Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας τελέστηκε επίσημη Δοξολογία με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, ενώ ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἀνάμνησιν ἐπιτελοῦμεν ἔργου θαυμαστοῦ καί μεγάλου». Τά μεγάλα ἔργα ἀφήνουν στήν ἱστορία ἕνα ἀναλλοίωτο ἴχνος, ἀφήνουν μία ἰσχυρή ἀνάμνηση, τήν ὁποία δέν σβύνει ὁ χρόνος ἀπό τόν νοῦ καί τήν καρδιά τῶν ἀνθρώπων.
Καί ἕνα τέτοιο ἔργο, μεγάλο καί θαυμαστό, ἀναμιμνησκόμεθα σήμερα, ἑορτάζοντας μία διπλῆ ἑορτή καί μία διπλῆ ἐπέτειο. Ἑορτάζοντας ἀφενός τή φωτοφόρο Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί ἀφετέρου τήν ἡρωική ἀντίσταση τῶν πατέρων μας ἔναντι τῶν Ἰταλῶν καί τῶν συμμάχων τους, οἱ ὁποῖοι κήρυξαν τόν πόλεμο στή χώρα μας, ἐπειδή δέν ἤθελε νά συμβιβασθεῖ μέ τίς ἀπαιτήσεις καί τίς διεκδικήσεις τους.
Οἱ δύο αὐτές ἑορτές, οἱ δύο αὐτές ἐπέτειοι, δέν εἶναι ἀνεξάρτητες μεταξύ τους. Ἀποτελοῦν τίς δύο ὄψεις τοῦ μεγάλου καί θαυμαστοῦ ἔργου, τοῦ ὁποίου τήν ἀνάμνηση ἐπιτελοῦμε. Ἀποτελοῦν τίς δύο ὄψεις τοῦ θαύματος πού ἔμεινε στήν ἱστορία ὡς ἔπος τοῦ 1940 καί δόξασε τήν πατρίδα καί τό Ἔθνος μας.
Ὀγδόντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος ἀπό ἐκεῖνες τίς ἡμέρες, κατά τίς ὁποῖες, παρά τίς ἔκτακτες καί δυσχερεῖς συνθῆκες πού ἐπικρατοῦσαν, καθώς ἡ πατρίδα μας ἀντιμετώπισε αἰφνιδιαστικά μία ἄδικη καί ἀπρόκλητη ἐπίθεση, οἱ πατέρες μας, τό Ἔθνος ὁλόκληρο, μέ ὑψηλό φρόνημα καί μέ τή βεβαιότητα ὅτι ὑπερασπίζεται τό δίκαιο καί μπορεῖ νά στηρίζεται στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, στήν ὁποία πάντοτε κατέφευγε, ἀγωνίσθηκε γιά νά μήν παραδώσει τήν αἱματοβαμμένη γῆ τῆς πατρίδος μας στόν κατακτητή.
Ἡ θέληση τῶν προγόνων μας νά ὑπερασπισθοῦν μέ ὅλα τά μέσα καί μέ τή θυσία ἀκόμη τῆς ζωῆς τους τήν πατρώα γῆ καί ἡ ἐμπιστοσύνη τους στήν Παναγία Παρθένο, ἄλλαξαν τήν ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων, ἄλλαξαν τή ροή τῆς ἱστορίας. Μετέβαλαν μία πολεμική σύγκρουση ἑνός δυνατοῦ ἐχθροῦ μέ ἕνα μικρό καί ἀδύνατο, ἀπό πλευρᾶς ἀριθμῶν καί ἐξοπλισμῶν, ἔθνος, σέ ἕνα μεγάλο θαῦμα, σέ ἕνα ἔργο θαυμαστό καί μεγάλο. Γιατί δέν ἦταν μόνο ὁ ἡρωισμός καί ἡ αὐτοθυσία τῶν προγόνων μας πού ἀνέδειξαν τό ἔργο τῆς ἀντιστάσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν προσβολή τῶν ἐχθρῶν μας καί τό ἔκαναν μεγάλο καί θαυμαστό, ἀλλά ἦταν καί ἡ θαυμαστή ἐπέμβαση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πού τήν ἔβλεπαν ὅλοι, ἐχθροί καί φίλοι, πού τήν ἔβλεπαν οἱ στρατιῶτες μας καί οἱ γυναῖκες τῆς Πίνδου, μεταφέροντας τρόφιμα καί ὑλικά στόν στρατό μας, πού τήν ἔνιωθαν νά τούς προστατεύει ἀπό τά ὅπλα τῶν ἀντιπάλων καί τίς ἀντίξοες καιρικές συνθῆκες, πού τήν αἰσθανόταν νά τούς καλύπτει μέ τό μαφόριό της ἀπό τίς ἀεροπορικές ἐπιθέσεις, καί νά γίνεται καί γιά ὅσους πολεμοῦσαν στήν πρώτη γραμμή καί γιά ὅσους ἀγωνιζόταν στά μετόπισθεν «σκέπη πλατυτέρα νεφέλης», σκέπη προστατευτική ἀπό κάθε κίνδυνο καί κάθε ἀπειλή.
