Μία ακόμη μοναχική κουρά τέλεσε χθες ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, την πέμπτη κατά σειρά τις τελευταίες είκοσι μέρες. Ο κ. Συμεών έκειρε ένα νέο μοναχό στην ιστορική και αγιοτόκο Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Αγιάς Καμένων Βούρλων και έτσι ένα ακόμη μέλος προστέθηκε στην Ανδρώα Ιερά Αδελφότητα της Μονής.
Τελεσθείσης της εναρκτηρίου Αναστάσιμης Ακολουθίας στο ιστορικό Καθολικό της Μονής ακολούθησε λιτανευτική πομπή στο νέο Καθολικό του Αγίου Εθνοϊερομάρτυρος Χρυσοστόμου, Μητροπολίτου Σμύρνης, όπου και τελέστηκε ο Μέγας Αναστάσιμος Πανηγυρικός Εσπερινό συνευχομένου και του εκ των παλαιών αδελφών της Μονής, Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ολβίας κ. Επιφανίου, τη συμμετοχή του Αγίου Καθηγουμένου της Μονής Αρχιμ. π. Σεραφείμ Μαργαρίτου, του Αγίου Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως και Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Βλασίου Στυλίδος Αρχιμ. του Οικουμενικού Θρόνου π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλου, των Αγίων Καθηγουμένων, Μεγάλου Μετεώρου και Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων Αρχιμ. π. Νήφωνος, της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Αλιάρτου Αρχιμ. π. Σιλουανού, της Ιεράς Μονής Κορώνης Καρδίτσης π. Μεθοδίου, της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Άνω Ξενιάς Αρχιμ. π. Νεκταρίου, ιερέων της ευρύτερης περιοχής των Καμένων Βούρλων και της Λοκρίδος και μεγάλου πλήθους πιστών.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών στον δόκιμο αδελφό της Μονής, Δημήτριο Παναγιωτόπουλο, έδωσε το όνομα Γρηγόριος, εις τιμήν και μνήμην του εκ των Κτιτόρων της Μονής, Οσίου Θεοφόρου Πατρός Γρηγορίου του Μυροβλύτου, τα ιερά και χαριτόβρυτα λείψανα του οποίου θησαυρίζονται στην Ιερά Μονή.
Ο κ. Συμεών επίσης χειροθέτησε στην διακονία της πνευματικής πατρότητος και τον αδελφό της Μονής, Αρχιμ. π. Δαμασκηνό Λάμπρου, προκειμένου να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Μονής κατά τις υποδείξεις του Αγίου Καθηγουμένου αυτής.
Στις Ιερές Ακολουθίες, οι οποίες μεταδόθηκαν απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μητροπόλεως (89,4 Fm) και από διαδικτύου, έψαλε χορός μαθητών και πτυχιούχων του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «Γερμανός ο Μελωδός» χοραρχούντος του Πρωτοψάλτου και Καθηγητού κ. Αναργύρου Βλάχου.
Στον πατρικό του λόγο ο κ. Συμεών χαρακτηριστικά σημείωσε:
«Σήμερα αδελφέ Γρηγόριε, έλαβες Φως εκ του Ανεσπέρου Φωτός, Αναστάσιμο Φως είναι αυτό που κρατάς στα χέρια σου πατέρα Γρηγόριε. Αξιώθηκες σήμερα να τελεσθεί το βάπτισμα σου μέσα στη χαρά του βαπτίσματος, καθώς όλη αυτή η εβδομάδα είναι βαπτισματική, όλη αυτή την εβδομάδα τη Διακαινήσιμο ψέλνουμε και ζούμε το «Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε». Ιερουργήσαμε το νέο βάπτισμά σου, την ανάστασή σου, αξιωθήκαμε να ζήσουμε την ανάσταση σου και να ζήσουμε και τη δική μας ανάσταση κοντά στη δική σου, γι αυτό λοιπόν το Φως αυτό το οποίο έλαβες, είναι το Φως της Αναστάσεως, δεν είναι ένα υλικό φως, δεν είναι ένα ψυχολογικό φως, δεν είναι ένα συναισθηματικό φως. Βρίσκεσαι στο μοναστήρι του φωτός, μέσα στη θεολογία του φωτός καλείσαι εμπειρικά να μαθητεύσεις, εδώ στη Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καμένων Βούρλων Αγιάς, της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως. Από πού θα λαμβάνεις από το φως, αγαπημένε μου αδελφέ; Στο έχει απαντήσει και σε σένα και σε όλους μας, ο Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας της Κλίμακος.
