Τα Χριστούγεννα στα χωριά κυρίως του ακριτικού Έβρου είναι μια πραγματική ιεροτελεστία. Πολλά τα έθιμα, που ποικίλουν από τόπο σε τόπο, με πλούσιο λαογραφικό υλικό για τους ειδικούς. Όλα όμως αυτά έχουν αφετηρία την βαθειά πίστη των ανθρώπων. Με πίστη και ευλάβεια προσέρχονται στις εκκλησίες μας αυτές τις ημέρες οι ακρίτες όχι μόνο για να απολαύσουν τη γλυκιά ψαλμωδία και τη μεστή νοημάτων ακολουθία, αλλά κυρίως για να αντλήσουν ελπίδα, παρηγοριά και αισιοδοξία, διότι «Χριστός ετέχθη».
Ανήμερα της εορτής των Χριστουγέννων, κατά τα ειωθότα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός προέστη του Όρθρου και της Χριστουγεννιάτικης
Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων στην ακριτική Ορεστιάδα, πλαισιούμενος από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Ορεστιάδος Αρχιμ. Βαρθολομαίο Αστεριάδη, ο οποίος και ανέγνωσε το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου.
Στο Μήνυμά του ο Σεβασμιώτατος, μεταξύ άλλων, γράφει: «Μέ ἔκσταση καί ἀπορία ἱστάμεθα καί πάλι σήμερα ἐνώπιον τοῦ μυστηρίου τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. ʺὉ Κύριος τῶν πάντων καί Θεόςʺ, ʺὁ δρακί τήν πᾶσαν ἔχων κτίσινʺ, ʺτό ἀταπείνωτον Αὐτοῦ ὕψος ἀταπεινώτως ταπεινώσαςʺ, ὅπως θά γράψει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, κατέρχεται τήν μυστική κλίμακα τοῦ οὐρανοῦ στήν ἀδιάβατη ἔρημο τῆς ζωῆς μας.
»Ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ, τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος, γίνεται ἄνθρωπος στά πανάχραντα σπλάχνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, γιά νά ἀνακαινίσει καί νά ἀποκαταστήσει τήν φθαρεῖσα ἀπό τήν ἁμαρτία εἰκόνα τοῦ Ἀδάμ. Ὁ Θεός περιβάλλεται τό ἔνδυμα τῆς ἀνθρωπίνης πτωχείας, χωρίς τήν ἁμαρτία, γιά νά βρεῖ τό πλανώμενο πρόβατο καί νά τό ὁδηγήσει καί πάλι στόν Οὐράνιο Πατέραʺἵνα τό ὀριάλωτον εὑρών πρόβατον τοῖς ὤμοις ἀναλαβών τῷ πατρί προσαγάγειʺ.
»Ἔρχεται ὁ Πλάστης γιά νά προσφέρει στό πλάσμα θεραπεία. Ἔρχεται ὁ Λυτρωτής γιά νά προσφέρει στόν ἁμαρτωλό λύτρωση. Ἔρχεται ὁ Ἐλευθερωτής, γιά νά προσφέρει στόν δοῦλο, τήν ἐλευθερία. Ἔρχεται ὁ Σωτήρας, γιά νά καταγράψει, τούς ʺεἰς αὐτόν πιστεύοντας ὀνόματι Θεότητοςʺ καί νά τούς σώσει.
»ʺΠαιδίον ἐγενήθη ἡμῖν, Υἱός καί ἐδόθη ἡμῖνʺ (Ἠσ. 9,6) θά ἐξαγγείλει 800 χρόνια πρίν ὁ μεγαλοφωνότατος τῶν Προφητῶν Ἠσαΐας. ʺΠαιδίον νέονʺ ὁ πάνσοφος Δημιουργός. Ἑκουσίως σμικρύνεται, γίνεται βρέφος καί δέχεται σπάργανα βρεφικά, προκειμένου νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τήν πλάνη τῶν παθῶν. Γι’ αὐτό καί εὐφραίνονται οἱ δίκαιοι, κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο, ἀγάλλονται οἱ οὐρανοί, σκιρτοῦν τά ὄρη ἀπό πνευματική εὐφροσύνη καί χορεύει πᾶσα ἡ κτίσις ʺὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖνʺ.
»Παιδίον, τό ὁποῖο, ἀνήκει σέ ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος καί χαροποιεῖ τά σύμπαντα μέ τόν ἐρχομό Του καί τήν παρουσία Του.
»Παιδίον, τό ὁποῖο κυβερνᾶ ὅλον τόν κόσμο ʺεἰς γενεάς γενεῶνʺ (Ἠσ. 51,8), κατά τήν προφητεία πάλι τοῦ Ἠσαΐου.
»Παιδίον, τό ὁποῖον προαιωνίως γεννήθηκε ἐκ τοῦ Οὐρανίου Πατρός, γι’ αὐτό καί σήμερα ἐπαναλαμβάνουμε τήν προφητεία τοῦ Προφήτου Δαβίδ: ʺἘκ γαστρός πρό ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε Κύριος καί οὐ μεταμεληθήσεταιʺ (Ψλ. 109,3-4).