Τό μεγάλο, λοιπόν, καί θαυμαστό ἔργο τοῦ ὁποίου «ἀνάμνησιν ἐπιτελοῦμε» εἶναι ὁ ἄθλος τόν ὁποῖο ἐπέτυχαν οἱ πρόγονοι μας, τόν ὁποῖο ἐπέτυχε ὁ Ἑλληνισμός, ὑπό τή σκέπη τῆς Παναγίας μας, ὑπό τή σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ τοῦ Ἔθνους μας.
Εἶναι αὐτό τό ὁποῖο, ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ ἱστορία, ἐπιτυγχάνουμε σέ ὅλες τίς κρίσιμες στιγμές τῆς ἱστορικῆς μας πορείας, ὅταν, ἑνωμένοι μεταξύ μας, ἀναθέτουμε μέ ἐμπιστοσύνη τόν ἀγώνα μας γιά τά δίκαια τῆς πατρίδος μας στόν παντοδύναμο Θεό καί στήν ἀκαταίσχυντη προστασία τῆς Παναγίας μας.
Καί αὐτό δέν θά πρέπει νά τό ξεχνοῦμε ποτέ, γιατί διαφορετικά ἡ ἐθνική μας ἑορτή θά εἶναι μία ἀνάμνηση χωρίς περιεχόμενο, χωρίς νόημα, χωρίς προοπτική. Θά εἶναι μία ἱστορία τοῦ παρελθόντος χωρίς ἀξία γιά τό παρόν καί τό μέλλον. Ὅμως τό παρελθόν ἔχει μεγαλύτερη ἀξία, ὅταν φωτίζει τό σήμερα καί τό αὔριο. Καί τό παρελθόν πού μᾶς ὑπενθυμίζει ἡ σημερινή ἐθνική ἐπέτειος ἔχει ἀκόμη μεγαλύτερη ἀξία, γιατί μᾶς δείχνει τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε νά ὑπερβοῦμε τίς δυσκολίες τοῦ παρόντος καί τοῦ μέλλοντος.
Ὅλοι γνωρίζουμε τίς δυσκολίες καί τίς προκλήσεις πού ἀντιμετωπίζουμε καί ὡς ἄτομα καί ὡς Ἔθνος αὐτή τήν περίοδο. Γι᾽ αὐτό καί ἄς ἐνστερνισθοῦμε ὅλοι τό μήνυμα τῆς σημερινῆς ἡμέρας, τό μήνυμα τῆς ἐθνικῆς μας ἐπετείου καί τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Παναγίας μας, καί ἄς μείνουμε ἑνωμένοι ὡς ἄτομα, ὡς κοινωνία καί ὡς Ἔθνος, ὑπό τήν κραταιά προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ Παναγία μας θά μᾶς προστατεύσει καί θά μᾶς διαφυλάξει ἀσινεῖς καί αὐτή τή φορά, καί μέ τή χάρη της καί μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ θά μπορέσουμε νά ὑπερνικήσουμε τίς δυσκολίες τῆς παρούσης συγκυρίας, ἐσωτερικές καί ἐξωτερικές, καί νά δείξουμε γιά ἀκόμη μία φορά ὅτι θέλουμε καί μποροῦμε νά προστατεύσουμε τά δίκαια τῆς πατρίδος μας καί εἴμεθα ἕτοιμοι νά τήν ὑπερασπισθοῦμε, ἀπομακρύνοντας κάθε «ὑβριστήν καί ὑπερήφανον» πού ἐποφθαλμιᾶ τή γῆ τῶν πατέρων μας καί ἀμφισβητεῖ τήν ἐθνική μας κυριαρχία καί καταπατᾶ ἀπροκάλυπτα τά δίκαιά μας. Ὅλοι μαζί ἑνωμένοι μποροῦμε νά κάνουμε καί ἕνα νέο θαῦμα ἐναντίον ὅλων αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ἐπιβουμεύονται τά δίκαιά μας καί τήν πατρίδα μας.