Διανύοντας την περίοδο, που έπεται της Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως, ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, την Κυριακή, 21η του μηνός Αυγούστου ε.έ., επισκέφθηκε το Αλεποχώρι, του τέως Δήμου Μεταξάδων, δίπλα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, και ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου, παρουσία του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου, του Διοικητού της XVI Μεραρχίας Υποστρατήγου Θεοδώρου Χατζηγεωργίου, του Υποδιοικητού αυτής Ταξιάρχου Νικολάου Γιοβανούδη, του Προέδρου του Δημοτικού Διαμερίσματος Αλεποχωρίου Δημητρίου Παπαδοπούλου και πολυπληθούς εκκλησιάσματος, εκ των ενδημούντων και των παρεπιδημούντων.
Αναλύοντας ο Μητροπολίτης την αναγνωσθείσα ευαγγελική περικοπή, περί της θεραπείας του σεληνιαζομένου νέου και της αδυναμίας των μαθητών του Κυρίου να τον θεραπεύσουν, μεταξύ άλλων τόνισε: «Ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος βιώνει τήν εὐχάριστη αἴσθηση τῆς δύναμης, ἔρχονται στιγμές πού καταλαβαίνει τήν τεράστια ἀδυναμία του. Αἰσθάνεται ἀδύναμος μπροστά στά προβλήματα τῆς ζωῆς, μπροστά στό ἄγνωστο μέλλον, μπροστά στά μυστήρια πού τόν περιβάλλουν, μπροστά στούς χαρακτῆρες καί στίς συμπεριφορές τῶν ἄλλων πού πρέπει νά διαχειρισθεῖ. Ὁπλίζεται καί φορτώνεται μέ πολλά ἐφόδια, μέ κάθε εἴδους προσόντα, μέ δυνατότητες, πού τίς ἀποκτᾶ μέσα ἀπό τόν ἀγῶνα τῆς ὁλοκλήρωσής του, ἀλλά καί πάλι διαπιστώνει τήν ἀδυναμία του ὄχι μόνον ἀπέναντι στούς ἐξωτερικούς παράγοντες ἀλλά ἀκόμη καί ἀπέναντι στόν ἑαυτό του…
»Αὐτό ἐπισημαίνει ὁ Χριστός στούς μαθητές Του σήμερα, καθώς τούς λέγει ὅτι: δέν μπόρεσαν νά βοηθήσουν τόν σεληνιαζόμενο νέο ἐξαιτίας τῆς ἀπιστίας τους. Χωρίς ἀναφορά στόν Παντοδύναμο Θεό ἡ δική τους δύναμη ἀποδείχθηκε μηδαμινή καί γελοία. Ἐξ αἰτίας τῆς ἀπιστίας τους ταπεινώθηκαν ἀπό τόν διάβολο καί στάθηκαν κατώτεροι τῶν περιστάσεων. Ὁ Ἰησοῦς, λοιπόν, τούς διδάσκει φιλάνθρωπα καί τούς διαβεβαιώνει πώς ἡ πίστη καί ἡ ἀναφορά στόν Θεό τούς κάνει πανίσχυρους. Εἶναι ἐλπιδοφόρα αὐτή ἡ ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ: «ἐάν ἔχητε πίστιν… οὐδέν ἀδυνατήσει ὑμῖν».
»Τό μυστικό γιά τήν πιό συμφέρουσα ἐπίλυση ὅλων τῶν προβλημάτων εἶναι ἡ πίστη. Ἡ πίστη σάν ἀληθινή σχέση, πού ἀπορρέει ἀπό τήν ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί ὄχι σάν ἀφηρημένη ἰδέα, πού καλύπτει ἁπλῶς κάποιο φιλοσοφικό κενό. Ἡ ζωντανή πίστη κάνει τόν ἄνθρωπο νά κοινωνεῖ μέ τόν Θεό, νά Τόν ἀγαπᾶ καί νά ἀγαπιέται ἀπό Ἐκεῖνον. Ὁ πιστός μεταμορφώνεται ἀπό τήν πίστη του, δηλαδή ἀλλοιώνεται ἀπό τή σχέση καί τήν ἐπαφή του μέ τόν Κύριο. Ἐνδυναμοῦται ἀπό τόν Θεό, ἐπειδή δανείζει τόν ἑαυτό του στήν Πρόνοια καί στήν Πανσοφία τοῦ Θεοῦ. Ὁ πιστός γίνεται ζωντανό θεϊκό ἐργαλεῖο καί μπροστά του τίποτε πλέον δέν εἶναι ἀδύνατον. Τά πάντα ὑποτάσσονται ὄχι σ’ ἐκεῖνον ἀλλά στήν Παντοδύναμη Δεξιά τοῦ Ὑψίστου, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ μέσ’ ἀπό τό δικό του πρόσωπο».
Στα πλαίσια της επίσκεψης του Σεβασμιωτάτου στο Αλεποχώρι, μετά την Θεία Λειτουργία, στο Εντευκτήριο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αλεποχωρίου, παρουσιάσθηκε πρόσφατο πόνημα της εκπαιδευτικού Ελένης Προβάτου, υπό τον τίτλο «Μια ψιλή γραφή – Αλεποχώρι Διδυμοτείχου το χωριό του κυνοκεφάλου αγίου» στο οποίο η συγγραφέας αναφέρεται στην ιστορία του χωριού και διεξοδικά παρουσιάζει τον παλαιό μεταβυζαντινό Ναό του Αγίου Αθανασίου, κτίσμα του 17ου αιώνα, και τον αγιογραφικό κύκλο που τον ιστορείται σε αυτόν.
