Εισόδια Θεοτόκου και εορτή Ενόπλων Δυνάμεων στη Βέροια

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Δοξολογία για τον εορτασμό της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών. Τον Πανηγυρικό της ημέρας ανέγνωσε ο κ. Διονύσιος Ντόβας τ. Διοικητής Π.Υ. Ημαθίας.

Ακολούθησε τρισάγιο στο Ηρώο της Βέροιας και κατάθεση στεφάνων, ενώ ο εορτασμός ολοκληρώθηκε με επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο Στρατηγός Διοικητής της 1ης Μεραρχίας.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Μετά δέ τό δεύτερον καταπέ­τα­σμα σκηνή ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγί­ων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατή­ριον καί τήν κιβωτόν τῆς διαθήκης».

Ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπερα­γίας Θεοτόκου, τῆς εἰσόδου δηλα­δή τῆς Παναγίας Παρθένου στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος.

Δέν εἶναι ἀσφαλῶς οὔτε τυχαῖο οὔτε συμπτωματικό ὅτι κατά τή σημερινή ἡμέρα ἀκοῦμε στό ἀπο­στο­λικό ἀνάγνωσμα τόν οὐρανο­βά­μονα ἀπόστολο Παῦλο νά μᾶς περιγράφει τίς δύο σκηνές τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος.

Ἡ πρώτη σκηνή, τά Ἅγια, ἦταν ἐκείνη, ὅπου εἰσερχόταν οἱ ἱερεῖς τῶν Ἰουδαίων καί τελοῦσαν τήν καθιερωμένη λατρεία. Ἡ δεύτερη σκηνή, τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἦταν ὁ ἱερώτερος χῶρος τοῦ ναοῦ, στόν ὁποῖο εἶχε δικαίωμα νά εἰσέρχεται μόνο ὁ Ἀρχιερεύς καί μάλιστα «ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ», μία φορά μόνο τόν χρόνο, γιά νά προσφέρει τή θυσία στόν Θεό.

Καί δέν εἶναι ἀκόμη τυχαία ἡ ἀναφορά, γιατί στή δεύτερη σκηνή, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, εἰσέρχεται σήμερα ἡ τριετίζουσα Παρθένος Μαριάμ. Εἰσέρχεται στό ἱερώτερο σημεῖο τοῦ ναοῦ, ἐκεῖ ὅπου κανείς σχεδόν δέν εἰσήρχετο, γιά νά προσ­φέρει ὄχι, ὅπως ὁ ἀρχιερεύς τῶν Ἰουδαίων, θυσία ὑπέρ τῶν ἰδίων ἁμαρτημάτων καί τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων, ἀλλά τόν ἑαυτό της ὁλόκληρο θυσία στόν Θεό.

Αὐτό σημαίνει καί συμβολίζει ἡ εἴσοδος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στά Ἅγια τῶν Ἁγίων.

Δῶρο τοῦ Θεοῦ πρός τούς εὐσε­βεῖς γονεῖς της, τούς ἁγίους Ἰωα­κείμ καί Ἄννα, ἡ θεόπαις Μαριάμ. Δῶρο πρός τόν Θεό ἡ ἀποκλειστική ἀφιέρωσή της στόν ναό τοῦ Θεοῦ. Διότι ἡ Παναγία Παρθένος δέν προσά­γεται ἁπλῶς στόν ναό τοῦ Θεοῦ γιά νά λάβει εὐλογία καί ἁγιασμό, ἀλλά εἰσέρχεται καί πα­ρα­μένει ἐκεῖ, ἀφοσιωμένη στόν Θεό καί τή νοητή λατρεία του. Εἰσέρχεται καθαρή ἀπό τούς ρύ­πους τοῦ κόσμου στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, γιά νά ἀναδειχθεῖ ὁ καθα­ρώ­τατος ναός τοῦ Σωτῆρος. Εἰσέρ­χεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐκεῖ ὅπου ὅλα ὅσα ὑπάρχουν, ἀποτε­λοῦν σύμβολα καί προτυπώσεις τῆς Παναγίας Παρθένου, καθώς ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος θά ὑμνηθεῖ ὡς χρυσῆ στάμνα πού φύλασσε τό μάν­να, ὡς ράβδος Ἀαρών ἡ βλα­στή­σασα, ὡς ὁ τόμος «ἐν ᾧ δακτύ­λῳ ἐγέγραπται Πατρός ὁ Λόγος».

Εἰσέρχεται ἡ Παναγία Παρθένος στή δευτέρα σκηνή, ἐκεῖ ὅπου τό καταπέτασμα καλύπτει τά τελού­με­να, γιά νά γίνει ἡ ἴδια ναός τοῦ Θεοῦ, χωρίς κανείς νά μπορεῖ νά ἐξηγήσει ἤ νά κατανοήσει τό ἀπόρ­ρητο μυστήριο τῆς θείας οἰκονο­μίας. Εἰσέρχεται ἡ Ὑπεραγία Θεο­τό­κος στή δευτέρα σκηνή, γιά νά γίνει Ἐκείνη ἡ σκηνή τοῦ Θεοῦ καί Λόγου, γιά νά γίνει ἡ σκηνή τοῦ παμβασιλέως Χριστοῦ.

