Επίκεντρο των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης ήταν ο περικαλλής Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λαγκαδά, όπου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, προεξήρχε της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας και της Επισήμου Δοξολογίας, ενώ ετέλεσε και την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του Ευλαβεστάτου Διακόνου π. Παναγιώτου Κουρεμπελέ, εις τον οποίον και απεύθυνε πατρικούς λόγους και νουθεσίες, καλώντας τον να σπέρνει συνεχώς τον Λόγο του Κυρίου και να εργάζεται με αδιαλείπτως για την προκοπή και την σωτηρία των πιστών, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε και στους ένδοξους αγώνες των προγόνων μας για την Ελευθερία της περιοχής και την διατήρηση της Εθνικής μας ταυτότητος, οι οποίοι με σύμμαχο την Ορθόδοξο Πίστη, κατάφεραν και σταμάτησαν τα τότε εξυπηρετούμενα συμφέροντα κάποιων που ήθελαν την Μακεδονία μας στα χέρια των Σλάβων, ενώ τέλος χρησιμοποιώντας μία φράση του μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Β’, που είχε εκφωνήσει κατά την ομιλία του για την προσφορά του Ιερού Κλήσου κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, και εις την οποία ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται…», προέτρεψε όλους τους παρισταμένους να βρίσκονται συνεχώς σε κατάσταση εγρηγόρσεως και αφυπνίσεως, διότι και σήμερα είναι πολλοί εκείνοι που θέλουν την αποδόμηση της κοινωνίας μας αφαιρώντας από το είναι μας κάθε τι το Ελληνικό στοιχείο, ώστε να μην μπορούμε να σταθούμε όρθιοι.
Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων παρέστησαν ο Βουλευτής της Ν.Δ. κ. Σάββας Αναστασιάδης ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβερνήσεως, εκπρόσωποι της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ο Δήμαρχος Λαγκαδά κ. Ιωάννης Καραγιάννης, εκπρόσωποι της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως, του Στρατού Ξηράς και των Σωμάτων Ασφαλείας, απόγονοι των Μακεδονομάχων της περιοχής του Λαγκαδά, των Πολιτιστικών και Λαογραφικών Συλλόγων της περιοχής ενδεδυμένοι με τις παραδοσιακές στολές του τόπου και κρατώντας τα διακριτικά τους Λάβαρα, καθώς επίσης και αντιπροσωπίες των μαθητών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως, με τις Γαλανόλευκες Σημαίες της Πατρίδος μας.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης π. Αναστάσιος Παρούτογλου, ο οποίος και αναφέρθηκε στα γεγονότα της περιόδου εκείνης και της συμβολής των Λαγκαδιανών στον Μακεδονικό Αγώνα επισημαίνοντας μεταξύ των άλλων ότι «ο Μακεδονικός Αγώνας υπήρξε ένας κρίκος στην αλυσίδα των αγώνων για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και αποτελεί μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, γραμμένη με αίμα μαρτύρων, ηρωισμούς και ολοκαυτώματα.
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στάθηκε το Σχίσμα της βουλγαρικής εκκλησίας το 1872, η οποία ονομάσθηκε Εξαρχία και αποδεσμεύθηκε, από τη θρησκευτική δικαιοδοσία και εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Στα χρόνια εκείνα οι διακρίσεις των πληθυσμών στη νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων δεν γινόταν με βάση την εθνική τους ταυτότητα, αλλά τη θρησκευτική τους επιλογή. Εξαρχικός ή Σχισματικός σήμαινε Βούλγαρος και Πατριαρχικός ή Ορθόδοξος σήμαινε Έλληνας.
Τον Αύγουστο του 1904 ήρθε στη Μακεδονία με δικό του ανταρτικό σώμα ο Παύλος Μελάς. Οι Μακεδόνες τον δέχθηκαν σαν ελευθερωτή. Ο λαός σιγά σιγά αναθάρρησε. Και όταν στις 13 Οκτωβρίου του 1904 το βόλι τον έριξε νεκρό στη Στάτιστα, έγινε εθνικό σύμβολο και πέρασε σαν ήρωας στην αιωνιότητα. Γιατί ο θάνατός του, αντί να αποθαρρύνει, θέριεψε τον Αγώνα.
Στην πόλη του Λαγκαδά και στη γύρω περιοχή δεν μπόρεσε να διεισδύσει η Βουλγαρική προπαγάνδα και απόδειξη τούτου είναι ότι δεν υπήρξαν ούτε ναοί ούτε σχολεία της Βουλγαρικής Εξαρχίας. Ο Ελληνισμός διατηρήθηκε στο Λαγκαδά αλώβητος, χάρη στην επαγρύπνηση των κατοίκων του, που από την αρχή είχαν οργανώσει την άμυνά τους και στην συνέχεια την επίθεση.
Ο Παύλος Μελάς, μαζί με τα νιάτα και τους γενναίους άνδρες και γυναίκες της πόλης μας, μέσα από τη στράτευσή τους στον ιερό αγώνα της απελευθέρωσης της Μακεδονίας, μέσω του Μητροπολιτικού ναού της Αγίας Παρασκευής, όπου στις κρύπτες του υπογείου της χτυπούσε η καρδιά του αγώνα και έκρυβε μαζί με τα όνειρα της λευτεριάς και τα όπλα των αγωνιστών της, μας οδήγησαν στην ημερομηνία της 27ης Οκτωβρίου του 1912, κατά την οποία ο Λαγκαδάς απέκτησε την πολυπόθητη ελευθερία του από τον Τουρκικό ζυγό.
Αιώνια τιμή και δόξα σ’ όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για την Μακεδονία μας και πότισαν με το αίμα τους τα αγιασμένα χώματά της».
Μετά το πέρας της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας και της επισήμου Δοξολογίας, ακολούθησε η κατάθεσης στεφάνων από τους εκπροσώπους των Πολιτικών, Τοπικών και Στρατιωτικών Αρχών, στο Μνημείο της προτομής των Μακεδονομάχων, το οποίο και ευρίσκεται στην κεντρική Πλατεία του Λαγκαδά.