Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στην Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Γερόντισσα Φιλοθέη για την ονομαστική της εορτή και τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση της ψυχής του Μακαριστού Μητροπολίτου Γλυφάδoς, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης κυρού Παύλου.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Ἐμοί δέ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεός».
Ἀκολουθώντας καί ἐμεῖς σήμερα τό παράδειγμα τοῦ προφητάνακτος καί ψαλμωδοῦ Δαβίδ τιμοῦμε μία φίλη τοῦ Θεοῦ, τιμοῦμε τήν ἁγία ὁσιομάρτυρα Φιλοθέη τήν Ἀθηναία. Καί τήν τιμοῦμε γιατί δέν εἶναι μόνο κατ᾽ὄνομα φίλη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά γιατί ἀγάπησε τόν Θεό καί ἀποδείχθηκε μέ τή ζωή καί μέ τό μαρτύριό της ὄντως φίλη τοῦ Θεοῦ, ὄντως ἀγαπητή στόν Θεό, ὄντως οἰκεία πρός τόν Θεό.
Ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, μπορεῖ νά εἶναι ἄναρχος καί αἰώνιος, ἄυλος καί ἀπερίγραπτος, μπορεῖ νά εἶναι διαφορετικός ὡς πρός τή φύση ἀπό ἐμᾶς τούς χοϊκούς ἀνθρώπους, πού εἴμαστε δημιουργήματα καί πλάσματά του, ὅμως δέν συμπεριφέρεται ὡς Κύριος καί Δεσπότης. Ὡς Θεός τῆς ἀγάπης καί Πατέρας μας μᾶς περιβάλλει μέ τήν ἀγάπη του, βρίσκεται κοντά μας καί θέλει νά εἴμαστε καί ἐμεῖς κοντά του γιά νά ἀπολαμβάνουμε τήν ἀγάπη του. Εἴμαστε τέκνα του, ἀλλά μᾶς προσφέρει τή δυνατότητα νά γίνουμε καί φίλοι του, νά ἔχουμε μαζί του τήν οἰκειότητα πού ἔχει ὁ φίλος πρός τόν φίλο του, νά τοῦ μιλοῦμε καί νά μᾶς μιλᾶ, ὅπως βλέπουμε νά συμβαίνει μέ τόν προφήτη Μωυσῆ στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅπου συχνά διαβάζουμε ὅτι μιλοῦσε μέ τόν Θεό «ὡς τις λαλεῖ πρός τόν ἑαυτοῦ φίλον».
Στή σχέση αὐτή τῆς φιλίας τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό ἀναφέρεται καί ὁ Χριστός μιλώντας πρός τούς μαθητές του. Τούς ὀνομάζει φίλους, γιατί τούς εἶπε ὅλα ὅσα ἄκουσε ἀπό τόν Θεό Πατέρα του· «ὑμᾶς δέ εἴρηκα φίλους ὅτι πάντα ἅ ἤκουσα παρά τοῦ Πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν». Σᾶς ὀνομάζω φίλους, λέει, γιατί ὅσα ἄκουσα ἀπό τόν Πατέρα μου σᾶς τά ἀποκάλυψα. Καί αὐτό δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς δώδεκα μαθητές του, ἀλλά ἰσχύει καί γιά ὅλους ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι διά τῶν ἁγίων μαθητῶν καί ἀποστόλων του γνωρίσαμε ὅσα ἀποκάλυψε ὁ Χριστός στούς μαθητές του.
Ἡ φιλία αὐτή ὅμως δέν εἶναι ἁπλῶς σχῆμα λόγου, ἀλλά ὁ Χριστός τήν ἐννοεῖ πραγματικά καί τήν ἀποδεικνύει μέ τή σταυρική του θυσία, γιατί, ὅπως λέγει, κανείς δέν ἔχει μεγαλύτερη ἀγάπη ἀπό αὐτήν, ὥστε νά θυσιάσει τόν ἑαυτό του ὑπέρ τῶν φίλων του.
Τί ζητᾶ ὅμως ὁ Χριστός ἔναντι αὐτῆς τῆς φιλίας πού μᾶς προσφέρει; Καί πότε μποροῦμε νά εἴμαστε καί ἐμεῖς πράγματι φίλοι του;
«Ὑμεῖς φίλοι μου ἐστέ ἐάν ποιῆτε ὅσα ἐντέλλομαι ὑμῖν». Θά εἶστε φίλοι μου, λέγει ὁ Χριστός, ἐάν ἀκολουθεῖτε τίς ἐντολές μου, ἐάν κάνετε ὅσα σᾶς λέω, ἐάν ἐφαρμόζετε στή ζωή σας τούς λόγους μου.
Αὐτή εἶναι, ἀδελφοί μου, ἡ προϋπόθεση γιά νά εἴμαστε φίλοι τοῦ Χριστοῦ, φίλοι τοῦ Θεοῦ. Νά ἀκοῦμε τί μᾶς λέει καί νά τό ἀκολουθοῦμε στή ζωή μας, ζώντας σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του.
