ΔΟΓΜΑ | ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗ | ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΔΗΣ «Καλούμαι να αναλώσω τον εαυτό μου και να προσφέρω κάθε σκέψη, κάθε όραμα της υποστάσεως μου στον Θεό». Με αυτά τα λόγια χαρακτήρισε την έναρξη της ποιμαντορίας του ο νέος μητροπολίτης Κίτρους κ. Γεώργιος κατά την τελετή της ενθρονίσεως του σήμερα το μεσημέρι.
Σημειώνοντας πως αναγνωρίζει το πόσο δύσκολο είναι το έργο που αναλαμβάνει, είπε πως φιλοδοξία του είναι μετά από χρόνια, ο λαός της Κατερίνης να τον θυμάται όχι γι αυτό που έκανε αλλά γι’ αυτό που ήταν.
Στην τελετή της ενθρονίσεως την οποία παρακολούθησε πλήθος κόσμου αλλά και ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός Ιεραρχών τόσο από την Εκκλησία της Ελλάδος όσο και από άλλες Εκκλησίες, παρέστη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος ο οποίος συνόδευσε τον νέο μητροπολίτη από τα όρια του Δήμου Κατερίνης μέχρι τον Καθεδρικό Ναό.
Στην σύντομη αναφορά του προς τον προκάτοχο του, μητροπολίτη πρώην Κίτρους κ. Αγαθόνικο, ο κ. Γεώργιος έκανε λόγο για έναν πραγματικά αγαθό, λαοφιλή και άξιο ποιμένα, ενώ δίνοντας το στίγμα των προθέσεων του τόνισε πως σκοπεύει να αγωνιστεί μέχρι τέλους. «Μόνο οι άπιστοι, οι δειλοί και οι φυγόπονοι παραιτούνται» είπε με νόημα.
Νωρίτερα οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης και των τοπικών αρχών καλωσόρισαν τον νέο μητροπολίτη με ομιλίες τους ενώ ιδιαίτερα συγκινητική για τους παριστάμενους ήταν η ομιλία του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Κίτρους ο οποίος σκιαγράφησε το πρόσωπο, την πορεία και το έργο του πρώην πλέον ποιμενάρχη τους κ. Αγαθονίκου.
Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κίτρους καί Κατερίνης, κ. Γεώργιε, παραδίδοντάς σου, σήμερα, τήν διαποίμανσι τῆς κληρωθείσης σοι, Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τήν ὁποία Χάριτι Θεοῦ μοῦ ἐνεπιστεύθη ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας νά διακονήσω προσωρινῶς καί ἐπ’ ὀλίγον, ἐπίτρεψέ μου νά σέ μακαρίσω. Βεβαίως πρῶτον διά τό χάρισμα τῆς Ἀρχιερωσύνης, τό ὁποῖον ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διά ψήφων πολλῶν καί κανονικῶν καί διά χειρῶν Ἁγίων σοῦ μετέδωσεν, ἀλλά πρό πάντων διά τήν Ἱεράν Μητρόπολιν καθ’ ἑαυτήν πού σοῦ ἐμπιστεύεται ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, κοσμουμένην ὑπό Θείων Χαρίτων καί δωρεῶν.
῎Ερχεσαι, ἅγιε Ἀδελφέ, εἰς τήν Κατερίνην τήν ἁγίαν, τήν ὁποίαν ἡ Χάρις τῆς Πανσόφου Μεγαλομάρτυρος σκεπάζει καί κρατύνει. Εἰς τήν κοιτίδα αὐτήν τῆς Πιερικῆς γῆς, ὅπου κάθε λίθος καί κάθε σβῶλος χώματος ἔχουν πολλά νά σοῦ ἀποκαλύψουν καί νά προσθέσουν ἔπαινον εἰς τήν ἰσχυράν κατά πάντα προσωπικότητά σου.
Ἔρχεσαι εἰς τόπον περιάκουστον εἰς τόν ὁποῖον κατοικοῦν ἄνθρωποι οἵτινες καθ’ ἡμέραν ἀποδεικνύουν ὅτι εἶναι καθ’ αὑτό ἄνθρωποι. Ἄνθρωποι ἀγαπῶντες τόν Θεόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του. Θά εὑρεθῆς ἐνώπιον Ἀρχόντων, εὐγενῶν καί ὑπερόχων, οἵτινες θά σέ περισκέπουν καί θά σ’ ἀγαποῦν. Ἐνώπιον λαοῦ εὐλαβοῦς ἔχοντος ἐν ἑαυτῷ χυμούς ἀειρρόους πνευματικούς δυναμένους νά σέ ἐνισχύσουν εἰς τήν πολυεύθυνον διακονίαν σου. Θά εὑρεθῆς, ἅγιε Ἀδελφέ, ἐνώπιον Ἱεροῦ Κλήρου, ἐκπληκτικοῦ.
Τιθεμένου καθ’ ἡμέραν ἀναβάσεις ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, ὁ ὁποῖος θά σοῦ προσφέρῃ ὄχι μόνον τάς ὑψηλάς ἱερατικάς του ὑπηρεσίας εὐόρκως καί εὐσυνειδήτως, ἀλλά θά ἡδύνῃ καί θά γλυκαίνῃ τίς ἡμέρες καί τίς ὧρες σου σ’ αὐτό τόν κόσμο. Ὅλοι μας σήμερα ἑνώνουμε τίς προσευχές μας πρός τόν Κύριον τῆς Δόξης νά σέ ἀναδείξῃ λαμπρόν Ἱεράρχη, ἄξιο προκατόχων Μεγάλων καί Ἁγίων.
