Δημητριάδος Ιγνάτιος «Να μη δώσουμε χώρο στο σαράκι της διχόνοιας»
Ο Λαός του Θεού, ιδιαίτερα στον τόπο μας, απέδειξε περίτρανα ότι γνωρίζει να θυσιάζεται για το κοινό καλό και να αντιμετωπίζει, «εν μια καρδία», τις ποικίλες «κρίσεις», όπως η σημερινή. Ας μην χάσουμε τον προσανατολισμό μας. Ας παραμείνουμε εδραίοι στο δρόμο της θυσιαστικής αγάπης.
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί,
Παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,
Εορτή των Θεοφανείων σήμερα και επισφραγίζεται με την Βάπτιση του Κυρίου μας η εορταστική περίοδος του Αγίου Δωδεκαημέρου. Ολοκληρώνεται, ταυτόχρονα, τόσο ο μεγάλος κύκλος της προετοιμασίας μας για την ευλαβική υποδοχή του «εν σπηλαίω τεχθέντος» Χριστού και Σωτήρα μας, όσο και η λειτουργική βίωση του μεγάλου μυστηρίου της ένσαρκης του Θεού οικονομίας, δηλ. της πραγμάτωσης του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.
Πανηγυρίζουμε, πλέον, τα Άγια Θεοφάνεια. Την αποκαλυπτική και αγιαστική εορτή των Φώτων, της Βαπτίσεως του Χριστού και του φωτισμού της κτίσεως. Από το «Χριστός γεννάται, δοξάσατε…», φθάσαμε στο «Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις…». Παμμέγιστη η χάρη που εκπέμπεται από τα συντελούμενα σήμερα στον Ιορδάνη και έρχεται να ολοκληρώσει την Επιφάνεια, την φανέρωση του Θεού στον κόσμο.
Ένα τέλος και μία αρχή αποτελεί η μεγάλη Δεσποτική εορτή που σήμερα γιορτάζουμε. Η ημέρα των Θεοφανείων σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του ευλογημένου δρόμου που διανύσαμε καθ’ όλο το προηγούμενο εορταστικό διάστημα και, την ίδια στιγμή, αποτελεί σημείο εκκίνησης για έναν καινούργιο πνευματικό αγώνα, καθώς μάλιστα βρισκόμαστε στην ανατολή μιας νέας χρονιάς.
Βέβαια, πλουσιότερος θα προκύψει ο καρπός των κόπων μας, εφόσον έχουμε εορτάσει αληθινά Χριστούγεννα, μέσα σε πνεύμα αγάπης και εσωτερικής ειρήνης, και εφόσον δεχόμαστε μέσα μας, με ταπείνωση και καθαρότητα τον αγιασμό και την χάρη της Τριαδικής Θεότητος, όπως αυτή φανερώνεται σήμερα στα «Ιορδάνεια ρείθρα».
Η αποδοχή της ευλογίας του Ιορδάνου συνιστά την απάντησή μας στη σωτηριώδη πρόσκληση που έρχεται πάλι άνωθεν, «εκ του Πατρός των Φώτων», και απευθύνεται στον καθένα μας ξεχωριστά, αλλά και σε όλους μαζί, ως πλήρωμα τής Εκκλησίας, για να συνεχίσουμε να πορευόμαστε τον δρόμο της χριστιανικής αγάπης. Δηλ. την άνευ όρων και προϋποθέσεων αποδοχή του «άλλου», ως εικόνας του Θεού, και την έμπρακτη αλληλεγγύη προς κάθε εμπερίστατο αδελφό μας, ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικής καταγωγής ή θρησκείας.
Και είναι ακριβώς αυτό που έπραξαν κατά το προεόρτιο των Χριστουγέννων διάστημα, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, πολλοί εν Χριστώ αδελφοί, ενεργά και αξιομίμητα μέλη της τοπικής μας εκκλησίας, πάντα με ένθεο ζήλο, αγαθή προαίρεση, συγκινητική εργατικότητα, αλλά και το χάρισμα της σιωπής να τους συνοδεύει.
