Δοξολογία για την 111η επέτειο των Ελευθερίων της Χαλάστρας

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας τέλεσε Δοξολογία για την 111η επέτειο των Ελευθερίων της πόλης.

Ακολούθησε τρισάγιο στο Ηρώο της πόλης, κατάθεση στεφάνων από τις τοπικές Αρχές καθώς και πανηγυρική επίκαιρη ομιλία. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με μαθητική παρέλαση.

Ομιλία Σεβασμιωτάτου

«Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον τό εὐαγγελισθέν ὑπ᾽ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν κατ᾽ ἄνθρωπον».

Πρός τούς χριστιανούς τῆς Γαλα­τίας ἀπευθύνεται στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτο­κο­ρυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη­σίας, καί τούς ἀποκαλύπτει μία μεγάλη ἀλήθεια.

Σᾶς καθιστῶ, λέγει, γνωστό ὅτι τό εὐαγγέλιο τό ὁποῖο σᾶς κήρυξα δέν εἶναι ἀνθρώπινο δημιούργημα. Ὅσα σᾶς εἶπα δέν εἶναι δικές μου σκέψεις καί ἀπόψεις. Ὅσα σᾶς εἶπα εἶναι λόγος καί ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ.

Γιατί τά λέγει αὐτά ὁ μέγας ἀπό­στολος; Τά λέγει ἀφενός γιά νά μήν ὑπάρχει ἀμφιβολία γιά τή γνησιότητα τοῦ κηρύγματός του, ἐπειδή ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν ἀνῆκε στούς δώδεκα μαθητές τοῦ Χριστοῦ. Τά λέγει ὅμως ἀφετέρου καί γιά νά συνειδητοποιήσουν οἱ Γαλάτες ὅτι ὅσα κήρυξε καί δίδαξε ὁ Χριστός, εἶναι αὐτά τά ὁποῖα παρέδωσε στούς ἁγίους μαθητές καί ἀποστόλους του γιά νά κηρύ­ξουν σέ ὅλην τήν οἰκουμένη.

Γι᾽ αὐτό καί τό Εὐαγγέλιο καί τό κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι κή­ρυγ­μα ἀληθείας. Ὅσα κήρυξαν οἱ ἀπόστολοι, ὅσα κηρύττει ἡ Ἐκκλη­σία, συνεχίζοντας τό ἔργο τους ἀνά τούς αἰῶνες, ἰσχύουν πλήρως καί κανείς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά τά ἀμφισβητήσει ἤ νά τά ἀλλοιώσει. Καί ὅποιος τά πιστεύει καί προσπα­θεῖ νά ζεῖ σύμφωνα μέ τό Εὐαγ­γέλιο τοῦ Χριστοῦ, αὐτός ζεῖ μέσα στήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἔχει τή βεβαιότητα ὅτι δέν θά παραστρα­τή­σει οὔτε θά ἀποτύχει ἀπό τόν στόχο καί τόν σκοπό τῆς ζωῆς του, ἔχει καί θά ἔχει τήν προστασία καί τή χάρη τοῦ Χριστοῦ, καί μέ ἐμπι­στο­σύνη στήν ἀγάπη του θά διανύ­σει τόν χρόνο τῆς ζωῆς του μέχρι νά φθάσει στόν τελικό προορισμό του, τή συνάντησή του μέ τόν Θεό στόν οὐρανό.

Τήν ἀλήθεια αὐτή γιά τή θεία προέλευση τοῦ Εὐαγγελίου, τό ὁποῖο ἐκήρυτταν καί κηρύττουν οἱ ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι καί ἡ Ἐκκλησία μας, πίστευαν ἀκράδαντα καί οἱ πατέρες μας. Γι᾽ αὐτό καί στά δύ­σκολα καί σκοτεινά χρόνια τῆς σκλα­βιᾶς ἔμειναν ἑδραῖοι καί ἀμε­τα­κίνητοι στήν πίστη τους στόν Χριστό, ἔμειναν ἑδραῖοι καί ἀμετα­κί­νητοι στήν ἐλπίδα ὅτι ὁ Χριστός καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος θά τούς βοηθήσουν νά ἀποτινάξουν τόν βαρύ καί ἀλλόθρησκο ζυγό καί νά ἀποκτήσουν καί πάλι τήν ἐλευθε­ρία τους.

