Εορτή Αγίου Δημητρίου στη Μητρόπολη Κεκρύρας
Στην εορτή του Αγίου Δημητρίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο, εις μεν τον εσπερινό στην ενορία του Αγίου Δημητρίου Γαζάτικων Κάτω Κορακιάνας και ανήμερα της εορτής, χοροστάτησε και λειτούργησε στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίου Δημητρίου Αγίων Δούλων Βορείου Κερκύρας.
Στην ως άνω Ιερά Μονή διαβιεί μικρά γυναικεία αδελφότητα υπό την πεπνυμένη καθοδήγηση της πολυσέβαστης Γερόντισσας Αγαθοκτίστης. Στην πανήγυρη συμμετείχαν και αντιπροσωπείες αδελφοτήτων από δύο άλλες γυναικείες Ιερές Μονές. Ομοίως, στη Θεία Λειτουργία παρευρέθηκαν οι αξιότιμοι υπουργός Ναυτιλίας κ. Στέφανος Γκίκας και ο Δήμαρχος Βόρειας Κέρκυρας κ. Γεώργιος Μαχειμάρης. Η Ιερά Μονή κατεκλύσθη, έσωθεν και έξωθεν του καθολικού, από πλήθος ευλαβών προσκυνητών. Συλλειτούργησαν μετα του Σεβασμιωτάτου οι πλησιόχωροι εφημέριοι καθώς και ο πρωτοδιάκονός του π. Ευσέβιος Πανδής. Το ιερό αναλόγιο πλαισίωσε ο μουσικολογιώτατος π. Νεκτάριος Μπόκος μετα πολλών μαθητών του, ο οποίος είναι και καθηγητής της σχολής εκκλησιαστικής μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας.
Ο Σεβ. στην ομιλία του έλαβε αφορμή από την υμνολογία της εορτής του Αγίου Δημητρίου και συγκεκριμένα από το δοξαστικό των στιχηρών του εσπερινού της εορτής, στο οποίο στάθηκε σε τρία σημεία. Πρώτον, «Χαίροις ὁ τὸν χιτῶνα τῆς ἀσεβείας διαρρήξας, διὰ τῆς πίστεως, τὴν δὲ ἀνδρείαν τοῦ Πνεύματος σεαυτῷ περιθέμενος». Ο Άγιος Δημήτριος κατείχε αξιοζήλευτο αξίωμα στρατιωτικών και η νεότητά, τού έδινε περαιτέρω δυνατότητες εξελίξεως κοσμικών αξιωμάτων. Εν τούτοις, με την πίστη στον Ιησού Χριστό, η οποία τον γέμιζε εσωτερική δύναμη και την ανδρεία του Αγίου Πνεύματος με την οποία ήταν περιβεβλημένος, κατεφρόνησε όλα τα πρόσκαιρα και τα φθαρτά μπροστά στην ασέβεια της ειδωλολατρίας της εποχής του. Σε κάθε εποχή προβάλλονταν πρόσωπα ισχυρά, τα οποία κατελάμβαναν την θέσιν του Θεού στη ζωή των ανθρώπων και ενεργούσαν εκ της κορυφής την ασέβειαν στην κοινωνίαν την οποίαν και όριζαν. Αυτήν ακριβώς την ασέβεια, τη διέρρηξε ο ίδιος ο Μεγαλομάρτυς Δημήτριος. Τότε, ήταν η εποχή της επισήμου ειδωλολατρίας και ήταν προβεβλημένη η ασέβεια και η ποικίλη κακία και αμαρτία καθώς υπήρχαν θεοί που εκπροσωπούσαν την κάθε είδους ανθρώπινη αδυναμία και αμαρτία. Η εποχή μας σήμερα, μολονότι είναι εποχή εν Χριστώ αναγεννήσεως, οι άνθρωποι και η κοινωνία μας συνεχίζουν να λατρεύουν σύγχρονα είδωλα λησμονώντας τον Θεό που μας λύτρωσε. Η ευσέβεια για την οποία μάς ομιλούν τόσο η Αγία Γραφή, όσο και το παράδειγμα των Αγίων της Εκκλησίας μας, σήμερα, καταστρατηγείται δυστυχώς από την ασέβεια της δυτικόφρονος εποχής μας.
