Εορτή Εισοδίων Θεοτόκου στην Παλαιά Μητρόπολη της Βεροίας

Στο τέλος τελέστηκε η καθιερωμένη Δοξολογία με την ευκαιρία του εορτασμού της ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, ενώ ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως.

Ο Σεβασμιώτατος Βεροίας στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μυστήριον ξένον ὁρῶ καί παρά­δοξον … θρόνον Χερουβικόν τήν Παρθένον».

Ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπερα­γίας Θεοτόκου σήμερα, καί οἱ «τά πάντα καλῶς διαταξάμενοι» πατέ­ρες ὅρισαν νά ψάλλονται ἀπό σή­με­ρα οἱ Καταβασίες τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, εἰσάγοντάς μας ἔτσι στό νόημα τοῦ μεγάλου μυ­στη­ρίου τῆς θείας ἐνανθρωπή­σεως, τοῦ μυστηρίου τῆς ἀπείρου ἀγάπης καί εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ, γιά τό ὁποῖο προετοιμα­ζό­μεθα.

«Μυστήριον ξένον ὁρῶν καί πα­ράδοξον … θρόνον Χερουβικόν τήν Παρθένον», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος ἔκπληκτος ἐνώπιον τοῦ θαύματος τῆς Γεννήσεως τοῦ Χρι­στοῦ. Πρίν ὅμως νά προσκυνή­σου­με τή φάτνη τοῦ δι᾽ ἡμᾶς γεννη­θέντος Κυρίου μας, πρίν νά γονατί­σουμε ἐνώπιον τῆς Παναγίας Μητέ­ρας του, ἡ ὁποία ὡς θρόνος Χερουβικός τόν ὑποδέχθηκε καί τόν κράτησε στά σπλάγχνα καί στήν ἀγκάλη της, ἄς στραφοῦμε γιά λίγο γιά νά παρακολουθήσουμε ἕνα ἄλλο μυστήριο, γιά νά παρακο­λουθήσουμε μαζί μέ τούς ἁγίους ἀγγέλους καί ἀρχαγγέλους, οἱ ὁποῖοι «τήν εἴσοδον τῆς Πανάγνου ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο», πῶς ὁ Θεός δημιουργεῖ τόν θρόνο διά τοῦ ὁποίου θά κατέλθει στή γῆ ὡς ἄνθρωπος.

Καί ἐάν τό μυστήριο τῆς σαρκώ­σεως τοῦ ἀχωρήτου Θεοῦ, ὁ ὁποῖος καταδέχθηκε νά χωρέσει «ἐν γα­στρί» τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, εἶναι «ξένον καί παράδοξον», ἐξί­σου ξένο καί παράδοξο εἶναι καί τό γεγονός πού ἑορτάζουμε σήμερα, ἡ εἴσοδος δηλαδή καί ἡ παραμονή στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τῆς τριετι­ζούσης Παναγίας Παρθένου.

Ξένο καί παράδοξο εἶναι ὄχι μόνο τό γεγονός ὅτι οἱ γονεῖς τῆς Πα­ναγίας, οἱ εὐσεβεῖς ἅγιοι Ἰωακείμ καί Ἄννα, οἱ ὁποῖοι τήν εἶχαν ἀπο­κτήσει ὡς καρπό πολυετῶν προ­σευ­χῶν, ἀποφασίζουν νά τήν ἀφιε­ρώσουν σέ ἡλικία μόλις τριῶν ἐτῶν στόν ναό τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί πῶς μία παιδίσκη εἰσέρχεται στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, καί παραμένει καί προετοιμάζεται γιά τή μεγάλη ἀποστολή πού ἐπρόκειτο νά ἀνα­λάβει.

Προετοιμάζεται, γιά νά γίνει «θρό­νος Χερουβικός» πού θά ὑποδεχθεῖ τόν Σωτήρα καί Λυτρω­τή τοῦ κόσμου, τόν Χριστό. Προε­τοι­μάζεται, γιά νά ζήσει καί αὐτή τό ξένο καί παράδοξο μυστήριο πρῶ­τα στόν ἑαυτό της, ἀφοῦ θά ἀξιωθεῖ νά γίνει Μητέρα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ παραμένοντας Παρθένος, καί στή συνέχεια στόν κόσμο, παρακολουθώντας τόν Υἱό της ἀπό τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ μέχρι τόν Γολγοθᾶ καί ἀπό τόν τάφο μέχρι τήν ἡμέρα τῆς ἐνδόξου εἰς οὐρανούς Ἀναλήψεώς του, διότι «ὅπου Θεός βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις».

