Η διατήρηση της αυθεντικότητας και η διάδοση των παραδοσιακών θρακιώτικων γεύσεων και συνταγών στις νέες γενιές ήταν εξαρχής ο στόχος της. Άλλωστε, θεωρεί που ο πλούτος της γευστικής παράδοσης της Θράκης δεν πρέπει να χαθεί με το πέρασμα των ετών. Με αυτή τη φιλοσοφία ως πυξίδα η οικογένεια Οικονόμου δημιούργησε στην Αίγειρο, έξω από την πόλη της Κομοτηνής, ένα εργαστήριο παραδοσιακών ζυμαρικών, τη «Θρακιώτικη Ζύμη», που ξεκίνησε το 2004 περισσότερο ερασιτεχνικά, με ημερήσια παραγωγική δυναμική μόλις 70 κιλών, για να φτάσει στη δεύτερη γενιά του στον έναν τόνο, αλλά και σε σημαντικές εμπορικές συνεργασίες. Μάλιστα, πίσω από το σημερινό, ανανεωμένο πρόσωπό της βρίσκεται ο πατήρ Σπυρίδων, κατά κόσμον Σπύρος Οικονόμου, γιος των δημιουργών της Θρακιώτικης Ζύμης, ο οποίος έζησε την επιχείρηση από την πρώτη στιγμή και συνεχίζει με πολύ μεράκι τον σκοπό της για τη διάδοση των θρακιώτικων γεύσεων.
Η Θρακιώτικη Ζύμη διαθέτει σήμερα 18 κωδικούς στην αγορά, ενώ φτιάχνει συνολικά 50 κατά παραγγελία. Στην προϊοντική της γκάμα περιλαμβάνονται χυλοπίτες, κους κους μηχανής και χειροποίητο, φτιαγμένο στην ξύλινη σκάφη, κριθαράκι, πλιγούρι, κοφτό μακαρονάκι, βίδες, πένες και πέντε ειδών τραχανάς (λαχανικών καυτερός και γλυκός, γαλατένιος, γιαουρτένιος και σταρένιος). Μάλιστα για τον τραχανά λαχανικών αξιοποιούνται κολοκύθες που καλλιεργεί η οικογένεια. Τα παραδοσιακά της ζυμαρικά βρίσκονται στη Θράκη και στην Αιτωλοακαρνανία, η εταιρεία ξεκινά αυτή την περίοδο συνεργασία με γνωστή λιανεμπορική αλυσίδα για τον κόκκινο τραχανά, ενώ εξάγει προϊόντα και στη γερμανική αγορά.
Η οικογένεια Οικονόμου και η δεύτερη γενιά
Η «Θρακιώτικη Ζύμη» ήταν μια ιδέα του Θεόδωρου και της Κυριακούλας Οικονόμου, που πριν από 18 χρόνια είδαν ένα κενό στο ποιοτικό παραδοσιακό ζυμαρικό. Η αγάπη τους για τις παραδοσιακές γεύσεις του τόπου τους, αλλά και η αγωνία τους να μεταφερθούν αυτές και στους νεότερους τούς οδήγησαν στη δημιουργία του εργαστηρίου, που ξεκίνησε από μια θρακιώτικη συνταγή για χυλοπίτες, το πρώτο προϊόν της εταιρείας, το οποίο στη συνέχεια πλαισιώθηκε από πολλά ακόμα. Ο γιος τους Σπύρος, με σπουδές λογιστικής, που έζησε το ξεκίνημα της επιχείρησης, μπήκε ενεργά από το 2010 και ανέλαβε το τιμόνι φέρνοντας άλλον αέρα στο εργαστήριο. Επένδυσε σε νέα μηχανήματα, αύξησε κατά πολύ την παραγωγική δυναμικότητα, έδωσε μεγάλη έμφαση στην ποιότητα και τις πρώτες ύλες. Πριν από έναν χρόνο χειροτονήθηκε ιερέας, κάτι που πάντα επιθυμούσε, δεν σταμάτησε όμως να ασχολείται με τις παραδοσιακές γεύσεις της Θρακιώτικης Ζύμης, εκπλήσσοντας όσους τον βλέπουν με τα ράσα να αφιερώνει ένα μέρος της ζωής του σε αυτό το αντικείμενο. Άλλωστε, θέλει όλο και περισσότερος κόσμος να μάθει τα προϊόντα της και μαζί την παράδοση του τόπου.
Πηγή: voria.gr