Επαναλειτούργησε η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Βυζίτσης
Ένα ακόμα παλαιό Μοναστήρι του Πηλίου ζωντάνεψε και πάλι στις μέρες μας και άνοιξε τις πύλες του στον λαό μας, ύστερα από μακρότατη περίοδο σιωπής. Πρόκειται για την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Βυζίτσης, του 18ου αιώνος, στην οποία προσφάτως, με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, εγκαταστάθηκε η πρώτη Μοναχή, η αδελφή Μαρκέλλα.
Το Σάββατο 21/7 τελέστηκε η πρώτη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, παρουσία αντιπροσωπειών των Ιερών Μονών της Τοπικής μας Εκκλησίας και πλήθους προσκυνητών από διάφορα μέρη του Πηλίου και όχι μόνο. Προ της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την ακολουθία του καθαγιασμού της Αγίας Τραπέζης.
Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι «έχουμε την ευλογία του Θεού να ζούμε σε τόπο καθαγιασμένο και ευλογημένο, όχι μόνο από το φυσικό του κάλλος, αλλά και από την διαχρονική παρουσία ανθρώπων αφιερωμένων στον Θεό, που μετέτρεψαν το Πήλιο σε όρος των Κελίων και των Μοναστηρίων, σε ένα δεύτερο Άγιον Όρος». Ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι στα Μοναστήρια του Πηλίου ασκήτεψαν αναρίθμητοι άνθρωποι του Θεού, αναπαύθηκε πλήθος προσκυνητών, ενώ ολόκληροι οικισμοί συνέδεσαν την ζωή τους μαζί τους. Αναφέρθηκε, επίσης, στην πρακτική του πρώτου Ελληνικού Κράτους να δεσμεύει την μοναστηριακή περιουσία, κάθε φορά που ένα σκλαβωμένο τμήμα απελευθερωνόταν και ενωνόταν με τον ελεύθερο Ελληνικό κορμό, προκειμένου να συστηθούν οι πρώτες κοινότητες και να στηριχθούν οικονομικά. Αυτό συνέβη και στον τόπο μας, με πολλά ερημωμένα Μοναστήρια, απογυμνωμένα από κάθε περιουσιακό τους στοιχείο. «Παρά ταύτα», όπως παρατήρησε ο Σεβασμιώτατος, «με την μέριμνα των κατά καιρούς Επισκόπων, ο μοναχισμός στον τόπο μας αναβίωσε, με αποτέλεσμα σήμερα να λειτουργούν περίπου είκοσι στην Μητροπολιτική μας περιφέρεια…». Ο κ. Ιγνάτιος εξήρε την συμβολή των κατοίκων της περιοχής στην διάσωση της Μονής του Τιμίου Προδρόμου στη Βυζίτσα, η οποία, χάρη στην Μοναχή Μαρκέλλα, αποκτά και πάλι ζωή, ανοίγει τις πύλες του στον πιστό λαό μας και σφραγίζει την ζωή της περιοχής. Τόνισε ότι «ο Μοναχισμός είναι η απάντηση της Εκκλησίας στην εκκοσμικευμένη εποχή μας, χώρος παρηγοριάς και ελπίδας για τους ανθρώπους του καιρού μας…». Τέλος, εξέφρασε την μεγάλη χαρά του για την νέα σελίδα στην ιστορία της Μονής και ευχήθηκε πατρικώς στην Μοναχή Μαρκέλλα, καλόν αγώνα και καλή δύναμη στην μοναχική της ζωή.
