Η εορτή των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου στη Μητρόπολη Λαγκαδά
Με περισσή ευλάβεια και με την πρέπουσα τιμή εορτάστηκε εις την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης την Ιερά Μνήμη των Δύο Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, Αγίων Αθανασίου του Μεγάλου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας.
Επίκεντρο όλων των λατρευτικών εκδηλώσεων της Μητρόπολης Λαγκαδά, ήταν ο περίλαμπρος Ιερός Ναός του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, της ιστορικής περιοχής της Λητής. Την παραμονή της εορτής εκομίσθησαν, απότμημα του Σεπτού Λειψάνου του σήμερα τιμωμένου Αγίου Μεγάλου Ιεράρχου, το οποίο και φυλάσσεται εις την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, καθώς επίσης και ο παλαιός Σταυρός της Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης, ενώ εν συνεχεία τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου, ο οποίος και ομίλησε επικαίρος αναφερόμενος στην μορφή του Αγίου Αθανασίου, χειροθετώντας προς της Απολύσεως και έναν νέο Αναγνώστη που θα διακονεί στο Αναλόγιο και στο Ιερό Βήμα της ενορίας της Λητής.
Ανήμερα της εορτής τελέσθηκε λαμπρή πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννου, τον οποίον και πλαισίωναν Ιερείς και Διάκονοι της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως. Κατά την διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών παρέστησαν, ο Βουλευτής της Ν.Δ. κ. Σάββας Αναστασιάδης, εκπρόσωποι του Δήμου Ωραιοκάστρου, της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως και της Τοπικής Κοινότητος της Λητής, του Στρατού Ξηράς και των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς επίσης και μαθητές και μαθήτριες της Πρωτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως. Τον Πανηγυρικό Λόγο της ημέρας εκφώνησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Γκοτζαμάνης, αδελφός της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, ο οποίος και αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Αγίου Αθανασίου και στις αρετές που διακρίθηκε, οι οποίες και μπορούν να αποτελέσουν διδάγματα για τον βίο του καθενός.
Προ της Απολύσεως της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, τελέσθηκε η καθιερωμένη Αρτοκλασία της παλαιάς αδελφότητος του «Αγίου Αθανασίου», που υπάρχει στην περιοχή της Λητή, ενώ όπως συνηθίζεται ο Σεβασμιώτατος ετίμησε όλα τα παιδιά, τα οποία αψηφώντας το δριμύ κρύο της εποχής, βούτηξαν για να ανασύρουν τον Τίμιο Σταυρό την ημέρα των Θεοφανείων, στην ειδικά διαμορφωμένη κατασκευή πλησίον του Αγιάσματος της Ζωοδόχου Πηγής, επιδίδοντάς τους από έναν επιστήθιο Σταυρό και συγχαίροντας τα ιδαιτέρως για την τόλμη τους αυτή, η οποία κρατά ζωντανά τα ήθη και έθιμα της Πατρίδος μας μαρτυρώντας την αληθινή τους Αγάπη και Πίστη στον Έναν και Αληθινό Θεό.
Στην σύντομη προσλαλιά του προς το παριστάμενο πολυπληθές εκκλησίασμα, το οποίο ετίμησε και αυτό με τον δικό του τρόπο τον προστάτη και έφορο της περιοχής της Λητής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης απεύθυνε λόγους επικαίρους υπογραμμίζοντας μεταξύ των άλλων, ότι είναι πολλή σημαντικό να τιμούμε αυτούς που τιμούν τα Σύμβολα και τις Παραδόσεις μας, καθώς επίσης είναι και καθήκον μας να στηλιτεύουμε εκείνους που είναι βλάσφημοι της Πίστεως και των Ιερών Προσώπων και Θεσμών, εν’ ονόματι της δήθεν ανυπάρκτου ευλαβείας και ευσεβείας που τους κυριεύει, όπως είναι πολλοί που εμφανίζονται τον τελευταίο καιρό ως δήθεν ομολογητές της Πίστεως μας, αλλά δυστυχώς είναι μόνο ομολογητές της πλάνης τους.
Ομολογητής αληθινός είναι ο Μέγας Αθανάσιος και δεν μπορεί κανείς να έρθει και να σταθεί δίπλα στην Μεγάλη Αυτή Μορφή, που αποτελεί ένα Πνευματικό Κάτοπτρο, που ορθοτόμησε τον Λόγο της Αληθείας και υπηρέτησε την Εκκλησία με θυσιαστικό φρόνημα, και παρότι τους διωγμούς που υπέστη εδογμάτισε και εθεολόγησε την μόνη Αλήθεια, εν αντιθέση με κάποιους που θεολογούν μέσα από το θολό τους το μυαλό και μέσα από την πλάνη τους, υβρίζοντας και κατακρίνοντας συνεχώς Ιερές Συνόδους, Ιεράρχες, Κληρικούς αλλά και λαϊκούς. Ποιος όμως τους κατέστησε όλους αυτούς κριτές; Ο Κύριος μας λέει «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε», και αυτοί κατακρίνουν τους πάντες, με την δικαιολογία ότι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ανεγνώρισε ως Εκκλησίες τους αιρετικούς. Αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη ψευδή πλάνη και διαστροφή της αλήθειας που διακηρύσσουν οι κύριοι αυτοί. Ουδεμία εκκλησιαστικότητα δεν αναγνωρίσθει προς τους αιρετικούς, είτε αυτοί λέγονται παπικοί, είτε προτεστάντες, απεναντίας κατεδικάσθη η Ουνία.