Ἡ ἀφιέρωση τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τόκου στόν Θεό, μέ τήν εἴσοδό της στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, δέν ἀφορᾶ μόνον Ἐκείνη ἀλλά καί ὅλους τούς ἀνθρώπους, καθώς μέ τόν τρόπο αὐτό συμμετέχει στό σχέδιο τῆς σω­τη­ρίας τους.

Καί ἐάν μέ τήν ἐνανθρώπησή του ὁ Υἱός της λυτρώνει τούς ἀνθρώ­πους ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας συντρίβοντας τόν αἴτιό της, τόν διάβολο, ἀντίστοιχα ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἀναλαμβάνει νά προστα­τεύει καί νά σώζει ὅσους πιστεύουν στόν Υἱό της ἀπό «πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον».

Καί ἐάν στόν πνευματικό πόλεμο συμμετέχει ἡ Παναγία Παρθένος ὡς σκηνή τοῦ παμβασιλέως Χρι­στοῦ, στούς πολέμους κατά τῶν ὁρατῶν ἐχθρῶν τοῦ Γένους μας δέν εἶναι μόνο σκέπη καί νεφέλη, ἀλλά εἶναι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατη­γός του. Εἶναι ἡ Ὑπεραγία Θεοτό­κος ἡ διαρκής καί ἀκαταίσχυντη ἐλπίδα καί δύναμη τοῦ Ἔθνους μας σέ ὅλους τούς μεγάλους ἀγῶ­νες πού διεξήγαγε ἀνά τούς αἰῶ­νες. Εἶναι αὐτή πού κατευθύνει καί προστατεύει πάντοτε ὅσους πολε­μοῦν ὑπερασπιζόμενοι τήν πατρώα γῆ καί τήν ἐθνική μας κυριαρχία. Εἶναι αὐτή πού μέ θαυμαστό τρόπο ἐπεμβαίνει καί ἀποσοβεῖ κινδύ­νους καί διαλύει τίς φάλαγγες τῶν ἀντιπάλων καί ὁδηγεῖ σέ αἴσια ἔκβαση γιά τό Ἔθνος μας ὅλες τίς μάχες.

Γι᾽ αὐτό καί δικαίως οἱ ἑλληνικές Ἔνοπλες Δυνάμεις τήν τιμοῦν ὡς προστάτιδα καί Ὑπέρμαχο Στρατη­γό τους. Γι᾽ αὐτό δικαίως καί ὅλοι ἐκεῖνοι πού ἡμέρα καί νύκτα, ἀδια­φορώντας γιά τίς ἀντίξοες συνθῆ­κες, ἀδιαφορώντας γιά τίς δυσκο­λίες καί τούς κινδύνους, ἀγρυ­πνοῦν σέ γῆ καί θάλασσα καί ἀέρα, σέ κάθε ἐσχατιά τῆς πατρίδος μας, φυλάσσοντας τήν ἡρωική, μαρτυ­ρι­κή καί ἁγιοτόκο γῆ μας, προσ­φεύ­γουν σέ αὐτήν καί ἐμπιστεύ­ονται τήν ἰσχυρή προστασία καί τή μητρική της ἀγάπη. Τήν τιμοῦν καί τήν σέβονται, τήν ἐπικαλοῦνται καί τήν παρακαλοῦν νά τούς ἐνι­σχύει στό ἱερό ἔργο τους, νά φυλάσσουν κάθε σπιθαμή ἑλληνικῆς γῆς καί νά προστατεύ­ουν τά κυριαρχικά μας δικαιώμα­τα.

Καί μαζί μέ τίς γυναῖκες καί τούς ἄνδρες τῶν Ἐνόπλων μας Δυνά­μεων καί μαζί μέ τήν ἡγεσία τους, πού τιμοῦν σήμερα τήν προστάτιδά τους, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τήν τιμοῦμε καί ἐμεῖς, κλῆρος καί λαός, καί τῆς ζητοῦμε νά παραμέ­νει πάντοτε προστάτις καί ἀρωγός τοῦ Ἔθνους μας καί ὅλων ὅσων ἀγρυπνοῦν γιά νά παραμένουμε ἐλεύ­θεροι καί ἀπερίσπαστοι στά εἰρηνικά μας ἔργα, ἀλλά καί γιά νά χαρίζει διά τῶν πρεσβειῶν της εἰρήνη καί στήν πατρίδα μας καί σέ ὅλο τόν ταραγμένο κόσμο μας.