Την Πέμπτη της Διακαινησίμου 20 Απριλίου το απόγευμα τελέστηκε στο καθολικό της Ιεράς Μονής ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου, ο οποίος τυγχάνει αδελφός της Ιεράς Μονής και συνδέεται ιδιαιτέρως με τον Καθηγούμενο και τους πατέρες της Ιεράς Μονής από την εικοσαετή διακονία του ως Πρωτοσύγκελλος της Αποστολικής Μητροπόλεως της Βεροίας.
Στον Εσπερινό συμμετείχε και ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στο τέλος κήρυξε τον θείο λόγο και εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τον πνευματικό του υιό, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιο για την συμμετοχή του στην Ιερά Πανήγυρη.
Στην Ιερά Ακολουθία έψαλλε ο Πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας κ. Νικόλαος Χανουμίδης μετά χορού Ιεροψαλτών, ενώ παρευρέθηκε ο Υφυπουργός Οικονομικών και Βουλευτής Ημαθίας κ. Απόστολος Βεσυρόπουλος και πλήθος ευσεβών προσκυνητών από την ευρύτερη περιοχή.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Ῥεῖθρα τῶν ἰάσεων, ἀναβλυστάνεις Παρθένε, τοῖς πιστῶς προστρέχουσι τῇ πηγῇ σου πάντοτε, Θεονύμφευτε».
Τήν ἴδια βεβαιότητα μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο ἐκφράσαμε καί ἐμεῖς, ψάλλοντας πρό ὀλίγου τούς θεσπέσιους αὐτούς ὕμνους, τούς ὁποίους συνέθεσε ὁ Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος πρός τιμήν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἡ ὁποία ἐπί αἰῶνες θαυματουργοῦσε στήν Κωνσταντινούπολη χαρίζοντας τήν ἴαση καί τή θεραπεία σέ ὅσους προσέτρεχαν στή χάρη της.
Καί δέν τήν ἐκφράσαμε τυχαῖα ἤ ἀπό συνήθεια αὐτή τή βεβαιότητα, γιατί δέν ὑπάρχει κανείς, νομίζω, πού νά μήν ἔχει ἐμπειρία τῶν θαυμάτων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὅλοι μας ἔχουμε γίνει μέτοχοι καί κοινωνοί τῶν ἀενάων ρείθρων τῶν θαυμάτων καί τῶν ἰάσεων της. Ὅλοι μας ἔχουμε παρακαλέσει γιά κάτι τήν Παναγία μας καί ἔχουμε διαπιστώσει ὅτι ἡ χάρη της δέν περιορίζεται οὔτε ἀπό τόν χρόνο οὔτε ἀπό τόν τόπο, ἀλλά καί οὔτε ἐξαντλεῖται οὔτε ποτέ ἀδυνατεῖ νά μᾶς θεραπεύσει ἀπό τίς σωματικές ἤ τίς ψυχικές μας ἀσθένειες, ἐφόσον τῆς τό ζητοῦμε μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη.
Τά θαύματα ἄλλωστε τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἶναι ἀπόρροια τῆς δικῆς της πίστεως πρός τόν Μονογενῆ Υἱό καί Θεό της, ὁ ὁποῖος διαβεβαίωσε τούς μαθητές του ὅτι «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καί μείζονα τούτων ποιήσει».
Καί ἄν ὁ κάθε ἕνας πού πιστεύει στόν Χριστό ἔχει τή χάρη του νά ἐπιτελεῖ μέ τή δύναμή του μεγάλα καί θαυμαστά, κατά μείζονα λόγο αὐτό ἰσχύει γιά τήν Παναγία Μητέρα του, ἡ ὁποία ὄχι μόνο τόν πίστευσε πρίν νά τόν δεῖ καί νά τόν κρατήσει στή μητρική της ἀγκάλη, ἀλλά καί τόν συνόδευσε σέ ὅλη τήν ἐπίγεια ζωή του σιωπηλή καί μέ ἀπόλυτη ἀφοσίωση. Πόνεσε καί ὑπέφερε βλέποντάς τον νά ὑφίσταται τήν κακία καί τήν ἀγνωμοσύνη τῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποίους θεράπευσε καί εὐεργέτησε, καί αἰσθάνθηκε νά συντρίβεται ἡ μητρική της ψυχή, ὅταν τόν εἶδε κρεμασμένο στόν Σταυρό καί ἄπνου μέσα στόν τάφο.
