Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Ορους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος προσκάλεσε ως κεντρικό ομιλητή τον νεοεκλεγέντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δράμας κ. Δωρόθεο, ο οποίος κατά την σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας τον Οκτώβριο του παρελθόντος έτους, εξελέγη Μητροπολίτης Δράμας εις αναπλήρωσιν του προς Κύριον εκδημήσαντος Μητροπολίτου κυρού ΠΑΥΛΟΥ. Πρόκειται για ένα ταλαντούχο άνθρωπο, άκρως ταπεινό, πνευματικό ανάστημα του Σεβ. Μητροπολίτου Γουμενίσσης κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ο οποίος κόσμησε την Ιερά Μητρόπολη του Γέροντός του, διηκόνησε την Εκκλησία της Ελλάδος από τη θέση του Β΄ και Α΄ Γραμματέως της Ιεράς Συνόδου και κατέλιπε ευλογημένη φήμη στα Συνοδικά Γραφεία στην Αθήνα.
Το θέμα το οποίο ανέπτυξε ο άγιος Δράμας ήταν: «Η άρση του Σταυρού στη ζωή μας!», άκρως επίκαιρο, αφού διανύουμε την εβδομάδα της Σταυροπροσκυνήσεως και απολαμβάνουμε τη χάρη της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ως προνάρθηκα του Αγίου Πάσχα.
Ο Σεβασμιώτατος αρχικώς ανεφέρθη στο ιστορικό της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα από την Αγία Ελένη, η οποία σε ηλικία 80 ετών αξιώθηκε να κρατήση στα χέρια της το Τίμιο Ξύλο. Κατόπιν ο ομιλητής διευκρίνισε ότι στον Σταυρό και με τον Σταυρό του Κυρίου νικήθηκε η αμαρτία και ο θάνατος, γι’ αυτό και προβάλλεται στη μέση της Σαρακοστής καταστόλιστος με άνθη για να μοσχομυρίση το μήνυμα της Αναστάσεως.
Ο Σταυρός του Χριστού, συνέχισε ο Μητροπολίτης, υπήρξε ουσιαστικά θυσία χάριν των ανθρώπων, γι’ αυτό στο ζωομύριστο αυτό Ξύλο, αποδεικνύεται η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο. Ο μεγαλύτερος πειρασμός του Χριστού δεν έλαβε χώρα στο Σαραντάριο Όρος, ήταν η πρόσκληση από τον αρχέκακο διάβολο να κατεβή από τον Σταυρό για να αποδείξη τη Θεότητά Του, διευκρίνισε.
Εκείνος που επικράνθη τελικά από τον Σταυρό και τον Τάφο του Χριστού ήταν ο Πονηρός, εκείνος δε που απόλαυσε όλη την αγάπη του Θεού ήταν το Πλάσμα Του, δηλαδή ο άνθρωπος.
Από το σημείο αυτό ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τον δικό μας Σταυρό, σε σχέση πάντοτε με τον Σταυρό του Σωτήρος και παρετήρησε τα κάτωθι:
Ο δικός μας Σταυρός είναι αναγκαίος για να ξεφύγουμε από τις προσκολλήσεις, απ’ ό,τι μας απομακρύνει από τον Θεό, ώστε να πάψουμε να εξαρτώμεθα από την ύλη και τα αγαθά της.
Σηκώνω τον Σταυρό μου σημαίνει ότι έχω συγκυρηναίο τον Κύριο, ο Οποίος παρεμβαίνει στη ζωή μου για την άρση του Σταυρού μου!
Αποσύρεται ο Θεός από τη ζωή μας πολλές φορές; Ναι! Γίνεται αυτό για να αναζητήσω και πάλι τον Πλάστη μου, να προσκολληθώ στον Θεό μου, να σταυρώσω τα πάθη μου και συνάμα να προετοιμάσω χώρο στην καρδιά για τον συνάνθρωπό μου!
Ο Σταυρός κραυγάζει στα εσώψυχά μας και παρακαλεί τον καθένα μας να πάψουμε να κατακρίνουμε τον αδελφό! Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός πεθαίνει στον Σταυρό Του για να κεράση τον κόσμο ζωή και ’μείς βιώνοντας τον Σταυρό Του ή καλύτερα τον Σταυρό μας γνωρίζουμε την Ανάσταση.
Και περάτωσε την μεστή ομιλία του ο Δεσπότης με ένα συνδυασμό του κειμένου του αειμνήστου Νίκου Γκάτσου,‘’Ο ποιητής’’ με ένα κείμενο του π. Σπυρίδωνος Σκουτή που παρουσιάζει τη ζωή μ’ ένα τριαντάφυλλο. Χωρίς τ’ αγκάθια δεν υπάρχει το μοσχοβολιστό άνθος! Αυτά μπορεί να τρυπούν και να πονούν το χέρι που τ’ αγγίζει, μα δίνουν χώρο στη ζωή για χαρά στο πιο ψηλό βαθμό της!
Τελικά αυτό που βγήκε σαν συμπέρασμα από την ομιλία του Σεβαμσιωτάτου ήταν η παράκλησή του να παραδοθούμε στον Σταυρό του Χριστού για να αναπλαστούμε και να γευτούμε τη δόξα της Ανάστασής μας!
Ο κυριάρχης Μητροπολίτης ευχαρίστησε τον υπέροχο εισηγητή και ανεπτύχθη συζήτηση μεταξύ και των δύο Επισκόπων και των Ιερέων μας επ’ αρκετόν!
Αφού συζητήθηκαν και διάφορα διοικητικά θέματα, η Ιερά Μητρόπολις παρέθεσε στον υψηλό προσκεκλημένο και την τιμία συνοδεία του, ως και σε άπαντες τους Κληρικούς μας νηστήσιμο γεύμα σε παραδοσιακό εστιατόριο της αρχοντικής Αρναίας.
Χαρά ιδιαίτερη στον Ιερό μας Κλήρο και στους δύο Επισκόπους προσέδωσε η, έστω, και την εσχάτη στιγμή παρουσία στη Σύναξή μας του Διευθυντού του Ιδρύματος Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Παν. Αρχιμ. π. Θεολόγου Αλεξανδράκη!