Καί ὁ Θεός ἠβουλήθη νά γίνει ἄνθρωπος γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία μας, σαρκούμενος διά τῆς Παναγίας Παρθένου, τῆς Ὑπε­ραγίας Θεοτόκου, καί νά μᾶς δείξει στό ἱερό καί παναμώμητο πρόσωπό της, τήν τιμή καί τή δόξα μέ τήν ὁποία μπορεῖ νά περιβάλλει τόν ἄνθρωπο, μπορεῖ νά περιβάλλει ὅποιον ἐμπιστεύεται τόν ἑαυτό του στήν ἀγάπη του, ὅποιον ἀγωνίζε­ται καί προσπαθεῖ νά διατηρεῖ τόν ἑαυτό του ἁγνό καί καθαρό ἀπό τοῦ κόσμου, ὅποιον μέ ταπείνωση ὑπακούει στίς ἐντολές καί τό θέλη­μά του, ὅποιον εἶναι διατεθει­μένος ἐν σιωπῇ καί προσευχῇ νά ζήσει τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ.

Ὅλες αὐτές οἱ προϋποθέσεις συναντῶνται στό πρόσωπο τῆς Παναγίας Παρθένου, τά Εἰσόδια τῆς ὁποίας εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων ἑορτάζουμε πανηγυρικά σήμερα, τιμώντας την ὄχι μόνο γιατί ἀξιώ­θηκε νά εἰσέλθει ὡς μόνη γυναίκα στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἀλλά καί νά γίνει ἔμψυχος θρόνος τοῦ Θεοῦ.

Τιμοῦμε ὅμως τήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο καί μαζί μέ τίς Ἔνοπλες Δυ­νά­μεις τῆς πατρίδος μας, γιατί ἀνεδείχθη στό πέρασμα τῶν αἰώ­νων Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Γένους, προστάτις καί σκέπη τοῦ ἐνδόξου Στρατοῦ μας, ὁ ὁποῖος ὅπως καί στό παρελθόν ἔτσι καί σήμερα φυλάσσει τά σύνορα τῆς πατρώας γῆς ἀπό κάθε ἐχθρό καί ἐπίβουλο καί διασφαλίζει τήν εἰρή­νη, ὥστε ἐμεῖς ἀπερίσπαστοι νά ἀσχολούμεθα μέ ἔργα εἰρηνικά, μέ ἔργα προόδου σέ προσωπικό, συλλογικό καί ἐθνικό ἐπίπεδο.

Ἑορτάζοντας καί τιμώντας, λοι­πόν, σήμερα τήν Παναγία Παρθένο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό μας, κα­λού­μεθα νά μιμηθοῦμε τό παρά­δειγ­μα τῆς πίστεως καί τῆς ἐμπι­στοσύνης της στόν Θεό, γιατί μόνο μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Θεό μποροῦμε οἱ ἄνθρωποι νά ὑπερ­βοῦμε καί τίς δυσκολίες καί τά ἐμπό­δια καί τά προβλήματα πού ἀντι­μετωπίζουμε τόσο ἀπό τούς ὁρατούς ὅσο καί ἀπό τούς ἀορά­τους ἐχθρούς πού ἀπειλοῦν εἴτε τήν πατρίδα μας εἴτε τή ζωή μας καί τήν ὑγεία μας.

Καί εὐχόμεθα ἡ Ὑπεραγία Θεοτό­κος νά σκέπει καί νά προστατεύει πάντοτε καί τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς πατρίδος μας πού τήν τιμοῦν ὡς προστάτιδα ἀλλά καί ὅλο τό Ἔθνος μας καί νά μᾶς ἀπαλλάξει σύντομα καί ἀπό τή μάστιγα τοῦ κορωνοϊοῦ.