Εκδήλωση εις μνήμην του μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρού Δαμασκηνού
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η επετειακή εκδήλωση που διοργάνωσε η οικεία μητρόπολη εις τιμήν και μνήμην του αειμνήστου μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρού Δαμασκηνού Παπαχρήστου, για τη συμπλήρωση εκατό ετών από τη γέννησή του, χθες το απόγευμα στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού Διοικητικού Κέντρου της μητρόπολης.
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η επετειακή εκδήλωση που διοργάνωσε η οικεία μητρόπολη εις τιμήν και μνήμην του αειμνήστου μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρού Δαμασκηνού Παπαχρήστου, για τη συμπλήρωση εκατό ετών από τη γέννησή του, χθες το απόγευμα στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού Διοικητικού Κέντρου της μητρόπολης.
Την εκδήλωση άνοιξε ο πατήρ Χριστοφόρος Κολοκυθάς, Ηγούμενος της μονής Μεταμορφώσης του Σωτήρος Καμένων Βούρλων, ο οποίος ανέγνωσε σύντομο βιογραφικό του μακαριστού μητροπολίτη, επισημαίνοντας τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής του.
Στη συνέχεια ο κεντρικός ομιλητής κ. Γεώργιος Γραμματίκας, Δρ. Νομικής, Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω και στενός συνεργάτης του κυρού Δαμασκηνού, ανέπτυξε την ομιλία του με θέμα «Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Δαμασκηνός Παπαχρήστου».
Ο κ. Γραμματίκας παρουσίασε στο κοινό πολλές πτυχές της ζωής και του έργου του μακαριστού ιεράρχη και εξήρε σημαντικά στοιχεία της προσωπικότητάς του και κυρίως εκείνα της εκουσίου πτωχείας, της κοινωνικής προσφοράς και της μεγαθυμίας απέναντι στους παρεκτρεπομένους.
Την εκδήλωση πλαισίωσε η χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της μητρόπολης Φθιώτιδος υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτου και Διευθυντού της κ. Ανδρέα Ιωακείμ αποδίδοντας βυζαντινά μέλη και παραδοσιακά τραγούδια.
Κλείνοντας την εκδήλωση, ο μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος ανέφερε ότι «σήμερα στην επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννηση του μακαριστού κυρού Δαμασκηνού, ενθυμούμεθα, μνημονεύουμε και παραδειγματιζόμεθα από την ασύγκριτη απλότητά του, από την παιδική του αφελώτητα, από την προς πάντας αδιάκριτη αγάπη και χριστομίμητη ανοχή».
Ευχήθηκε, τέλος, ο αείμνηστος μητροπολίτης Δαμασκηνός να ευλογεί την ποίμνη του, τον διάδοχό του και πάντας και να στέλνει την ευχή του, όπως αφειδώλευτα την έδινε, όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πρακτικά στο ποίμνιο του και την Εκκλησία.
