Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Ο διχασμός δεν επέρχεται ποτέ από την Εκκλησία»
Ένας νέος Κληρικός προστέθηκε στην ιερατική οικογένεια της Μητρόπολης Δημητριάδος. Πρόκειται για τον π. Δημήτριο Βλαχοδήμο, 73 ετών, έγγαμο, πατέρα δύο τέκνων και παππού τεσσάρων εγγονών, ο οποίος αμισθί θα διακονήσει την Ιερά Μητρόπολή μας.
Η εις Διάκονον Χειροτονία του τελέστηκε από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο το Σάββατο 12/12, στον Πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ν. Ιωνίας, κεκλεισμένων των θυρών, στο πλαίσιο της προστασίας της δημόσιας υγείας.
Η εις Πρεσβύτερον Χειροτονία τελέστηκε σήμερα, Κυριακή 13/12, στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού Κάτω Γατζέας, υπό τους ίδιους περιοριστικούς όρους.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε το γεγονός «σημαντική στιγμή για την Τοπική μας Εκκλησία. Σ’ αυτήν την παράδοξη εποχή, κεκλεισμένων των θυρών, συντελούνται θαύματα. Η απόφαση κάθε ανθρώπου ν’ αφιερωθεί στον Θεό είναι ένα θαύμα. Φανερώνει ότι ο Χριστός έχει την δύναμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις, να ελκύει τις ψυχές των ανθρώπων».
Ο κ. Ιγνάτιος παρατήρησε ότι ο νέος Κληρικός έχει έναν πολύ σημαντικό κύκλο ζωής «και πλέον, κατασταλαγμένος, έχοντας επιτελέσει το έργο του προς την οικογένειά του, υλοποιεί το όνειρο της ζωής του, νιώθοντας ότι έχει περιθώρια να προσφέρει ό,τι μπορεί στην Εκκλησία του Χριστού. Η στιγμή που ζούμε τούτη την ώρα είναι ιερή, γιατί σήμερα χρειαζόμαστε αφιερωμένους ανθρώπους, που θα κρατήσουν ζωντανά τα Θυσιαστήριά μας. Οι λύσεις του παρελθόντος δεν υπάρχουν πια. Η εύρεση νέων Κληρικών και η εξασφάλιση των απαραίτητων για να ζήσουν δεν είναι αυτονόητη υπόθεση πλέον. Όμως, προσφέρονται άνθρωποι, με απόλυτη ανιδιοτέλεια, που βοηθούν και συμβάλουν καθοριστικά στο έργο της Εκκλησίας…».
Ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε στον νέο Πρεσβύτερο ότι το κύριο έργο του είναι η τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, «αυτό που συνιστά την πεμπτουσία της εκκλησιαστικής ζωής. Κάποιοι ίσως στην εποχή μας δεν το αντιλαμβάνονται πλήρως, γιατί δεν έχουν τα βιώματα, την πίστη, την εμπειρία της σημασίας του Μυστηρίου στην ζωή των ανθρώπων. Η Θεία Ευχαριστία είναι η ζωή μας. Ο Χριστός κοινωνεί μαζί μας κι εμείς μαζί Του και σε πλαίσιο αγάπης, γινόμαστε ένα μεταξύ μας, συγκροτούμε το Σώμα του Χριστού, συνεχίζουμε το έργο Του, συνυπάρχουμε μέσα στον κόσμο, προσφέρουμε αγάπη στους ανθρώπους, κρατούμε ζωντανή την πίστη, ανεβαίνουμε στον Σταυρό και ανασταίνουμε τους ανθρώπους. Αυτή είναι η προσφορά του Χριστού, που θα γεννηθεί και πάλι στους Ναούς και στις καρδιές μας και μας καλεί να γιορτάσουμε αληθινά και αυθεντικά Χριστούγεννα…».
Ολοκληρώνοντας τις σκέψεις του ο κ. Ιγνάτιος επανέλαβε ότι «το έργο της Εκκλησίας είναι πάντα έργο ενότητος. Ο διχασμός δεν επέρχεται ποτέ από την Εκκλησία. Ο διάβολος επιδιώκει τον διχασμό. Εμείς επιδιώκουμε την ενότητα, και ταυτόχρονα, φροντίζουμε τον πιστό λαό μας. Η εποχή είναι κρίσιμη, αναγκαζόμαστε να σχοινοβατήσουμε στην έννοια της ενότητας και της υπεράσπισης των πιστών και των Δικαίων της Εκκλησίας. Ευχόμαστε όλοι να κατανοήσουμε πόση σημαντική είναι η εργασία της ενότητας, ιδιαίτερα τούτη την εποχή. Οφείλουμε όλοι να καταλάβουμε και εκείνοι που έχουν την εξουσία κι εμείς που διακονούμε τον πιστό λαό, ότι πρέπει να πορευτούμε με σύνεση, να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις, γιατί ο λαός μας διψάει την αλήθεια, που είναι ο Χριστός και κανείς δεν μπορεί να του στερήσει την κοινωνία της Αλήθειας. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να λειτουργήσουμε, για να ζήσουμε Χριστούγεννα, που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος προεχείρησε σε Πρωτοπρεσβύτερο τον π. Σταύρο Ποδαρόπουλο, κατά σάρκα πατέρα του Αρχιδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος π. Ιωήλ, ενός ακόμα Κληρικού, ο οποίος, τα τελευταία χρόνια προστέθηκε, σε ώριμη ηλικία στον ιερό μας Κλήρο, διακονώντας ανιδιοτελώς τον λαό του Θεού και την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Συκής. Ο Σεβασμιώτατος κάλεσε και άλλους να μιμηθούν το παράδειγμά του, γιατί οι ανάγκες είναι πολλές και «μάλιστα σε μια εποχή, που η πανδημία θα αφήσει τραύματα ψυχικά, που θα έχουν ανάγκη θεραπείας. Εμείς θα συνδράμουμε και τις ψυχές και τα σώματα των ανθρώπων, γι’ αυτό έχουμε ανάγκη από ανθρώπους θυσίας».