Προ πάντων, με την ακράδαντη πίστη ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, που σήμερα «ως άνθρωπος εν ποταμώ» βαπτίζεται, υπό Ιωάννου του Προδρόμου, είναι το διαιώνιο και άφθαρτο ορόσημο των αρετών που υψώνουν τον άνθρωπο, τελικά, από το «κατ’ εικόνα» στο «καθ’ ομοίωσιν». Καθολικό υπήρξε το προσκλητήριο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, με στόχο να καλυφθούν επείγουσες βιοτικές ανάγκες και να αντιμετωπιστούν ποικίλα προβλήματα εμπερίστατων αδελφών μας, αποτελεσματικά και με την απαραίτητη κάθε φορά διακριτικότητα.
Ευχαριστίες, επομένως, και έπαινος αρμόζουν σε όλους, άνδρες και γυναίκες, για το όντως θεάρεστο έργο που επιτέλεσαν, άλλοι με τη δραστηριοποίησή τους στο πλαίσιο των Ενοριών, άλλοι με τη συμμετοχή τους σε διάφορες επιτροπές και όλοι σχεδόν, ως Λαός του Θεού, με την συνεισφορά τους, είτε οικονομική, είτε υλική, ώστε να απαλυνθεί η στέρηση, ο πόνος και η μοναξιά πολλών συνανθρώπων μας.
Δεν ξεχνούμε τις ευλαβείς κυρίες οι οποίες καθημερινά υποστασιοποιούν τη χριστιανική τους αγάπη στα Ενοριακά Σπίτια Γαλήνης Χριστού. Ανάλογη αναγνώριση και ευγνωμοσύνη οφείλουμε στους εθελοντές και εθελόντριες του Εράνου της Αγάπης, καθώς επίσης στα στελέχη φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων της Μητροπόλεώς μας, και σε όσους και όσες ελαφρύνουν το βαρύ φορτίο των Ιερέων μας στα διάφορα διακονήματα της λατρευτικής και ιεραποστολικής ζωής των Ενοριών μας: τους Ιεροψάλτες, τους Επιτρόπους, τις Νεωκόρους και τα Μέλη των Ερανικών Επιτροπών.
Όλα αυτά που αναφέραμε μας δίδουν τη βεβαιότητα ότι και στην καινούργια χρονιά η ελπίδα θα παραμείνει ζωντανή, διότι, όπως μας λέγει η σημερινή μεγάλη εορτή, «το αληθινόν φως επεφάνη, και πάσι τον φωτισμόν δωρείται». Η δωρεά του φωτισμού και του αγιασμού μας δίδεται για να μείνουμε οπωσδήποτε ενωμένοι, ως Τοπική Εκκλησία και ως κοινωνία, και να μη δώσουμε τόπο στην άκριτη μεμψιμοιρία, στις ακραίες αντιπαλότητες και προ πάντων στο σαράκι της διχόνοιας.
Ο Λαός του Θεού, ιδιαίτερα στον τόπο μας, απέδειξε περίτρανα ότι γνωρίζει να θυσιάζεται για το κοινό καλό και να αντιμετωπίζει, «εν μια καρδία», τις ποικίλες «κρίσεις», όπως η σημερινή. Ας μην χάσουμε τον προσανατολισμό μας. Ας παραμείνουμε εδραίοι στο δρόμο της θυσιαστικής αγάπης.
Έχουμε πυξίδα για το παρόν και το μέλλον μας, τον Επιφανέντα Θεό και Κύριό μας, ο Οποίος και μας καλεί μαζί Του στον Ιορδάνη, για τη δική μας υπαρξιακή και ηθική αναβάπτιση. Είναι Αυτός που μας δείχνει τον δικό Του δρόμο, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα τον διανύσουμε. Ας Τον ακολουθήσουμε.
Χρόνια πολλά, άγια και σωτήρια!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
