Δίκη «Κιβωτός του Κόσμου»: Ταπεινωτική μεταχείριση, ξυλοδαρμούς και γενετήσιες πράξεις κατέθεσε μάρτυρας
Άρχισε η δίκη ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας που εκδικάζει την υπόθεση των κακοποιητικών συμπεριφορών στην «Κιβωτού του Κόσμου» με κατηγορούμενους τον πατέρα Αντώνιο και επτά πρώην εργαζόμενους σε δομές της οργάνωσης.
Πρώτη μάρτυρας στη δίκη της Κιβωτού του Κόσμου κατέθεσε η Σαμάνθα Στρατιδάκη, κοινωνική λειτουργός στον Συνήγορο του Πολίτη. Η μάρτυρας αναφέρθηκε, αρχικά, στη συνάντηση που είχε με μία πρώην φιλοξενούμενη στην «Κιβωτό του Κόσμου».
Μας μίλησε κυρίως η δομή του Πειραιά. Σκληρή ταπεινωτική μεταχείριση μας ανέφερε, ότι δηλαδή τα παιδιά ακινητοποιούνταν βίαια από τους υπαλλήλους, εάν βρίσκονταν σε έξαρση.
Μου ανέφερε μία κοινωνική απομόνωση, ότι σε ηλικία 16 ετών που μπήκε στο δομή της αφαιρέθηκε το κινητό, ότι τα παιδιά υπόκειντο σε ένα σύστημα δημόσιας αξιολόγησης κάθε εβδομάδα για μα μπορούν να βγουν π.χ. βόλτα με φίλους. Υπήρχαν συνέπειες, όπως απομόνωση, ακύρωση συναντήσεων με φίλους ή οικογένεια ή αλλαγή δομής. Είχε ακούσει για ξυλοδαρμούς και μία φορά για γενετήσιες πράξεις. Υπήρχε εξαναγκασμός σε σκληρή εργασία και διακοπή φοίτησης σε σχολείο», είπε στο δικαστήριο ή μάρτυρας, προσθέτοντας πως μετά τις πρώτες καταγγελίες ενημερώθηκε η εισαγγελία ανηλίκων και ο Συνήγορος του Πολίτη άρχισε έρευνα για την τήρηση των δικαιωμάτων των παιδιών.
Η κυρία Στρατιδάκη τόνισε πως οι πιο σοβαρές καταγγελίες και εκθέσεις έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2022.
«Στις 6 Σεπτεμβρίου 2022 ήρθε στα γραφεία μας πρώην εργαζόμενη της δομής, η οποία μας ανέφερε ότι πρώην φιλοξενούμενος της είπε πως ένας άλλος φιλοξενούμενος του είχε εκμυστηρευτεί ότι υπέστη γενετήσιες πράξεις στη Χίο.
Και πως άλλα παιδιά ξυλοκοπήθηκαν και μετά υποχρεώνονταν να γονατίζουν για να ζητήσουν συγγνώμη» τόνισε η κοινωνική λειτουργός.
Παράλληλα, η μάρτυρας είπε πως υπήρχε παρεμπόδιση επικοινωνίας των ανηλίκων φιλοξενούμενων με τους γονείς τους. «Διαπιστώσαμε ότι όντως συστηματικά παρεμποδιζόταν η επικοινωνία με τους γονείς και αυτή γινόταν μόνο στα κεντρικά γραφεία της δομής και μόνο σε εργάσιμες ώρες. Διαπιστώσαμε ότι συστηματικά εμποδιζόταν η επικοινωνία. Επιπλέον ήταν στην κρίση του πατρός Αντωνίου το ποια παιδιά μπορούσαν να πάνε σχολείο. Ο πατήρ Αντώνιος άλλαζε τα ονόματα των παιδιών, ακόμα κι αν ήταν χριστιανικά. Δεν το έχουμε ξανασυναντήσει, είναι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της οργάνωσης, σηματοδοτούσε μία «αποπομπή» της προηγούμενης ζωής τους, συμβολικά ότι ξαναβαφτίζεσαι, έτσι το ερμηνεύω» τόνισε η μάρτυρας
Επιπλέον τόνισε πως τόνισε πως υπήρχαν πρώην φιλοξενούμενοι της δομής που ήταν κοντά στον πατέρα Αντώνιο και λειτουργούσαν ως το “δεξί χέρι” του και ό,τι σύνεβαινε ήταν σε γνώση του ιδρυτή της οργάνωσης.
