Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἐγώ εἰμί ἡ θύρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καί εἰσελεύσεται καί ἐξελεύσεται καί νομήν εὑρήσει».
Χθές ἡ Ἐκκλησία μας ἑόρτασε τήν Ὕψωση τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, καί ὕψωσε γιά μία ἀκόμη φορά στούς ναούς μας τό ἀτιμωτικό ἐκεῖνο μέσο τῆς τιμωρίας καί τῆς ὀδύνης, τό ὁποῖο ἐπέλεξε ὁ Χριστός γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά ἀποκαταστήσει τή σχέση μας μέ τόν Θεό θυσιάζοντας ἐπ᾽ αὐτοῦ τόν ἑαυτό του.
Ὕψωσε ἡ Ἐκκλησία μας τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου πού ἔγινε ἡ κλίμακα, ἡ ὁποία ἀνέβασε τόν ἄνθρωπο ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό, ἀπό τή φθορά καί τήν ἀπώλεια στή μακαριότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς. Ὕψωσε τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου πού ἔγινε τό κλειδί, τό ὁποῖο ἄνοιξε γιά ἐμᾶς τήν κεκλεισμένη πύλη τοῦ παραδείσου. Ὕψωσε τόν Σταυρό ἐπί τοῦ ὁποίου ἐτάθη ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος διεκήρυξε γιά τόν ἑαυτό του αὐτό πού ἀκούσαμε πρό ὀλίγου στήν εὐαγγελική περικοπή. «Ἐγώ εἰμί ἡ θύρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται».
Καί ὄντως δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος σωτηρίας γιά τόν ἄνθρωπο, γιά κάθε ἄνθρωπο, παρά μόνο ὁ Χριστός. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ θύρα πού παραμένει ἀνοικτή εἰς τούς αἰῶνες, γιά ὅποιους ἐπιθυμοῦν τή λύτρωση καί τή σωτηρία. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ θύρα τῆς σωτηρίας μας καί μᾶς καλεῖ νά εἰσέλθουμε δι᾽ αὐτῆς προκειμένου νά ἀπολαύσουμε τήν τροφή τῆς ἀθανασίας πού ἐκεῖνος χαρίζει σέ ὅσους τόν πιστεύουν καί τόν ἀκολουθοῦν καί ἡ ὁποία χαρίζει στόν ἄνθρωπο τή σωτηρία.
Ἄν ὅμως ὁ Χριστός μέ τή διδασκαλία καί τή θυσία του ἔγινε ἡ θύρα διά τῆς ὁποίας εἰσέρχεται ὁ ἄνθρωπος πού ἐπιθυμεῖ καί ἐπιδιώκει τή σωτηρία του, τό ἔργο του αὐτό συνεχίζουν οἱ πατέρες καί οἱ ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἱστάμενοι εἰς τόπον καί τύπον Χριστοῦ ἀποτελοῦν καί αὐτοί μέ τή διδασκαλία καί τό κήρυγμά τους, μέ τή θυσιαστική προσφορά τους γιά τό ποίμνιό τους, ἀλλά καί μέ τά θεόπνευστα συγγράμματά τους γιά μᾶς τούς πιστούς τή θύρα, ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ στόν Χριστό καί δι᾽ αὐτοῦ στή σωτηρία μας. Καί ἕνας ἀπό αὐτούς εἶναι καί ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Συμεών, ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, τόν ὁποῖο τιμᾶ ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας.
