Εορτασμός Αγίων Αναργύρων στο Νησί Ημαθίας

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ζηλοῦτε τά χαρίσματα τά κρείτ­τονα».

Χθές ἑορτάσαμε τή Σύναξη τῶν ἁγίων ἀποστόλων καί μαθητῶν τοῦ Κυρίου μας ἀλλά καί τήν ἑορτή πάντων τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἄν ρίξει κανείς μία ματιά στή ζωή τόσο τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, ὅσο καί στή ζωή τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν θά δυσκο­λευ­θεῖ νά διαπιστώσει πόσο διαφορε­τικές προσωπικότητες εἶχαν, πόσο διαφορετική πορεία χάραξαν στή ζωή τους, πόσο διαφορετικό ἦταν τό ἔργο τους, ἡ ὁμολογία ἤ ἀκόμη καί τό τέλος τῆς ζωῆς τους.

Καί παρά τίς τόσες διαφορές εἶχαν καί οἱ ἀπόστολοι ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἅγιοι ἕνα κοινό στοιχεῖο. Εἶχαν τήν πίστη στόν Χριστό. Καί αὐτό τό κοινό στοιχεῖο, ἡ πίστη, τούς βοή­θησε νά ἀξιοποιήσουν τά διαφο­ρε­τικά χαρίσματα πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός, ὅπως ἀκούσαμε νά μᾶς λέγει σήμερα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στο­λος Παῦλος. Μέ αὐτό τόν τρόπο ἐπέτυχαν τόν ἴδιο στόχο, ἐπέτυχαν νά φθάσουν στό ἴδιο σημεῖο, πού εἶναι τό τέρμα τῆς διαδρομῆς τοῦ κάθε πιστοῦ. Ἐπέτυχαν δηλαδή τόν ἁγιασμό τους καί ἔφθασαν στόν Θεό, πού μᾶς ἀναμένει ὅλους γιά νά μᾶς ἀποδώσει τόν μισθό τῶν κόπων καί τῆς προσπαθείας μας.

Ἄν δέν εἶχαν τήν κοινή πίστη οἱ ἅγιοι, ὄχι μόνο δέν θά μποροῦσαν νά φθάσουν στόν ἁγιασμό τους, ἀλλά δέν θά μποροῦσαν οὔτε νά ἀποτελοῦν μία ὁμάδα, νά εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Διότι ἀντί νά ἀσχολοῦνται μέ τό νά ἀξιοποιή­σει ὁ καθένας τό προσωπικό χάρισμα πού ἔλαβε ἀπό τόν Χριστό, ἀντί νά ἐπιδιώκει νά χρησιμοποιήσει τήν ἰδιαιτερότητα τῆς προσωπικότητος καί τοῦ χαρακτῆρος του ὄχι μόνο γιά δικό του ὄφελος ἀλλά καί γιά τό καλό τῶν ἀδελφῶν του καί τῆς Ἐκκλησίας, θά διαμαρτυρόταν καί θά παραπονεῖτο γιατί δέν ἔχει λά­βει τό χάρισμα πού ἔλαβε κάποιος ἄλλος.

Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε, ὅπως λέγει καί πάλι ὁ ἀπόστολος Παῦλος, τά διά­φορα χαρίσματα «εἰς οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ», γιά τήν ὠφέλεια δηλαδή ὅλων τῶν ἀδελ­φῶν μας. Ἑπομένως δέν ὑπάρχει λόγος νά ζηλεύουμε τά χαρίσματα πού ἔχουν οἱ ἄλλοι ἀδελφοί μας ἤ νά πιστεύουμε ὅτι εἴμαστε ἀδικη­μένοι, ἐπειδή δέν μᾶς τά ἔδωσε ὁ Θεός. Ἐάν θέλουμε ὅμως νά ζη­λεύουμε κάτι, τότε ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος Παῦλος μᾶς συστήνει τί πρέπει νά ζηλεύουμε: «Ζηλοῦτε», μᾶς εἶπε σήμερα, «τά χαρίσματα τά κρείττονα». Νά ἐπιδιώκετε δηλαδή μέ ζῆλο ἀνώ­τερα χαρίσματα, ὄχι αὐτά πού ἔχουν οἱ ἄνθρωποι γύρω σας, ἀλλά ὅ,τι μπορεῖτε νά ἀποκτήσετε μέ τήν προσπάθειά σας καί ὅ,τι σᾶς ἀνυψώνει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ποιό εἶναι αὐτό τό χάρισμα; Μᾶς τό ἐξηγεῖ στή συνέχεια τοῦ ἀπο­στολικοῦ ἀναγνώσματος ὁ μέγας ἀπόστολος. Εἷναι ἡ ἀγάπη, τήν ὁποία ὀφείλουμε νά ἐπιδιώκουμε ὅλοι, ἀφενός γιατί εἶναι ἡ μεγα­λύ­τερη ἀρετή πού μποροῦμε νά ἀποκτήσουμε καί ἀφετέρου γιατί εἶναι αὐτή ἡ ὁποία μᾶς βοηθᾶ νά ἀξιοποιήσουμε ὅποια χαρίσματα ἔχουμε, θέτοντάς τα στή διακονία τῶν ἀδελφῶν μας καί καθιστώ­ντας μας μέ τόν τρόπο αὐτό εὐά­ρεστους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Διότι ὁ Θεός, ὅπως γνωρίζουμε ἀπό τήν παραβολή τῶν ταλάντων, περιμένει ἀπό ἐμᾶς νά καλλιεργή­σουμε καί νά αὐξήσουμε τά τάλα­ντα πού μᾶς ἔδωσε, ἀλλά καί ἔχει ὁρίσει ὡς πρώτη καί μεγάλη ἐντο­λή, μέ βάση τήν ὁποία θά μᾶς κρίνει κατά τήν ἡμέρα τῆς κρί­σεως, τήν ἀγάπη.

Αὐτό ἔκαναν καί οἱ ἅγιοι Ἀνάργυ­ροι, τούς ὁποίους ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε σήμερα, οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός. Ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τῆς ἰάσεως καί τῆς θεραπείας τῶν ἀσθενειῶν τῶν ἀν­θρώπων. Καί αὐτό τό χάρισμα δέν τό χρησιμοποίησαν γιά νά πλουτί­σουν, οὔτε τό θεώρησαν ὑποδεέ­στερο ἀπό ἐκεῖνα πού εἶχαν ἄλλοι ἄνθρωποι στό περιβάλλον τους. Τό ἀξιοποίησαν καλλιεργώντας ἐκ πα­ραλλήλου τήν ἀρετή τῆς ἀγά­πης. Ἡ ἀγάπη, τήν ὁποία ἐπεδίω­ξαν καί κατέκτησαν μέ τόν ἀγώνα τους, ἀκολουθώντας τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, τούς παρακίνησε νά θέσουν τό χάρισμα τῆς ἰάσεως τῶν ἀνθρώπων στή διακονία τῶν ἀδελ­φῶν τους, τούς ὁποίους θεράπευαν δωρεάν. Ἔτσι ὄχι μόνο ἀξιοποίη­σαν τό χάρισμα πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός, ἀλλά καί κατέκτησαν τό μεῖζον χάρισμα τῆς ἀγάπης, ὥστε νά λάβουν τόν μισθό τῶν πιστῶν δούλων τοῦ Θεοῦ καί νά εὐφραί­νονται τώρα στόν οὐρανό κοντά στόν Θεό, ἀλλά καί νά συνεχίζουν νά μᾶς εὐεργετοῦν μέ τά θαύματά τους.

Τιμώντας σήμερα τή μνήμη τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμια­νοῦ, ἄς παραδειγματισθοῦμε ἀπό τή ζωή τους καί ἄς ἀγωνισθοῦ­με καί ἐμεῖς νά καλλιεργοῦμε τά χαρίσματα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, θέτοντάς τα στή διακονία τῶν ἀδελ­φῶν μας, ἀλλά κυρίως ἄς ἐπιδιώκουμε τό μέγα χάρισμα τῆς ἀγάπης, γιά νά εὐαρεστήσουμε στόν Θεό καί νά ἀξιωθοῦμε τῆς βασιλείας του.