Προηγήθηκε η ευλόγηση της βασιλόπιτας των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων και των μελών των Φιλοπτώχων Ταμείων των ενοριών από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριο, ο οποίος παρουσίασε και τον απολογισμό τόσο του Εράνου της Αγάπης 2023, ο οποίος συγκέντρωσε περί τις 36.000 Ευρώ, όσο και τον συνολικό απολογισμό του φιλανθρωπικού, ιεραποστολικού και κοινωνικού έργου της τοπικής Εκκλησίας, η οποία δαπάνησε στις δομές και στα προγράμματα στήριξης των εμπεριστάτων , αλλά και για όλες τις δραστηριότητές της περίπου 2.102.816,65 Ευρώ.
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος προσφωνώντας τους συμμετέχοντας τόνισε ότι η φετινή εκδήλωση απολογισμού συνδυάστηκε με την απότιση τιμής στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, τον οποίο όλος ο λαός τον αποζητά. Προέτρεψε τον παριστάμενο βουλευτή Κέρκυρας κ. Στέφανο Γκίκα να μεταφέρει στο κέντρο την αγωνία και του κερκυραϊκού λαού για τα όσα ετοιμάζονται σχετικά με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, για την αποσάθρωση των αξιών, για το ότι ο λαός δεν δέχεται η οικογένεια που είναι η βάση της κοινωνίας να διαβρωθεί έτι περισσότερο με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, ενώ εξέφρασε την άποψη ότι η Εκκλησία της Ελλάδος έπρεπε να πάρει θέση νωρίτερα για το νομοσχέδιο αυτό και να μη σύρεται πίσω από τις εξελίξεις. Υπάρχει κοινωνική μεταρρύθμιση, η οποία δεν είναι αποδεκτή από την πλειονοψηφία του ελληνικού λαού, που ακολουθεί την χριστιανική πίστη και παράδοση, είπε ο κ. Νεκτάριος και καλωσόρισε τους ομιλητές.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Οικονόμου, ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Δημητριάδος, προϊστάμενος του Μητροπολιτικού ναού Αγίου Νικολάου Βόλου και στενός συνεργάτης του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, τόσο στα τελευταία χρόνια της ποιμαντορίας του ως Μητροπολίτου Δημητριάδος όσο και στα χρόνια της Αρχιεπισκοπικής του δράσης και προσφοράς.
Ο ομιλητής με έναν λόγο που συνάρπασε το κοινό, περιέγραψε το όραμα του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου για την Εκκλησία, όπως αυτό πέρασε μέσα από τον αγώνα του για την κατάρτιση του ιερού κλήρου. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πίστευε ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι ο κόσμος αλλάζει, εξελίσσεται. Δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια στην νέα πραγματικότητα, ούτε να παραμένει στωικά ταμπουρωμένη εντός των τειχών, φορώντας παρωπίδες που δεν επιτρέπουν την ολιστική και πραγματική θέαση της κατάστασης. Οφείλει να είναι παρούσα στις εξελίξεις και να γίνεται μέρος τους και όχι απλός και σιωπηλός θεατής τους, χωρίς, όμως, να συσχηματίζεται και να συμπλέει, ακρίτως, με τις επιταγές των κοσμικών συστημάτων εξουσίας. Οδικός της χάρτης είναι το διαχρονικά επίκαιρο Ευαγγέλιο και όχι οι δήθεν προοδευτικές επαγγελίες κάθε εποχής. Χρέος της να διακονεί τον άνθρωπο και την σωτηρία του επί τη βάσει της Ευαγγελικής αλήθειας και μόνον αυτής, με οποιοδήποτε κόστος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος γνώριζε καλά ότι η ψυχή, η κινητήριος δύναμη και ο καθρέπτης του εκκλησιαστικού έργου μέσα στην κοινωνία και στα λαϊκά στρώματα, είναι ο ιερός Κλήρος, ο απλός παπάς της πόλης και του χωριού, του βουνού και του κάμπου, της παραμεθορίου και των