Ο Σεβασμιώτατος Δημητριάδος Ιγνάτιος, αναφερόμενος στον βίο του Πρωτοκλήτου Αποστόλου, έστειλε μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης. Όπως σημείωσε, «υπήρξε από τους πρώτους Μαθητές που ο Κύριος κάλεσε κοντά Του, προκειμένου να συγκροτήσουν αυτούς, που στην συνέχεια, έχοντας την εμπειρία της βιωτής μαζί Του, θα αναλάμβαναν το μεγάλο έργο του Ευαγγελισμού των ανθρώπων και της εγκαθιδρύσεως της Εκκλησίας του Χριστού στον κόσμο. Αν και ήταν ένας απλός ψαράς, με τον αδερφό του τον Πέτρο, υπήρξε, όμως, τόσο μαθητής του Προδρόμου, όσο και γνώστης των Γραφών και δεν χρειάστηκε πολύ για να διαγνώσει ότι ο Μεσσίας, που ανέμενε όλη η ανθρωπότητα, δεν ήταν άλλος από τον Ιησού.
Αυτό είναι που χαρακτηρίζει και τον Απόστολο Ανδρέα και όλους τους Αποστόλους. Ότι είχαν, πλέον, συνείδηση, μετά την Πεντηκοστή, ότι ο Χριστός ήρθε για να σώσει όλους τους ανθρώπους, μηδενός εξαιρουμένου. Απέκτησαν μία οικουμενική συνείδηση, αντελήφθησαν ότι δεν έπρεπε να περιοριστούν στα όρια της Ιουδαίας, ούτε του Εβραϊκού έθνους, αλλά έπρεπε να φέρουν το μήνυμα της χαράς ότι ο Θεός ήρθε κι έφερε και πάλι στους ανθρώπους τη δυνατότητα να κληρονομήσουν τον Παράδεισο».
Με αφορμή το Αποστολικό βίωμα, ο Σεβασμιώτατος, θέλησε να στείλει μήνυμα ελευθερίας, ενότητας και αγάπης, που τόσο πολύ ανάγκη έχουν σήμερα, την περίοδο της κρίσης, οι άνθρωποι. Όπως υπογραμμίστηκε, η ενότητα μπορεί να αποτελέσει για τον ίδιο τον άνθρωπο την οδό της σωτηρίας που μόνο μέσα στον θεσμό της Εκκλησίας μπορεί να αναζητηθεί. Εξάλλου, επεσήμανε ο κ. Ιγνάτιος, «και η ίδια η αγιότητα δεν είναι ένας μοναδικός σκοπός και τρόπος ζωής. Δεν υπάρχει αγιότητα εκτός Εκκλησίας. Μπορεί κάποιος να είναι ηθικός και καλός άνθρωπος, αλλά η αγιότητα είναι κάτι το διαφορετικό. Έτσι κι ο Άγιος φέρνει το μήνυμα της αγιότητας που προκύπτει από την ενότητα μέσα στην Εκκλησία. Ο άνθρωπος ταυτίζει το θέλημα του με το θέλημα του Θεού. Και τότε γίνεται όντως δοχείο χάριτος και αγιότητας. Γιατί αυτή είναι η παράδοση που μας έδωσαν οι Απόστολοι. Οι ίδιοι, με το μαρτύριο τους, επιβεβαίωσαν την ακλόνητη πίστη τους στην Ανάσταση του Χριστού. Αυτό ήταν το Ευαγγέλιο τους. Σ’ αυτή την εποχή η ενότητα διασαλεύεται σε όλα τα επίπεδα. Η οικογένεια, δυστυχώς, δέχεται τόση πίεση στον πυρήνα της, που δεν αντέχει και διασπάται, διχοτομείται και χάνεται. Αυτός ο διχασμός προχωράει, μετά, στις κοινωνίες και γίνεται αυτό το φαινόμενο που διαπιστώνουμε στις μέρες μας. Πόλεμοι, διχασμοί, βία και τρομοκρατία. Σ’ αυτή την εποχή που η κατάθλιψη κυριαρχεί στις ψυχές των ανθρώπων, γι’ αυτό, σ’ αυτή την εποχή κυρίως πρέπει να κρατήσουμε ζωντανό το Ευαγγέλιο του Χριστού για να ξαναφέρει ελπίδα και χαρά στους ανθρώπους».