Ιστορικά και μόνο αν το δούμε πως μπορούμε αλλιώς να τους αποκαλέσουμε αφού αυτό είναι το όνομα τους. Στην Παραβολή του Ασώτου Υιού, ο υιός όταν απομακρύνθηκε εκ της πατρώας οικίας απώλεσε την ιδιότητα του ως Υιός; Ο Μέγας Βασίλειος στην Θεία Λειτουργία του, έχει μία σημείωση και αναφορά ευχόμενος υπέρ επιστροφής των πεπλανημένων. Η Εκκλησία είναι η Φιλόστοργος Μητέρα και αναμένει την επιστροφή, και των πεπλανημένων, και των πεπτωκότων και των αμαρτωλών. Η Εκκλησία είναι Ιατρείο και η αγκαλιά της Αγάπης του Θεού για όλους τους ανθρώπους, είτε αυτοί πιστεύουν είτε αυτοί δεν πιστεύουν, είτε είναι αλλόθρησκοι είτε είναι αλλογενής, είτε είναι αιρετικοί. Η Εκκλησία καλεί τους πάντες σε Μετάνοια χαρίζοντας στο παρόν την Επίγνωση της Αλήθειας και εν τω μέλλον την ζωή την αιώνιον. Αυτή είναι η ακριβής αλήθεια περί των πραγμάτων που αφορούν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που συνεκλήθη τον Ιούνιο εις την νήσον Κρήτην. Όλα τα άλλα εκφράζουν πολιτικές σκοπιμότητες και όταν μπαίνουν αυτές οι σκοπιμότητες μέσα στα πνευματικά θέματα της Εκκλησίας τότε δημιουργούνται προβλήματα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αμάρτημα από το να διασπά κανείς την ενότητα για χάρη της εγωπαθούς αντιλήψεως του, του εγωισμού και της πλάνης του, όπως πράττουν κάποιοι κύκλοι που αποκαλούνται και ομολογητές. Είδατε ποτέ κάποιον ήρωα να αυτοαποκαλείται ήρωας. Η Ιστορία είναι αυτή που θα τον κρίνει και θα τον αποκαλέσει ήρωα ή όχι, με βάση τα ανδραγαθήματα του, τις θυσίες του και τα κατορθώματα του.
Ο Κύριος μας λέει ότι, «ὃς δ’ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ε΄ 19). Και μόνο αυτό τους το εγχείρημα αποτελεί έκφραση της κενότητας τους, αποδεικνύοντας περίτρανα το πόσο κούφιοι και άδειοι είναι, εκφράζοντας άποψη για Ιερά Πρόσωπα και Θεσμούς. Ούτε ο Τόπος, ούτε η Κοινωνία μας επιδέχονται επεμβάσεις που διασπούν την Ενότητα του Λαού μας, σπέρνοντας συνεχώς ζιζάνια. Αν θέλουμε πραγματικούς Ομολογητές, ας ακολουθήσουμε το φωτεινό παράδειγμα των δύο σήμερα τιμωμένων Αγίων Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Αθανασίου του Μεγάλου και Κυρίλλου και ας ανατρέξουμε και μελετήσουμε λεπτομερώς την αγωνιστική τους πορεία για να δούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί ορισμοί των λέξεων Ομολογητές και Άγιοι. Όλοι αυτοί που δήθεν Θεολογούν σήμερα χωρίς την Θεολογία της Αρχιερατικής Προσευχής του Κυρίου μας και χωρίς το μεγάλο Μήνυμα της Αγάπης και της Ενότητος Του, δεν Θεολογούν αλλά θολολογούν.
Ο Κύριος για την Σωτηρία όλων των ανθρώπων ανέβηκε επάνω στον Σταυρό και άπλωσε τις παλάμες του, για να ενώσει τα το πριν διεστώτα, εν αντιθέση με αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν διεστώτα και μέσα στην Εκκλησία και μέσα στην Κοινωνία, διδάσκοντας έναν Χριστό, όχι όπως Αυτός αποκαλύπτεται και βιώνεται μέσα από την ζωή και το παράδειγμα των Αγίων αλλά όπως θέλουν αυτοί να το μορφοποιήσουν και να το προβάλλουν μέσα από την εσωτερική τους κακότητα και διαστροφή, όπως έκαναν και οι Φαρισαίοι στις ημέρες του Κυρίου, οι οποίοι παρότι ήταν καλοί άνθρωποι και εκκλησιαζόμενοι, άνθρωποι του Θεού και Ευσεβείς, κατέκριναν τον ίδιο τον Νομοδότη και Νομοθέτη ως άνομο. Μετά το πέρας της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, εις την κεντρική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου Λητής, ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε και έκοψε την πατροπαράδοτη πίτα των Κατηχητικών Σχολείων της ενορίας, ευχόμενος τα δέοντα προς όλους τους παρισταμένους.
