Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Δημητριάδος έκανε εκτενή αναφορά στον Ιερομόναχο π. Αλύπιο, ο οποίος επ’ εσχάτων ανέλαβε την ευθύνη της Μονής, προερχόμενος από το Άγιον Όρος. Ο π. Αλύπιος ανέλαβε την λειτουργία της Μονής σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, συνεχίζοντας την μακρά μοναστική παράδοσή της, που είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την εν γένει μοναστική παράδοση του Πηλίου.
Αναφερόμενος στον Άγιο Σπυρίδωνα, ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε την απλότητά του, την μεγάλη αγάπη του για όλους τους ανθρώπους, «αγάπη, που τιμήθηκε από τον Θεό με το χάρισμα της αγιότητας. Ο Άγιος Σπυρίδων, όπως και όλοι οι Άγιοι, είναι οι οδοδείκτες της ζωής μας, που μας δείχνουν τον δρόμο για τον Θεό, είναι οι «ολυμπιονίκες» της ζωής, παραδείγματα πνευματικού αγώνα, πίστης, ταπείνωσης, υπομονής, εμπιστοσύνης στο θέλημα του Θεού, αγάπης, απλότητας, πνευματικής σοφίας και προσφοράς». Ο κ. Ιγνάτιος κάλεσε τους πιστούς να στηρίξουν το Μοναστήρι και τον π. Αλύπιο, ενώ χαρακτήρισε «θαύμα και ευλογία Θεού» την επαναλειτουργία πολλών παλαιών και εγκαταλειμμένων Ιερών Μονών στο Πήλιο, που συνιστούν το καύχημα της Τοπικής μας Εκκλησίας.