ακριτικών νησιών της πατρίδος. Αυτόν τον ιερό Κλήρο περιέβαλε, διαρκώς, με χαρακτηριστική πατρική αγάπη, αγωνίστηκε για την συνεχή εξέλιξή του, την ποιοτική του αναβάθμιση, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του και στήριξε πάνω του πολλούς από τους υψηλούς οραματισμούς του. Το πρώτιστο για εκείνον ήταν η πνευματική καλλιέργεια των Κληρικών. Ήθελε μορφωμένο Κλήρο, όχι μόνον με θεολογικές γνώσεις, αλλά και φιλολογικές, εγκυκλοπαιδικές και με εν γένει Παιδεία. Προέκρινε την επιμόρφωση σχετικά με την ποιμαντική των νέων, προκειμένου οι Κληρικοί να σταθούν με τόλμη, ταπείνωση, ρωμαλεότητα και πατρική αγάπη κοντά τους, συμμετέχοντας στις αναζητήσεις και στους προβληματισμούς τους. Ταυτόχρονα, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εργάστηκε συστηματικά για να εμφυσήσει στις καρδιές των Κληρικών του το χρέος να σταθούν αλληλέγγυοι κοινωνικοί συμπαραστάτες προς κάθε εμπερίστατο αδελφό, ημεδαπό και αλλοδαπό, αντικρίζοντας στο πρόσωπό του την ζωντανή εικόνα του Θεού. Ιδιαιτέρως ήθελε οι Κληρικοί να ενδιαφέρονται, να μεριμνούν και να λαμβάνουν πρωτοβουλίες ποικίλης στήριξης και προαγωγής του ιερότατου θεσμού της οικογένειας. Θεωρούσε ότι η οικογένεια είναι ο χώρος για τον οποίον η Εκκλησία και η Πολιτεία οφείλουν να επιδεικνύουν ιδιαίτερη μέριμνα και φροντίδα, να τον διαφυλάττουν από επικίνδυνες προσβολές και επηρεασμούς, που αποσκοπούν στην αλλοίωση των χαρακτηριστικών της. Έβλεπε, όμως, την οικογένεια να δοκιμάζεται από ποικίλες κρίσεις, που απειλούσαν το παρόν και το μέλλον της και ως πατέρας πνευματικός έκρουσε εγκαίρως τον κώδωνα, μπροστά στον κίνδυνο θανατερής διάβρωσης του οικογενειακού θεσμού.
Ο π. Επιφάνιος έκλεισε τον λόγο του με τη φράση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου: «Χρειάζεται, κάθε φορά, να βρίσκουμε σημεία επαφής με όλους τους ανθρώπους, να μαχόμαστε ενάντια στο ψεύδος, να προκινδυνεύουμε για τους νέους μας, να ξενυχτάμε στην αγωνία τους, να σηκώνουμε μαζί τους το βάρος της ενοχής, να κλαίμε μ’ αυτούς που κλαίνε και να χαιρόμαστε μ’ αυτούς που χαίρονται».
Δεύτερος ομιλητής ήταν ο δημοσιογράφος και στενός συνεργάτης του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κ. Γιώργος Παπαθανασόπουλος. Ο ομιλητής περιέγραψε βιώματα που είχε κοντά στον Αρχιεπίσκοπο, τον ιεραποστολικό του ζήλο, την εργατικότητά του, το ότι δεν σταμάτησε να αγωνιά και να εργάζεται για την Εκκλησία μέχρι το τέλος της ζωής του, το γεγονός ότι ενόχλησε για την μαχητικότητα, τον λόγο, το παράδειγμά του, την υπεράσπιση πίστεως και πατρίδος τους ισχυρούς της γης, όπως διεφάνη και από έγγραφο της Αμερικανικής πρεσβείας που ανέμενε τον θάνατό του για να περάσουν με νέο Αρχιεπίσκοπο που θα σιωπά τα σχέδια για την Μακεδονία, αλλά και έκανε την Εκκλησία να είναι κοντά στον λαό, με αποτέλεσμα το 75 % του λαού σε δημοσκοπήσεις να τον αποδέχεται, ενώ το 82% θεωρούσε αυτονόητο η Εκκλησία να διατυπώνει λόγο για όλα τα κοινωνικά θέματα.
Την εκδήλωση έκλεισε ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, ο οποίος τόνισε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήταν ηγέτης, είχε συνείδηση, πάλεψε για την αλήθεια, ήταν Έλληνας και Ορθόδοξος χριστιανός και ενόχλησε τους ισχυρούς της γης με τις ιδέες του και τον αγώνα του. Γι’ αυτό και ο λαός τον αποζητά και δεν θα ξεχαστεί η μνήμη του, ενώ η παρακαταθήκη του αφυπνίζει και στους καιρούς μας.