Για τρεις βασικούς λόγους κάνω την πρόταση: Πρώτον, διότι οι πανδημίες όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι συχνό φαινόμενο στην ζωή μας. Οι ειδικοί επιστήμονες μας λένε ότι οι ισχυρές και πολλές αντιβιώσεις που παίρνουν οι άνθρωποι και τα ζώα τα τελευταία χρόνια δημιουργούν ισχυρά και έξυπνα μικρόβια. Έτσι ενώ τα παλαιά χρόνια παρουσιαζόταν κάθε εβδομήντα ή ογδόντα χρόνια μια πανδημία τώρα θα παρουσιάζεται κάθε δέκα χρόνια ή και λιγότερο. Π.χ. γρίπη των πτηνών, γρίπη των χοίρων, ο έμπολα, εγκεφαλίτιδα των αγελάδων.
Δεύτερον, η πολιτική μας εξουσία πολύ σωστά φρόντισε για την σωματική υγεία των πολιτών και έτσι τα καταστήματα τροφίμων είναι ανοικτά, όμως ο άνθρωπος δεν είναι μόνον σώμα έχει και ψυχή αθάνατη η οποία θέλει και αυτή την τροφή της. Τροφή της ψυχής είναι τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας και πρωτίστως η Θεία Κοινωνία.
Και τρίτον, οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας μας από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια αφόριζαν όποιον Χριστιανό δεν πήγαινε τρεις συνεχόμενες Κυριακές στην Εκκλησία, όχι για να τον εκδικηθούν αλλά γιατί θεωρούσαν την ψυχή του νεκρή, τον καλούσαν σε μετάνοια και μετά την άρση του αφορισμού του τον έβαζαν πάλι στους κόλπους της. Οι μεγάλοι ασκητές μέσα στις ερήμους μπορούσαν να ζουν μεγάλα διαστήματα χωρίς Θεία Κοινωνία, διότι την ψυχή και το σώμα τους τα έτρεφε το Άκτιστο Φως. Εμείς όμως δεν έχουμε φτάσει σε τέτοια μέτρα αγιότητας μέσα στους πειρασμούς αυτού του κόσμου γι’ αυτό έχουμε άμεση ανάγκη του Μυστηρίου της Θείας Λειτουργίας.
Προτείνω λοιπόν: Πρώτον, κάθε φορά που έχουμε πανδημία οι Εκκλησίες μας να παραμένουν ανοικτές όχι μόνον για ατομική προσευχή αλλά και για την τέλεση όλων των Μυστηρίων τηρουμένων των υποδείξεων των ειδικών ιατρών, όπως ακριβώς και στα καταστήματα τροφίμων. Χθες πήγα σε ένα σούπερ μάρκετ και διασταυρώθηκα με τουλάχιστον είκοσι ανθρώπους στους διαδρόμους, ενώ στην Εκκλησία αυτό είναι πολύ εύκολο να αποφευχθεί λόγω της έλλειψης διαδρόμων.
Δεύτερον, επί είκοσι και πλέον αιώνες η Ιερά Παράδοση της Ορθοδοξίας, η οποία έχει την ίδια αξία με τους Ιερούς κανόνες και τα δόγματα της πίστεως, μας, επιβάλλει, όταν έχουμε πανδημίες και λοιμούς να τελούμε το Ιερό Ευχέλαιο και Λιτανείες με Ιερά Λείψανα και Άγιες Εικόνες. Μία φορά την εβδομάδα, λοιπόν, σε κάθε ενορία τηρουμένων των αποστάσεων ας γίνεται το Ιερό Ευχέλαιο για να χρίονται οι Χριστιανοί.
Επίσης, ο επίσκοπος με λίγους Ιερείς μια φορά τον μήνα και ώρες που δεν παρακωλύει την συγκοινωνία, βραδινές, ας περιφέρεται στους δρόμους της πόλης τηρουμένων των αποστάσεων με τα Άγια Λείψανα κάνοντας σε διάφορα σημεία δεήσεις. Οι πιστοί με μια λαμπάδα στο χέρι μπορούν να παρακολουθούν την λιτανεία από το μπαλκόνι του σπιτιού τους. Κάτι ανάλογο δεν έκαμε προς τιμήν της και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγουδώντας πάνω σε ένα φορτηγό για να τονώσει την ψυχολογία των Αθηναίων που είχαν δύο μήνες κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τους; Αυτής γιατί της το επέτρεψε ο νόμος και στους αρχιερείς δεν το επιτρέπει;