»Παιδίον, τό ὁποῖον γεννήθηκε ἐν χρόνω ἀπό τήν γαστέρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πού προετοιμάσθηκε καταλλήλως μέ τήν ἐπιδημία τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
»Παιδίον, τό ὁποῖον ʺἀεί γεννᾶταιʺ, κατά τήν ἔκφραση τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, στήν γαστέρα τῆς Μητέρας μας Ἐκκλησίας, ἀλλά καί στά σπλάχνα καί στίς καρδιές ὅλων ἐκείνων πού Τόν ἀγαποῦν καί Τόν ἀκολουθοῦν.
»Παιδίον, πού ἑνώνει τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό καί τόν κάνει ἕνα Σῶμα. Ὅπως Ἐκεῖνος προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση καί ἔγινε Θεάνθρωπος, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος προσλαμβάνοντας τόν Θεό γίνεται κατά χάριν υἱός τοῦ Θεοῦ καί συγκληρονόμος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
»Παιδίον, πού διαλύει σειρές ἁμαρτημάτων (ʺσειράς ἁμαρτημάτων λύων διά σπαργάνωνʺ)· ἀνατρέπει καί ταράσσει, αἰῶνες τώρα, ὅλα τά πρόσκαιρα καί ἐφήμερα πράγματα τοῦ κόσμου τούτου.
»Παιδίον, τό ὁποῖο, ἐπισκέπτεται κάθε καρδιά καί κάθε ἄνθρωπο. Στό πρόσωπό Του περιστρέφονται καθημερινά δίκαιοι καί ἁμαρτωλοί. Δέν τούς ἑνώνει μόνο μέ τόν ἑαυτό Του, ἀλλά καί μέ τούς Ἀγγέλους καί τούς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι συναποτελοῦν τό σῶμα Του. Βρίσκεται παντοῦ, κάθε στιγμή καί πάντοτε. Εἶναι παρών ὁρατά καί ἀόρατα. Εἶναι στήν ζωή μας καί ἰδιαίτερα μέσα στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
»ʺΠαιδίον νέονʺ ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος συνεχίζει ἀδιάκοπα καί θά συνεχίζει μέχρι τήν τελευταία στιγμή τῆς ζωῆς μας μέ τήν φιλανθρωπία Του νά μᾶς κερδίζει καί νά μᾶς σώζει.
»Αὐτό τό παιδίον εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς εἰσόδου μας στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
»Αὐτό τό παιδίον εἶναι ἡ προσδοκία μας γιά νά βρεθοῦμε μέσα στό φῶς καί τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.
»Ἀδελφοί μου,
ἐμπερίστατοι καί φέτος ἀπό τά δεινά πού προκαλεῖ ὁ πόλεμος καί ἡ βία κυρίως, ὅμως, πτωχοί ἀπό πνευματικά ἀγαθά. Θελήσαμε στήν ζωή μας, δυστυχῶς, νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Θεία Οἰκονομία τοῦ μυστηρίου καί τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Ἀρνούμεθα τήν σύμβαση, πού ὑπογράφθηκε σάν σήμερα πρίν ἀπό 2023 χρόνια στήν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας· τότε πού ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ ἔγιναν ἕνα· τότε πού ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ χώρισε στά δύο τόν χρόνο.
»Λατρέψαμε κάθε τί τό ἐπίγειο καί ἀπορρίψαμε κάθε ἔννοια προσεγγίσεως καί ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό. Σβήσαμε ἀξίες, ἱερές παραδόσεις, τρόπο ζωῆς καί ὑποδουλωθήκαμε θανάσιμα στήν ὕλη, ἀλλά καί σέ ξένες καί σκοτεινές δυνάμεις, πού δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί τό ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό μας φρόνημα. Πιστέψαμε καί ὑπογράψαμε ἄνευ ὅρων συνθῆκες πού μᾶς πνίγουν καί καταδυναστεύουν τόν πονεμένο λαό μας.
»Καί τό πιό σπουδαῖο: περιθεωριοποιήσαμε τόν Χριστό ἀπό κύριο τῆς ζωῆς μας καί τῆς ἱστορίας μας. Γι’ αὐτό καί προδώσαμε καί ληστέψαμε καί ἐξαπατήσαμε τόν ἑαυτό μας.
»Τό φάρμακο γι’ αὐτήν τήν κρίση, πού κατ’ ἐξοχήν εἶναι ἀξιακή καί πνευματική, εἶναι ἡ ἐπιστροφή μας στήν Φάτνη τῆς Βηθλεέμ, ἐκεῖ πού σαρκώνεται ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού σάν σήμερα ἕνωσε μέ τήν παρουσία Του τά ἐπίγεια μέ τά ἐπουράνια.
»Ἄς ἐπιστρέψουμε μέ δάκρυα καί ἀληθινή μετάνοια, μέ ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα στόν Σαρκωμένο Λόγο τοῦ Θεοῦ, στό μυστικό Σῶμα Του, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία, γιά νά γίνουμε υἱοί κατά Χάριν, γιά νά ζοῦμε αἰώνια στήν ἀτέρμονη Βασιλεία Του καί μέσα στό Φῶς τοῦ προσώπου Του.»
Το εσπέρας της παραμονής ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Μεγάλο Εσπερινό της εορτής στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, όπου ανεγνώσθη η Πατριαρχική Απόδειξις επί τη εορτή της Χριστού Γεννήσεως, την οποία ανέγνωσε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Διδυμοτείχου Αρχιμ. Κύριλλος Κολτσίδης.