Δεύτερον, «Χαίροις, ὁ καταργήσας τὰς ἐπινοίας τῶν παρανόμων, τῇ ἰσχὺϊ τῇ δοθείσῃ σοι, παρὰ τοῦ Θεοῦ». Χρειάστηκε η γενναιότητα του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου για να καταργήσει τις επινοήσεις όλων των παρανόμων και των παρανομιών διότι προικίστηκε από την δύναμην του αληθινού Θεού. Ασχέτως αν αυτός ο αγώνας εναντίον της παρανομίας, τού κόστισε την ζωήν, σήμερα λοιπόν, ενώ η εποχή μας είναι γεμάτη από την παρουσία τόσων Αγίων, ώντινων το μαρτυρικόν αίμα βοά, οι άνθρωποι αρεσκόμεθα και παραμένουμε στην παρανομία. Η αδικία, η κακότητα, η εκμετάλλευση τόσο σε επίπεδο ανθρώπων, όσο και σε επίπεδο των λαών με τις πολεμικές συρράξεις, έχουν αλλάξει την όψη του αληθινού ανθρώπου. Ως αποτέλεσμα, τον έχουν καταστήσει εχθρόν και ενάντιον του Θεού αλλά και ενάντιον των συνανθρώπων.
Τρίτον, «Χαίροις, ὁ λογχευθέντων τῶν μελῶν, τὸ μακάριον πάθος πνευματικῶς ἡμῖν ἀναζωγραφήσας τοῦ Χριστοῦ». Ο εν λόγω στίχος, μας μεταφέρει το μαρτυρικό τέλος του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου. Καθώς λογχεύθηκε και μαρτύρησε, το αίμα του πλημμύρησε τη γη και οι Χριστιανοί έσπευσαν να το συλλέξουν μαζί με το χώμα από το μαρτύριο του και να τα διαφυλάξουν ως πολύτιμον μαργαρίτην έως και σήμερον. Μας μεταφέρει στο πάθος του κυρίου μας Ιησού Χριστού ο οποίος ελογχεύθη εις την πλευράν και έτρεξε το πανάγιον αίμα του προκειμένου να μας αναζωογονήσει. Το μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου αναζωογονεί διαχρονικά τον καθέναν πιστεύοντα αληθινά εις τον Χριστό.
Η εικόνα αυτή της συγχρόνου κοινωνίας μας, μάς μεταφέρει ακριβώς στην εποχή της ασέβειας του Αγίου Δημητρίου. Αυτή η ασέβεια δεν βρίσκεται μόνον εις την βάση της κοινωνικής πυραμίδος, αλλά αρχίζει από την κορυφή. Για αυτό η πατρίδα μας αλλοιώθηκε ως προς το ήθος, ως προς την πίστιν και ως προς την αγάπην που είναι ο συνδετικός κρίκος δια τον οποίον κρατείται σε συνοχή η κοινωνία μας. Όμως, το Πνεύμα του Θεού το οποίο αποκαλύπτεται στον προφήτη Ιερεμία, του λέγει να μεταφέρει στον λαό Του και κατ’ επέκταση στον δικό μας λαό της πατρίδος μας, «τι βρήκαν οι πατέρες σας σε μένα πλημμέλημα και απέστησαν μακράν απ’εμού, και επορεύθησαν οπίσω των ματαίων και ματαιώθησαν;». Λέγει ο Θεός, τι έπαθε αυτός ο ηγαπημένος λαός μου τον οποίο ετίμησα με την αγάπη μου, με τις ευεργεσίες μου, με το λυτρωτικό έλεός μου και εξέκλινε απ’ εμού; Ο Θεός, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι εκείνος ο οποίος εάν αποστρέψει το πρόσωπόν του από εμάς, τα πάντα ταραχθήσονται. Χάνουν την ισορροπία τους. Χάσαμε λοιπόν την αληθινή πορεία της ζωή μας. Χάσαμε την ειλικρίνειά μας. Χάσαμε την αλήθεια για την οποίαν καυχώμεθα και πορευόμαστε στο ψεύδος, όπως δυστυχώς μας καθοδηγούν δια των μέσων πληροφόρησης. Η πορεία δυστυχώς είναι προδιαγεγραμμένη. Πορευόμεθα προς την καταστροφή. Η επιστροφή μας στην αγάπη του Θεού δια της μετανοίας αποτελεί τη μόνη σωτηρία μας. Ο Μεγαλομάρτυς Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης έρχεται σήμερα να μας φωτίσει και να μας ανακαλέσει στο νου τη θυσιαστική του αγάπη και τη θυσιαστική αγάπη του ιδίου του Θεού για εμάς.
Στο τέλος, ο Σεβ. ευχήθηκε τόσο στον κύριο Υπουργό, όσο και στον κύριο Δήμαρχο Βόρειας Κέρκυρας και ιδιαίτερα στις μοναστικές αδελφότητες. Η χάρις του Αγίου Δημητρίου και το μαρτύριό του να μας ενισχύουν στον δύσκολο αγώνα της ζωή μας.
