Εορτή Αγίου Βλασίου στον Ι.Ναό Αγίου Δημητρίου Νεοχωρίου
Με θρησκευτική ευλάβεια και τάξη τιμήθηκε η εορτή του Αγίου Βλασίου στον Ι.Ναό Αγίου Δημητρίου Νεοχωρίου
Την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου, εορτή του Αγίου Βλασίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Νεοχωρίου Αλεξανδρείας.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μή εἰς κενόν τήν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς».
Ὡς στοργικός πατέρας γράφει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου καί τούς παρακαλεῖ. Δέν τούς ζητᾶ ὅμως κάποια χάρη γιά ἐκεῖνον, δέν τούς παρακαλεῖ γιά κάτι πού ἔχει ἀνάγκη. Κάθε ἄλλο. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος τούς παρακαλεῖ καί τούς ζητᾶ νά προσέξουν κάτι πού ἀφορᾶ ἀποκλειστικά τούς ἰδίους, νά προσέξουν «μή εἰς κενόν τήν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι». Νά μήν λαμβάνουν μάταια καί νά μήν ἀφήνουν ἀναξιοποίητη τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτό τούς παρακαλεῖ.
Γνωρίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι ὁ Θεός προσφέρει ἀφειδῶς τή χάρη του στούς πιστούς μέ πολλούς τρόπους. Τήν προσφέρει μέσα στήν Ἐκκλησία, μέ τόν λόγο του καί μέ τά ἱερά μυστήρια. Τήν προσφέρει σέ ὅποιον τήν ζητᾶ, ἀλλά καί σέ ὅποιον γνωρίζει ὅτι τήν ἔχει ἀνάγκη. Γιατί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτή ἡ ὁποία μᾶς βοηθᾶ καί μᾶς ἐνισχύει σέ κάθε προσπάθεια καί πολύ περισσότερο στόν πνευματικό μας ἀγώνα.
Εἶναι αὐτή πού μαλακώνει τήν ψυχή καί τήν καθιστᾶ πιό δεκτική στόν λόγο τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί στή μετάνοια. Εἶναι αὐτή πού κάνει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ νά καρποφορεῖ στίς ψυχές μας, καί τήν προσπάθειά μας νά εὐοδώνεται. Εἶναι αὐτή πού μᾶς σκεπάζει καί μᾶς προστατεύει ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ στίς ὧρες τοῦ πειρασμοῦ.
Εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία μᾶς παρηγορεῖ καί μᾶς θεραπεύει, ὅταν ἀντιμετωπίζουμε δυσκολίες καί προβλήματα, ὅταν ἀπογοητευόμεθα, ὅταν αἰσθανόμεθα μόνοι καί ἐγκαταλελειμένοι, ὅταν βρισκόμεθα σέ ἀδιέξοδο. Εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία μᾶς ἀνοίγει δρόμο, ἀλλά καί μεταποιεῖ τά δεδομένα γιά νά μᾶς κερδίσει καί νά μᾶς ὁδηγήσει στή σωτηρία μας.
Γιά ὅλα αὐτά ἔχουμε ἀνάγκη τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί εἶναι κρίμα ὁ Θεός νά μᾶς τήν προσφέρει καί ἐμεῖς νά τήν ἀρνούμεθα καί νά μήν τήν δεχόμεθα.
Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅλα αὐτά συμβαίνουν στή ζωή μας καθημερινά, γι᾽ αὐτό καί ἔχουμε ἀνάγκη νά λαμβάνουμε τή χάρη πού μᾶς δίδει ὁ Θεός καί νά μήν τήν ἀφήνουμε νά χάνεται.
Πῶς ὅμως γίνεται νά μήν λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί γιά ποιόν λόγο μᾶς ἐπισημαίνει αὐτόν τόν κίνδυνο ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος;
Ὁ Θεός προσφέρει σέ ὅλους μας τή χάρη του μέ πολλή ἀγάπη. Σέβεται ὅμως καί τήν ἐλευθερία μας καί δέν θέλει νά τήν παραβιάσει. Δέν θέλει νά μᾶς δώσει τή χάρη του, ἐάν ἐμεῖς δέν τήν ἐπιδιώκουμε, ἐάν δέν τήν θέλουμε καί δέν τήν ἀξιοποιοῦμε κατάλληλα.
