Δημητριάδος: Το Άγιο Πνέυμα ήταν παρόν στην Πανορθόδοξη
Την Κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου τίμησε η Τοπική Εκκλησία της Δημητριάδος, με επίκεντρο το ιερό Παρεκκλήσιο της Τιμίας Ζώνης του Εκκλ/κού Ξενώνα της Άλλης Μεριάς.
Την Τρίτη 30/8, τελέστηκε Ιερά Αγρυπνία, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, ενώ τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Αρχιμ. Αθανάσιος Κολλάς. Στην έναρξη της Αγρυπνίας αφίχθη το ιερό απότμημα της Τιμίας Ζώνης, που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Κάτω Ξενιάς. Παρέστησαν πολλοί Κληρικοί μας, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Άνω Ξενιάς Αρχιμ. Νεκτάριος Υφαντίδης, η Ηγουμένη της Κάτω Ξενιάς Γερόντισσα Νυμφοδώρα, η Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Συκής Γερόντισσα Αγαθοφήμη, η Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Γοργοϋπηκόου Φυτόκου Γερόντισσα Μακρίνα, αντιπροσωπείες Ιερών Μονών, ενώ έψαλε ο χορός των Μοναζουσών της Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Στην Ιερά Αγρυπνία συμμετείχε πλήθος προσκυνητών.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε όλους για την παρουσία και την συμμετοχή και τόνισε ότι «η Αγρυπνία αυτή, ουσιαστικά, κλείνει το εκκλ/κό έτος και μας δίδει θάρρος και δύναμη για να εισέλθουμε στο νέο». Στη συνέχεια, προέβη σε μια συνοπτική αναδρομή στη χρονιά που πέρασε, σημειώνοντας ότι «μας έδωσε πολλές χαρές, στην τοπική μας Εκκλησία, με χειροτονίες Ιερέων και διακόνων, με εγκαίνια ναών, με το ιεραποστολικό έργο όλο σε εξέλιξη και με ανθρώπους που προσφέρονται σ’ αυτό, με την φιλανθρωπία έντονη, ώστε κανείς να μην μένει απροστάτευτος και μοναχός του σ’ αυτόν το τόπο, με χαρά στα μοναστήρια μας που ανασυγκροτούνται κτιριακά, παρόλη την κρίση…».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Αγιοπνευματική εμπειρία της συμμετοχής του στις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδουτης Ορθοδοξίας: «ήταν κάτι το μοναδικό και ανεπανάληπτο, που σφράγισε και σφραγίζει τη ζωή της Εκκλησίας μας, παρ΄ όλες τις, δυστυχώς ως μη όφειλε, αμφιβολίες και αντιδράσεις. Όσοι, όμως, γνωρίσαμε τα πράγματα και βιώσαμε το γεγονός, σας βεβαιώνω ότι είχαμε πλήρη αίσθηση του Άγιου Πνεύματος, που ήταν παρόν σε μία κρίσιμη εποχή για την Ορθοδοξία μας και για ολόκληρο τον κόσμο. Διαπιστώσαμε την οικουμενικότητα και την ενότητά της, για την οποία πρέπει να προσευχόμαστε από δω και πέρα, την οποία ο Διάβολος θέλει να καταστρέψει, να διχάσει, να διασπάσει, να ενσπείρει την αμφιβολία και την καχυποψία και τότε πετυχαίνει το έργο του. Όταν βρίσκει ανθρώπους να υπηρετήσουν τους σκοπούς του. Ας προσέξουμε, να μην παγιδευόμαστε ποτέ. Μία είναι η Εκκλησία, που έχει πορεία αιώνων, έχει Αγιοπνευματική αναφορά. Όλα τα άλλα είναι εκτός της Εκκλησίας…»