Χωρίς αὐτή τή βεβαιότητα, ὅτι ἡ πίστη στόν Χριστό εἶναι ἀληθινή, δέν θά μποροῦσαν νά ἀντέξουν οὔτε τίς πιέσεις, οὔτε τούς ἐκβια­σμούς, οὔτε τούς ἐκφοβισμούς, οὔτε τά μαρτύρια στά ὁποῖα τούς ὑπέβαλε ὁ κατακτητής. Θά ὑπέκυ­πταν καί θά ἀφομοιωνόταν μέ αὐτόν, γιά νά μήν ὑποφέρουν.

Ὅμως οἱ πατέρες μας κράτησαν τήν πίστη τους. Καί προτίμησαν ἀκόμη καί νά θυσιάσουν τή ζωή τους, ὅπως ἔκαναν οἱ δύο ἅγιοι νεομάρτυρες καί πολιοῦχοι τῆς Χαλάστρας, ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης οἱ Κουλακιῶτες, παρά νά ἀρνηθοῦν τόν Χριστό καί τήν πίστη τους.

Μαζί ὅμως μέ τήν πίστη τους διατήρησαν οἱ πατέρες μας καί τήν ἑλληνική τους ταυτότητα, διατή­ρη­σαν καί τήν ἐθνική τους αὐτοσυ­νειδησία, διατήρησαν καί τόν πόθο καί τήν ἐλπίδα τους νά ἀποτινά­ξουν κάποια ἡμέρα τόν τουρκικό ζυγό καί νά ζήσουν καί πάλι ἐλεύ­θεροι.

Αὐτή τήν ἐλευθερία ἑορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε καί ἐμεῖς σή­μερα, ἡμέρα τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πόλεώς μας, τῆς Χαλάστρας, ἀπό τόν τουρκικό ζυγό, εὐχαριστώ­ντας καί δοξάζοντας τόν Θεό πού μᾶς τήν χάρισε, ἀλλά καί τιμώντας καί ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύ­νη μας πρός ὅλους ἐκείνους πού ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά νά ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι καί νά μνημονεύουμε τήν ὑπέροχη θυσία τους καί τήν προσφορά τους στήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας.

Τιμώντας σήμερα τούς πατέρες μας, ὅλους ὅσους ἀγωνίσθηκαν καί ἔπεσαν στά πεδία τῶν μαχῶν γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερίαν, ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τό ἡρωικό παράδειγμά τους, ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τούς ἀγῶνες τους, ἀλλά καί ἀπό τήν πίστη τους στόν Θεό καί ἀπό τήν ἀγάπη τους πρός τήν πα­τρίδα.

Καί ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι πίστη στόν Θεό καί ἀγάπη στήν πατρίδα δέν εἶναι ἕνα ξεπερασμένο σύνθη­μα, ὅπως κάποιοι δυστυχῶς σήμε­ρα ὑποστηρίζουν, ἀλλά εἶναι ἕνας ἀκα­τάλυτος συνδυασμός στόν ὁποῖο ὀφείλει τό Ἔθνος μας τήν ἐπιβίωσή του καί ἐμεῖς τήν ἐλευθε­ρία μας. Εἶναι ἕνας συνδυσμός ἀπαραίτητος γιά νά συνεχίσουμε νά ὑπάρχουμε ὡς Ἕλληνες σ᾽ αὐ­τόν τόν αἱματοβαμμένο καί μαρτυ­ρικό τόπο πού μᾶς κληροδότησαν μέ τίς θυσίες τους καί μέ τό αἷμα τους οἱ πατέρες μας, καί νά συνε­χίσουμε ἐλεύθεροι νά τούς τιμοῦμε καί νά τούς μνημονεύουμε.