Τά θαύματα τῆς Παναγίας μας δέν ἀποτελοῦν μόνο ἀπόρροια τῆς πίστεώς της πρός τόν Υἱό της καί Κύριό μας, ἀλλά ἀποτελοῦν καί ἀπόδειξη τῆς ἀπέραντης ἀγάπης της πρός τούς ἀνθρώπους. Ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι ἡ πρώτη καί μοναδική δημόσια παρέμβαση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πρός τόν Χριστό ἦταν στόν γάμο τῆς Κανᾶ, προκειμένου Ἐκεῖνος νά κάνει τό θαῦμα τῆς μετατροπῆς τοῦ ὕδατος σέ οἶνο, πρός χάρη τῶν ἀνθρώπων, ὑποδεικνύοντάς του διακριτικά ὅτι τό κρασί στόν γάμο εἶχε ἐξαντληθεῖ. Καί μπορεῖ ὁ Ἰησοῦς νά ἀρνήθηκε στιγμιαῖα νά ἱκανοποιήσει τό αἴτημα τῆς Παναγίας Μητέρας του, λέγοντάς της ὅτι «οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου», δέν ἔχει ἔρθει ἀκόμη ἡ ὥρα μου, τελικά ὅμως ἔκανε τό θαῦμα πού τοῦ ζήτησε ἡ Μητέρα του γιά τούς ἀνθρώπους.
Τά θαύματα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀποτελοῦν ὅμως καί ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου μας πρός τούς ἀνθρώπους. Ὁ Χριστός μετά τήν Ἀνάστασή του καί πρίν νά ἀναληφθεῖ στούς οὐρανούς διαβεβαίωσε τούς μαθητές του ὅτι δέν θά τούς ἀφήσει ὀρφανούς, ἀλλά θά μείνει μαζί τους «πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς» τους. Καί αὐτή τήν ὑπόσχεσή του, ἡ ὁποία δέν ἀφοροῦσε μόνο τούς μαθητές καί ἀποστόλους του ἀλλά καί ὅλους ἐμᾶς πού πιστεύουμε σ᾽ Αὐτόν, τήν ἐκπληροῖ ὁ Χριστός καί μέσω τῶν θαυμάτων τῆς Παναγίας Μητέρας του, ἡ ὁποία ὄχι μόνο μεσιτεύει γιά χάρη μας στόν Υἱό της, ἀλλά ἐπεμβαίνει καί στή ζωή μας μέ τά θαύματά της, θεραπεύει τίς ἀσθένειες καί τούς πόνους μας καί μᾶς παρηγορεῖ μέ τή μητρική της ἀγάπη.
Γι᾽ αὐτό τιμώντας σήμερα τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὡς Ζωοδόχο Πηγή, ἄς μήν παραλείπουμε νά τήν εὐχαριστοῦμε γιά τήν προστασία πού ἐπιδαψιλεύει στήν ἀσθένειά μας καί ἄς μήν παραλείπουμε νά προστρέχουμε στή χάρη της καί νά τήν παρακαλοῦμε νά θεραπεύει καί τίς δικές μας ἀσθένειες, ψυχικές καί σωματικές, μέ τή βεβαιότητα ὅτι ἡ Παναγία μας θά ἀνταποκριθεῖ στά αἰτήματά μας, ἀρκεῖ καί ἐμεῖς νά ἀκολουθοῦμε τή μητρική συμβουλή πού ἔδωσε καί στούς ἀνθρώπους κατά τόν γάμο τῆς Κανᾶ, αὐτό πού τούς εἶπε, τό «Αὐτοῦ ἀκούετε», νά ἀκοῦμε δηλαδή καί νά ἐφαρμόζουμε τίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της στή ζωή μας.