νέας Σμύρνης.
Στη χειροτονία παρέστησαν πολλοί κληρικοί και λαϊκοί φίλοι του π. Δημητρίου, καθώς και ο πνευματικός του Πατέρας Αρχιμ. π. Αστέριος Χατζηνικολάου, Προϊστάμενος της Αδελφότητος Θεολόγων «ο Σωτήρ».
Η συγκίνηση ήταν έντονη κατά τη διάρκεια του μυστηρίου και η θερμή προσευχή όλων ο νέος Πρεσβύτερος να αναδειχθεί άξιος του υψηλού υπουργήματος και να διακονήσει την Τοπική Εκκλησία μας με ιεραποστολικό ζήλο, αυταπάρνηση και αφοσίωση.
Ακολουθεί η προσφώνηση του Σεβασμιωτάτου:
«Αγαπητέ Διάκονε π. Δημήτριε,
Με τη χάρη του Θεού επέστη η στιγμή της εις πρεσβύτερον χειροτονίας σου. Πριν από ένα χρόνο και ολίγες ημέρες, Κυριακή των Βαίων, στον Ιερό τούτο Ναό αξιώθηκες να λάβεις τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης.
Σήμερα ο Κύριος διά του επισκόπου σου σε καλεί να ανέλθεις στον βαθμό του Πρεσβυτέρου. Να αξιωθείς «της μεγάλης ταύτης ιερατικής τιμής», όπως αναφέρει η πρώτη ευχή «Επί χειροτονία Πρεσβυτέρου».
Κατά την ιερή αυτή στιγμή επιθυμώ να επισημάνω στην αγάπη σου, αλλά και προς τον λαό του Θεού που συμπροσεύχεται μαζί μας, δύο στοιχεία βαρύνουσας σημασίας, τα οποία περιλαμβάνει η εκκλησιαστική πράξη της χειροτονίας Πρεσβυτέρου.
Το πρώτο.
Εντός ολίγου θα προσεγγίσεις την Αγία Τράπεζα. Θα κάμψεις τα γόνατά σου. Θα ακουμπήσεις με τα δυό σου χέρια την Αγία Τράπεζα και θα επιθέσεις επάνω τους το κεφάλι σου. Η Αγία Τράπεζα, το ιερό θυσιαστήριο της Εκκλησίας, είναι η πηγή και ο θησαυρός όλων των χαρισμάτων. Από αυτήν εκπορεύονται όλα τα θεία δωρήματα.
Στην κεφαλή σου η ταπεινότης μου που αξιώνεται να σε χειροτονήσει θα επιθέσει το ωμοφόριό του. Για ποιο λόγο; Για να δηλωθεί η αποστολική διαδοχή του επισκοπικού λειτουργήματος, του οποίου διακριτικό άμφιο είναι το ωμοφόριο.
Η ιερωσύνη ενός κανονικού επισκόπου και κατ᾽ επέκτασιν ολόκληρης της Εκκλησίας είναι η ιερωσύνη του Χριστού μας, που έλαβαν οι Απόστολοι και από τους αγίους Αποστόλους διαδοχικά και αδιάκοπα λαμβάνουν οι επίσκοποι της Εκκλησίας.
Επί της κεφαλής σου μαζί με το ωμοφόριο ο επίσκοπος θα θέσει και το δεξιό του χέρι. Είναι το ορατό σημείο μεταδόσεως του ιερατικού χαρίσματος.
Όμως η χειροτονία, η ανάδειξη δηλαδή ενός μέλους της Εκκλησίας σε ένα από τους τρεις βαθμούς της ιερωσύνης, είναι έργο της χάριτος του Θεού.
Αυτή τη θεία χάρη, που θεραπαύει τα ασθενή και αναπληρώνει κάθε έλλειψη, θα επικαλεσθούμε για να σε αναδείξει Πρεσβύτερο.
«Το χέρι του επισκόπου ακουμπά την κεφαλή του χειροτονουμένου», ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «όμως το παν, δηλαδή η μετάδοση του χαρίσματος, είναι έργο του Θεού. Το χέρι του Θεού είναι που άπτεται την κεφαλή του χειροτονουμένου, εάν βεβαίως χειροτονείται όπως πρέπει· αξίως» (Εις Πραξ. ομιλ. 14,3· PG 60,116).
Το δεύτερο.
Λίγο μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, δηλαδή τη μεταβολή του άρτου και του οίνου σε σώμα και αίμα του Χριστού μας, ο επίσκοπος καλεί τον νεοχειροτόνητο πρεσβύτερο, θέτει στις παλάμες του τον άγιο Άρτο και του λέει : «Λάβε την παρακαταθήκην ταύτην και φύλαξον αυτήν μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τότε που μέλλει να σού ζητηθεί λόγος για το πως άσκησες το ιερατικό χάρισμα που έλαβες».
Η ιερή αυτή πράξη αποκαλύπτει το μέγεθος της ευθύνης που αναδέχεται κάθε νεοχειροτόνητος πρεσβύτερος. Την ευθύνη αυτή θα αναδεχθείς, Δημήτριέ μου, και συ σήμερα. Στα πήλινα χέρια σου θα αποτεθεί το άγιο σώμα του λυτρωτή μας Κυρίου.
Η ύπαρξή σου θα γίνει δοχείο του ιερατικού χαρίσματος. Στο εξής πλέον γίνεσαι οικονόμος των μυστηρίων του Θεού. Και η ευθύνη σου ενώπιον Θεού και ανθρώπων, ενώπιον της Εκκλησίας, είναι να ασκήσεις το χάρισμα και να διακονήσεις τους αδελφούς μας με φόβο Θεού, με ζήλο, με αυταπάρνηση.
Αυτό ακριβώς σημαίνει να φυλάξεις την παρακαταθήκη μέχρι την ύστατη πνοή της ζωής σου. Αυτό σού ευχόμαστε όλοι μας από τα βάθη της καρδιάς μας».