Καί αὐτό ἔκανε ἡ ἑορταζόμενη σήμερα ἁγία ὁσιομάρτυς Φιλοθέη. Ἐφάρμοσε ἀπό μικρό παιδί στή ζωή της τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, δείχνοντας ἀγάπη πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, φροντίζοντας στά δύσκολα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς νά βοηθήσει ὅσους εἶχαν ἀνάγκη. Καί ἀκόμη ὑπέμεινε μέ καρτερία ἕνα δύστροπο σύζυγο, τόν ὁποῖο νυμφεύθηκε ἀπό ὑπακοή στούς γονεῖς της, οἱ ὁποῖοι νόμιζαν ὅτι μέ τόν γάμο αὐτό θά τήν προστάτευαν ἀπό τή μανία τῶν Τούρκων.
Καί στή συνέχεια, μετά τόν θάνατό του, ἀφιέρωσε τήν περιουσία της καί τή ζωή της στόν Θεό, ἱδρύοντας ἕνα μοναστήρι καί ζώντας τήν ἀπόλυτη ἀφοσίωση στό θέλημα καί τίς ἐντολές του, μαζί μέ ὅσες κοπέλες θέλησαν νά τήν ἀκολουθήσουν, συνεχίζοντας συγχρόνως καί τά ἔργα τῆς ἀγάπης πρός τούς ἐνδεεῖς ἀδελφούς της.
Καί ὅλη αὐτή τήν ἀγάπη στόν Χριστό τήν ἐπιβεβαίωσε καί τήν ἐπισφράγισε ἡ ἁγία Φιλοθέη μέ τήν ὁμολογία καί τό μαρτύριό της. Προτίμησε τόν θάνατο ἀπό τόν χωρισμό της ἀπό τόν Χριστό καί ἔμεινε πιστή καί ἀφοσιωμένη στίς ἐντολές του μέχρι τέλους, ὥστε δικαίως ὄχι μόνο νά εἶναι, ὅπως εἶπα, στό ὄνομα φίλη τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί στήν πράξη.
Ὅμως ἡ τιμή πού τῆς ἀποδίδουμε σήμερα ἀποτελεῖ ἀφορμή νά ἀξιοποιήσουμε τήν προσφορά τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καί νά θελήσουμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς φίλοι του.
Ὁ Θεός δέν μᾶς ζητᾶ κάτι ὑπερβολικό. Δέν μᾶς ζητᾶ στήν πραγματικότητα τίποτε περισσότερο ἀπό ὅ,τι μᾶς ζητοῦν οἱ ἄνθρωποι γιά νά γίνουμε φίλοι τους, νά ἀνταποκρινόμαστε δηλαδή σέ ὅσα μᾶς ζητοῦν. Καί ἄν ἐμεῖς σπεύδουμε καί ἱκανοποιοῦμε ὅσα μᾶς ζητοῦν οἱ ἄνθρωποι γιά νά παραμείνουμε φίλοι τους, μέ πόση μεγαλύτερη προθυμία καί ζῆλο θά πρέπει νά σπεύδουμε γιά νά ἐφαρμόζουμε ὅσα μᾶς ζητᾶ ὁ Θεός, γνωρίζοντας μάλιστα ὅτι αὐτά πού μᾶς ζητᾶ δέν εἶναι ἀνθρώπινες ἐπιθυμίες ἀλλά εἶναι οἱ σωτήριες ἐντολές του.
Γι᾽αὐτό ἑορτάζοντας σήμερα τή μνήμη τῆς ἁγίας ὁσιομάρτυρος Φιλοθέης ἀλλά καί τά ὀνομαστήρια τῆς Γερόντισσας Φιλοθέης, ἡ ὁποία σέ ὅλη της τή ζωή ἀκολουθεῖ τό παράδειγμα τῆς προστάτιδός της ἁγίας καί ζεῖ ἐφαρμόζοντας πιστά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἄς προσπαθήσουμε, ἀκολουθώντας τόν ἴδιο δρόμο, τόν δρόμο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, νά γίνουμε γνήσιοι φίλοι τοῦ Χριστοῦ καί νά ἀπολαύσουμε τή χαρά τῆς αἰωνίου ζωῆς μαζί μέ τήν ἁγία Φιλοθέη, τήν προστάτιδα τῆς Μονῆς, τήν ἁγία Κυριακή, ἀλλά καί ὅλους τούς φίλους τοῦ Θεοῦ.
Καί εὐχόμεθα καί στή Γερόντισσα Φιλοθέη ὁ Θεός νά τῆς ἀνταποδίδει τήν ἀγάπη της χαρίζοντας της ὑγεία καί δύναμη γιά νά συνεχίσει νά τόν διακονεῖ καί νά ζεῖ σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές του.