Αὐτός εἶναι ὁ ἕνας λόγος, γιά τόν ὁποῖο μπορεῖ νά μήν λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχει ὅμως καί ἕνας δεύτερος. Καί αὐτός ἀφορᾶ τή δεκτικότητα τοῦ καθενός μας.
Ἄν ἡ ψυχή μας εἶναι ἀνοικτή γιά νά λάβει τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τότε θά τήν λάβει. Ἄν δέν εἶναι δεκτική, δέν θά καταστεῖ δυνατόν νά τήν δεχθεῖ. Συμβαίνει κατά κάποιον τρόπο αὐτό πού συμβαίνει καί ὅταν πᾶμε σέ μία πηγή γιά νά πάρουμε νερό. Ἄν πᾶμε μέ ἕνα μεγάλο ἀγγεῖο, τότε θά πάρουμε πολύ νερό. Ἄν ὅμως πᾶμε μέ ἕνα μικρό ἤ ἄν δέν ἔχουμε διάθεση νά μεταφέρουμε περισσότερο, τότε ὁπωσδήποτε θά πάρουμε λιγότερο. Καί ἄν δέν πᾶμε καθόλου καί ἀφήσουμε τό νερό νά τρέχει ποτίζοντας τό ἤδη βρεγμένο χῶμα, τότε συμβαίνει αὐτό τό ὁποῖο μᾶς καλεῖ καί μᾶς παρακαλεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος νά ἀποφύγουμε.
Ἄν, δηλαδή, πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία, ἀλλά ἀντί νά εἴμαστε προσηλωμένοι καί νά παρακολουθοῦμε προσευχόμενοι ὅσα τελοῦνται, ἐμεῖς κάνουμε ἄλλες σκέψεις, τότε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, πού κατέρχεται κατά τήν ὥρα τῆς θείας λατρείας, δέν μᾶς ἀγγίζει, γιατί μπορεῖ νά βρισκόμασταν σωματικά μέσα στόν ναό, ἀλλά ὁ νοῦς καί ἡ ψυχή μας δέν ἦταν συγκεντρωμένα στόν Θεό. Καί ὁ Θεός ἦλθε, ἀλλά ἐμεῖς δέν προσέξαμε κἄν ὅτι ἦλθε.
Καί ἀκόμη, ὅταν πλησιάζουμε στό ἱερό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τό κατ᾽ἐξοχήν μυστήριο τό ὁποῖο μᾶς μεταδίδει τή θεία χάρη, ἀλλά ἐμεῖς δέν εἴμεθα προετοιμασμένοι κατάλληλα καί δέν ἔχουμε καθαρίσει τήν ψυχή μας, τότε ἔρχεται ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά βρίσκει τήν ψυχή μας ἀκάθαρτη, γεμάτη ἀπό σκουπίδια πνευματικά. Καί ἐπειδή δέν μπορεῖ νά παραμείνει σέ ἕνα τέτοιο περιβάλλον, φεύγει ἤ μᾶλλον τήν ἀπομακρύνει ἡ κατάσταση τῆς ψυχῆς μας.
Ἀφήνουμε ἀκόμη ἀναξιοποίητη τή χάρη, ὅταν ὁ Θεός μᾶς δίδει εὐκαιρίες γιά νά μετανοήσουμε, γιά νά ἀλλάξουμε τή ζωή μας, γιά νά τόν πλησιάσουμε, γιά νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό κάποια ἀδυναμία μας, καί ἐμεῖς δυστυχῶς ἀδιαφοροῦμε, ἀναβάλλουμε τήν προσπάθεια, δέν ἀνταποκρινόμεθα στίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καί ἔτσι δεχόμεθα «εἰς κενόν» τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Καί δέν ξέρουμε ἄν ὁ Θεός θά μᾶς δώσει ἄλλες εὐκαιρίες ἤ ἄν θά ἀπομακρύνει τή χάρη του ἀπό τήν ψυχή μας, καί θά αἰσθανθοῦμε τήν ὀδυνηρή στέρησή της.
Γι᾽ αὐτό ἄς ἀκούσουμε σήμερα τήν παράκληση τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστόλου Παύλου, καί ἄς φροντίσουμε νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας, ὥστε νά δεχόμεθα καί νά ἀξιοποιοῦμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά νά μᾶς ἐνισχύει στόν ἀγώνα μας καί νά μᾶς κατευθύνει στή σωτηρία μας.