Ἔρχεσαι μέ τήν πνευματικήν σου φαρέτραν πλήρη θείων θησαυρῶν καί εὐλογιῶν. Ἔρχεσαι καταστόλιστος μέ γνώσεις πολλές θεολογικές καί θύραθεν, ἔρχεσαι ἔχων ἰσχυράν τήν πνευματικήν πανοπλίαν σου νά ὑπεραμυνθῇς αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, καί νά ἐπιτύχῃς νίκας κατά τοῦ μισοκάλου ἐχθροῦ τοῦ γένους μας. Δέν ὑστερεῖς εἰς τίποτε. Ἔχεις ἀγαθές οἰκογενειακές καί πνευματικές καταβολές. Πρωτότοκος πνευματικός υἱός τοῦ προσφιλεστάτου καί πολυαγαπημένου ἀδελφοῦ Ἁγίου Βεροίας, ἔχεις τιμίους ἀδελφούς πνευματικούς, μεθ’ ὧν ἕως χθές εὐγενῶς ἠμιλλᾶσο εἰς τόν στίβον τῆς ἀσκητικῆς καί γενικῶς τῆς ἐν πνεύματι ζωῆς. Ἐπιδώσου λοιπόν εἰς τό ἔργον τό ἅγιον τοῦτο τοῦ εὐαγγελισμοῦ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, βάλλε θυμίαμα εἰς τό πυρεῖον σου, καί δίωκε δι’ἀγγέλων Ὁλοθρευτῶν, τούς ἐχθρούς τῆς Πίστεως, τῆς σωτηρίας καί τοῦ ἁγιασμοῦ τῶν Πιστῶν σου. Μήν ἀποκάμης ἐργαζόμενος.
Κήρυττε Χριστόν Ἑσταυρωμένον καί Ἀνα-στάντα, κήρυττε Ἀγάπην, καί ἡ πανσθενής Χάρις τοῦ Θεοῦ θά στεφανώνῃ κάθε ἡμέραν καί ὥραν τῆς ἐπί γῆς ζωῆς σου. Κατάρτισαι τήν ἄμπελον ταύτην. Μετάβαλλε εἰς ἄρτια καί ἄριστα τά μέλη τοῦ ποιμνίου σου. Τώρα ἑνώνεις τό ὄνομά σου, τήν ζωή σου, τό εἶναι σου μ’ αὐτή τήν ἁγία Ἐπαρχία τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκ-κλησίας μας. Ἀνάπνευσε τόν καθαρό ἀέρα της, ζῆσε τούς παλμούς της, ἄκουσε στόν ἀλάλητο στεναγμό τῆς καρδίας τους. Ἔλα στήν Κατερίνη, ξερρίζωσε καί φύτευσε, γκρέμισε καί ἀνοικοδόμησε, βάλλε πῦρ, πῦρ νά φωτίσῃς καί νά θερμάνῃς, πῦρ νά πυρπολήσῃς τίς καρδιές τῶν πιστῶν σου.
Σύ εἶσαι ὁ Ὀφθαλμός αὐτοῦ τοῦ λογικοῦ ποιμνίου. Σύ θά ὁρᾶς τά ἄνω καί θά φέρῃς τίς θεῖες δωρεές ἀπό Θεοῦ Πατρός καί τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ αὐτοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἐπί τό ποίμνιον τοῦτο. Σύ εἶσαι τώρα δι’ αὐτούς ὡς ὁ Κύριος καί ὁ Θεός.
Ἐπίτρεψέ μου τέλος, ἀδελφέ, καί μίαν ἐνθύμησιν τήν ὁποίαν δέν θά ἐτόλμων ἐάν Σύ κατά τήν μεγαλειώδη ὥρα τοῦ μικροῦ Μηνύματος ἐν τῇ αἰθούσῃ τῶν Συνεδριῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, κατά τήν ἀντιφώνησίν σου πρός τήν Αὐτοῦ Μακαριότητα, τόν πολυσέβαστον Ἀρχιεπίσκοπόν μας κ. Ἱερώνυμον δέν διετύπωνες. Ὅτι λαμβάνεις ὡς δῶρον τῆς Ἀρχιερατείας σου καί τήν φροντίδα τοῦ ἀσθενοῦντος ἀμέσου προκατόχου σου, κυρίου Ἀγαθονίκου, τοῦ πολλά προσενεγκότος ἐν τῇ Ἱερᾷ ταύτῃ Μητροπόλει κοσμουμένου ὑπό θαυμαστῆς Πίστεως καί ἀπεράντου ἀγάπης.
Εἴθε ἅγιε Ἀδελφέ, νά σέ ἀξιώσῃ ὁ Θεός νά ζήσης πολλά χρόνια ἐπί τῆς γῆς, καί νά χαρῆς τήν Ἁγίαν Ἀρχιερωσύνην Σου, καί ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα νά κλείσης τούς ὀφθαλμούς σου ἐπί τῆς γῆς, νά ἀνοίξης αὐτούς εἰς τήν πραγματικότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὅπου τό ἀνέσπερον φῶς τοῦ ἐν Τριάδι Ἁγίου Θεοῦ φαιδρύνει τά πάντα.