Ὁ ἅγιος Συμεών δέν ὑπῆρξε θύρα μόνο γιά τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του, μόνο γιά τό ποίμνιό του στή Θεσσαλονίκη, τήν ὁποία ἐποίμανε ὡς ὁ τελευταῖος Μητροπολίτης της πρίν ἀπό τήν ἅλωσή της ἀπό τούς Τούρκους. Δέν ὑπῆρξε θύρα μόνο γιά τούς Θεσσαλονικεῖς τῆς ἐποχῆς του, τούς ὁποίους δίδασκε καί καθοδηγοῦσε καί στήριζε μέ τόν λόγο καί τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του σέ μία ἐποχή πολύ δύσκολη, σέ μία ἐποχή ἀντιπαραθέσεων θρησκευτικῶν, δογματικῶν καί πολιτικῶν, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ πίστη στόν Χριστό ἦταν τό μόνο ἀσφαλές καταφύγιο καί στήριγμα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά συνεχίζει νά ἀποτελεῖ μέ τή διδασκαλία του καί μέ τά συγγράμματά του καί γιά μᾶς σήμερα τή θύρα πού μᾶς εἰσάγει στά μυστήρια τῆς πίστεως καί τῆς θείας λατρείας, τά ὁποῖα ἑρμηνεύει στά συγγράμματά του, καί δι᾽ αὐτῶν μᾶς καθοδηγεῖ στήν ὁδό τῆς σωτηρίας.
Διότι ἡ πίστη μας, ἡ πίστη στόν Χριστό, δέν εἶναι μία θεωρία, οὔτε εἶναι μία σειρά κανόνων καί νόμων τούς ὁποίους καλούμεθα νά ἐφαρμόσουμε, ὅπως καλούμεθα νά ἐφαρμόσουμε καί τούς ἀνθρώπινους νόμους.
Ἡ πίστη στόν Χριστό εἶναι βίωμα, εἶναι ἐμπειρία, εἶναι ἐπικοινωνία καί κοινωνία μέ τόν Θεό, μέσω τῶν ἱερῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῆς θείας λατρείας. Κανείς δέν μπορεῖ νά ζήσει σύμφωνα τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν μετέχει στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐάν δέν λαμβάνει τήν ἁγιαστική χάρη πού διαδίδεται διά τῶν μυστηρίων της, ἐάν δέν κατανοεῖ στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων του τή σημασία, τό νόημα καί τόν συμβολισμό ὅλων ὅσων τελοῦνται μέσα στόν ναό καί ὅλων ὅσων ὑπάρχουν μέσα στόν ναό τοῦ Θεοῦ γιά τήν τέλεση τῆς θείας λατρείας.
Ὅλα ὅσα βλέπουμε γύρω μας, τά ἱερά σκεύη, τά ἱερά ἄμφια, ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο χρησιμοποιοῦνται ἀποτελοῦν σύμβολα τοῦ μυστηρίου τῆς πίστεως, ἀποτελοῦν εἰκόνα τῆς ἀτελευτήτου λειτουργίας πού τελεῖται στό ἐπουράνιο θυσιαστήριο. Γι᾽ αὐτό καί ὅποιος κατανοεῖ τόν συμβολισμό τους ἐξοικειώνεται προοδευτικά μέ τό μυστήριο τῆς σωτηρίας καί προετοιμάζεται γι᾽ αὐτό, ἔχοντας ὡς ὁδηγό τούς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας πού διαμόρφωσαν τή θεία λατρεία ἀλλά καί τήν ἑρμήνευσαν, ὅπως ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος τῆς Ἐκκλησία μας.
Tιμώντας, λοιπόν, σήμερα τόν ἅγιο Συμεών, τόν μυσταγωγό, ἄς θελήσουμε νά εἰσέλθουμε καί ἐμεῖς διά τῆς θύρας τήν ὁποία ἐκεῖνος μᾶς ἀνοίγει μέ τά συγγράμματά του. Ἄς θελήσουμε νά εἰσέλθουμε διά τῆς θύρας τῆς θείας λατρείας, τήν ὁποία ἐκεῖνος μᾶς ἀνοίγει στόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία μας, ἀξιοποιώντας αὐτή τή μεγάλη δωρεά πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας καί μετέχοντας στά μυστήρια καί τή θεία λατρεία συστηματικά, μέ ζῆλο καί μέ ἐπίγνωση, ὥστε δι᾽ αὐτῶν νά ἀξιωθοῦμε νά κερδίσουμε τή σωτηρία μας.