«Φως για τους μοναχούς είναι οι άγγελοι, γι’ αυτό και φέρεις το αγγελικό σχήμα από σήμερα, και φως για τον κόσμο είναι οι μοναχοί». Αυτό το φως, το οποίο λαμβάνεις με μία διαδοχή φωτός, με μία διαδοχή Αναστάσεως και Χάριτος, το οποίο το λαμβάνεις δια του γέροντός σου, δια της υπακοής, δια της ταπεινώσεως, δια όλων αυτών των οποίων σήμερα ενώπιον κλήρου και λαού, δεσμεύτηκες και εσύ και δεσμευτήκαμε και εμείς για σένα, είμαστε μάρτυρες, είμαστε οι εγγυητές της πορείας σου, με πρώτο τον Θεοφιλέστατο Άγιο αδελφό, ο οποίος τυγχάνει και αδελφός της Μονής και αυτό είναι μία ακόμη μεγαλύτερη ευλογία για σένα.
Καλείσαι να λαμβάνεις το φως μέσα από τη μοναχική ζωή, μέσα από την κοινοβιακή ζωή, γιατί αν πιστέψεις έστω και μία στιγμή ότι αυτό το φως μπορεί να το λάβεις μόνος σου, τότε θα πλανηθείς. Αν πιστέψεις έστω και ένα λεπτό ότι έχεις κάποια ειδική χάρη, κάποιο ειδικό χάρισμα και θα λάβεις αυτό το φως έκτακτα και μάλιστα ότι θα μπορέσεις να το διαχειριστείς κιόλας, όπως εσύ θα κρίνεις, ως άλλος φωτιστής και σωτήρας αυτού του κόσμου, τότε δυστυχώς θα έρθει για σένα αυτός ο φοβερός λόγος του Κυρίου ότι: «δεν φτάνει που εσείς οι ίδιοι δεν εισέρχεστε στη Βασιλεία του Θεού, αλλά εμποδίζετε και αυτούς που θέλουν να εισέλθουν. «ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται, ὁδηγοί τυφλῶν». Λόγια φοβερά και φρικτά, τα οποία είμαι βέβαιος ότι δεν θα τα ακούσεις από τη φωνή του Κυρίου, αλλά είμαι πολύ βέβαιος και αυτό εύχομαι και προσεύχομαι ως πνευματικός σου πατέρας και Επίσκοπος σου ότι θα ακολουθήσεις το δρόμο του φωτός, όπως τον χαράζει ο γέροντάς σου και εγγύηση ότι ο γέροντάς σου ακολουθεί το δρόμο του φωτός είναι ότι αυτό το φως το λαμβάνει από την Εκκλησία. Δεν το λαμβάνει αυτόνομα. Το μοναστήρι δεν υπάρχει αυθύπαρκτο και μόνο του. Μπορεί να είναι αυτοδιοίκητο, μπορεί να είναι αυτοτελές, όπως πρέπει να είναι και ανεξάρτητο, αλλά είναι σε κοινωνία πνευματική και κανονική και σε σχέση πνευματική και διοικητική με τον Επίσκοπο, ο οποίος Επίσκοπος είναι σε κοινωνία με τη Σύνοδο και η οποία Σύνοδος είναι σε κοινωνία με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και με το σύνολο των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, που συγκροτούν το Συνοδικό Πολίτευμα της Εκκλησίας. Εσύ σήμερα είσαι ένας κρίκος της συνοδικής οικογένειας, είσαι ένας κρίκος της πανορθόδοξης οικογένειας, ένας απλός μοναχός μέσα από την υπακοή στο γέροντά του και στην αδελφότητα του γίνεται φορέας της συνοδικότητας μέσα στην Εκκλησία.
Ποια είναι λοιπόν η μοναστική αρχή, πρoϋπόθεση, μέθοδος, ποιο είναι το εργαλείο για να λάβεις το Φως;
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που επίσης έχετε το ίδιο όνομα, Γρηγόριος απαντά:. «Κύριε φώτισον μου το σκότος». Κύριε φώτισε μου το σκοτάδι.
