Εκδήλωση αφιερωμένη στα 10 χρόνια από την ανακομιδή του αφθάρτου σκηνώματος του Γέροντος Βησσαρίωνος
Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση διοργανώνει η Μητρόπολη Φθιώτιδος το προσεχές Σάββατο 12 Μαρτίου, στις 6.00 το απόγευμα στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού – Διοικητικού Κέντρου της ιεράς Μητροπόλεως, αφιερωμένη στα 10 χρόνια από την ανακομιδή του αφθάρτου σκηνώματος του Γέροντος Βησσαρίωνος Αγαθωνίτου.
Στην εκδήλωση – αφιερωμα στα 10 χρόνια από την ανακομιδή του άφθαρτου σκηνώματος του Γέροντος Βησσαρίωνος, θα ομιλήσει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος Αρχιμανδρίτης Δαμασκηνός Ζαχαράκης για την αγιότητα του ταπεινού και ελεήμονος Γέροντος Βησσαρίωνος και θα προβληθεί ταινία με θέμα τα συνταρακτικά συμβάντα της ανακομιδής του. Την εκδήλωση θα κλείσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος με σύντομο χαιρετισμό προς τους τιμώντας την μνήμη του Αγίου Ιερομονάχου.
Ο Γέρων Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης, γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το έτος 1908, όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ανδρέας. Στα 18 του χρόνια πήγε στην Καλαμάτα, όπου συνδέθηκε με πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον ιερό κλήρο. Έγινε Μοναχός και πήρε το όνομα Βησσαρίων. Έπειτα χειροτονήθηκε Διάκονος, Ιερέας και έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου.
Γεμάτος πνευματικά εφόδια το έτος 1935, ύστερα από πρόσκληση του επίσης Μεσσήνιου Μητροπολίτη Καρδίτσας Ιεζεκιήλ, ο π. Βησσαρίων πήγε στην Καρδίτσα, όπου αφοσιώθηκε στο έργο της διακονίας του Κυρίου μας. Εκεί ασκήθηκε στο έργο της φιλανθρωπίας και μέσα σε αυτό ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή του σε σημείο που ευρισκόμενος στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», λίγο πριν το θάνατό του, να ρωτάει από το κρεβάτι του πόνου με ακαταπόνητη έγνοια για τα παιδιά, τους φτωχούς, για τα πράγματα της Εκκλησίας και της κοινωνίας.
Ανέλαβε πολλές και δύσκολες αποστολές. Μεταξύ αυτών έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γερμανική κατοχή, κατά την οποία αναφέρεται ότι βοήθησε πολλούς πατριώτες και έσωσε με προσωπικές παρεμβάσεις του παιδιά που είχαν συλλάβει οι Γερμανοί.
Ο Γέρων Βησσαρίων πέρασε τη ζωή του νουθετώντας, συμβουλεύοντας, διακονώντας με παντοειδείς τρόπους το ποίμνιο του Θεού. Ήταν ο καλός ποιμήν, που θυσίασε τη ζωή του υπέρ των προβάτων. Τα του κόσμου όλα τα θεωρούσε σκύβαλα, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, «ίνα Χριστόν κερδήσει». Και τον κέρδισε το Χριστό.