Αυτή είναι η προσευχή του μοναχού και δεν είναι προσευχή που βγαίνει απλώς από τα χείλη του. Αυτό είναι το ήθος του ορθόδοξου μοναχού. Ο μοναχός διεκδικεί πρωτείο και μερίδιο στο σκοτάδι και όχι στο φως και για αυτό γίνεται Φως, μονάχα όταν έχει αυτό το ταπεινό φρόνημα. Γι αυτό και τόσο ωραία το Γεροντικό, στην πρώτη πρώτη σελίδα θα διαβάσεις: «Ὅσον ἐγγίζει ἄνθρωπος τῷ Θεῷ, τοσοῦτον ἑαυτὸν ἁμαρτωλὸν». Όχι φωτεινόν βλέπει, τοσούτον εαυτόν άθλιον, και όχι χαρισματικόν, βλέπει, όχι κάποιον σωτήρα που θα έρθει να σώσει την Εκκλησία, που θα έρθει να σώσει τα της Εκκλησίας πράγματα και θα έρθει ως αυθεντία να αποφανθεί και να δώσει γραμμή στους χριστιανούς και άποψη και θέση, πράγματα τόσο επιζήμια για τον μοναχικό κόσμο και τόσο φρικτά επιζήμια για την Εκκλησία».
Κλέινοντας τον πατρικό του λόγο ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών σημείωσε:
Αυτό στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, μέσα από την ψυχή μου, το θεωρώ ευλογία για μένα που τέλεσα τη μοναχική σου κουρά, το θεωρώ μεγάλη τιμή και μεγάλο δώρο του Θεού να ίσταμαι απόψε ενώπιον τόσο εκλεκτών Πατέρων, να ζω αυτή τη χαρά, να ζω αυτή την Ανάσταση, να ζω αυτό το προσωπικό σου Πάσχα, τη προσωπική σου βάπτιση και συγχρόνως να ζω και τη χαρισματική εντολή, που έλαβε ο π. Δαμασκηνός να γίνεται οδηγός προς το φως και αυτός δια μέσω της πνευματικής πατρότητας, την οποία θα διακονήσει αρχικά τουλάχιστον εντός της Ιεράς Μονής, για να ξεκουράζει το σεβαστό γέροντα και πάντοτε κατά παραχώρηση και με τις οδηγίες του γέροντα, όχι μόνος του. Εντολή λαμβάνει ο π. Δαμασκηνός για τη διακονία και όχι κάποια επιβράβευση ή κάποια αμοιβή. Ένα νέο σταυρό πάνω στους ώμους του, για να τον φέρει επάξια και για να είναι ελαφρύς ο σταυρός, θα πρέπει να είναι σταυρός υπακοής και ταπεινώσεως προς τον γέροντα του και τότε ο σταυρός αυτός θα είναι ελαφρύς και ακίνδυνος. Αν θεωρήσει ότι το σηκώνει λόγω της δικής του πνευματικής προκοπής, αυτός ο σταυρός θα είναι πολύ βαρύς και θα τον καταπλακώσει και μπορεί να τον ρίξει κάτω στους γκρεμούς εδώ του υψώματος της Αγιάς και της Καρυάς.
Παρακαλώ και τους δύο, να κρατήσετε ως τελευταία και ακροτελεύτια πατρική μου παρακαταθήκη την υπακοή στο γέροντα, το σεβασμό στο γέροντα, την αγάπη στο γέροντα, την ισόβια αφοσίωση στο μοναχισμό τον ορθόδοξο, αυτόν ο οποίος είναι κάτω από τον Επίσκοπο, κάτω από την Εκκλησία, κάτω από την Ιερά Σύνοδο και τότε θα ζείτε την Ανάσταση συνεχώς κι όταν πέφτετε ως άνθρωποι, τότε θα καταλαβαίνετε ακόμα περισσότερο ότι είστε παιδιά της Αναστάσεως».
Ο πολιός Γέροντας και Άγιος Καθηγούμενος της Μονής, με λόγους εγκάρδιους και λόγους ευγνωμοσύνης ευχαρίστησε υιικώς τον Σεβασμιωτάτο κ. Συμεών για την πατρική του αγάπη, την ανοιχτή αγκαλιά του και την στήριξή του προς τη Μονή και την Ιερά Αδελφότητα, ενώ επίσης ευχαρίστησε και τον Θεοφιλέστατο Άγιο Ολβίας κ. Επιφάνιο για την αγιαστική και τιμητική παρουσία του, τους Αγίους Καθηγουμένους, τους ιερείς και όλους τους πιστούς για την συμμετοχή τους στην χαρά της Μονής.
Ακολούθησε εόρτια μοναστική τράπεζα και δοχή προς όλους στο Αρχονταρίκι της Μονής.
Ανάμεσα στους πιστούς παραβρέθηκαν: ο Δήμαρχος Καμένων Βούρλων κ. Ιωάννης Συκιώτης, Αντιδήμαρχοι του Δήμου και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης κ. Ηλίας Κυρμανίδης, καθώς και εκπρόσωποι άλλων φορέων και συλλόγων του τόπου.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου