Από τις παραμονές των Χριστουγέννων μέχρι και τα Φώτα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, διάβαζα χριστουγεννιάτικα βιβλία, άκουγα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και έβλεπα χριστουγεννιάτικες ταινίες.
Ένιωθα τόσο όμορφα κάτω απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο, που πολλές φορές κοιμόμουν κάτω από αυτό. Μέχρι που ερχόταν η νύχτα των Χριστουγέννων και σηκωνόμασταν νωρίς να πάμε στον Άγιο Αχίλλιο, για να ακούςουμε το Χριστός Γεννάται δοξάσατε και η Γέννησις Σου Χριστέ ο Θεός ημών… Αυτή την εποχή δεν την άλλαζα με τίποτα.
Μελωδίες και εικόνες των γιορτών που διαπνέονται από τον βαθύ ανθρωπισμό που αναβιώνει στο τέλος κάθε χρόνου όλη η Χριστιανοσύνη,σε όλα τα σημεία της γης, μαζί με τον εκκλησιασμό, τη φάτνη, τα κάλαντα, το χιόνι, τα δώρα και το φλουρί της βασιλόπιτας.
Μία τέτοια εορταστική συνύπαρξη βιώσαμε στο φιλόξενο χώρο του Επιουσίου, μικροί και μεγάλοι. Παιδικές φωνές πλημμύρισαν τους χώρους της Μητροπόλεως, όπου τα παιδιά των ιερατικών οικογενειών μας προσήλθαν μαζί με τους γονείς τους στην καθιερωμένη κατ’ έτος εκδήλωση.
Ο Δεσπότης μας παρών για να ευλογήσει, να μιλήσει, να μοιράσει δώρα, να ανοίξει την θερμή αγκαλιά του και να κλείσει μέσα του όλες τις χαρούμενες παιδικές ψυχές. Ένας στοργικός πατέρας, που μίλησε με ζέση για το σπουδαίο ρόλο του Ιερέα-Πατέρα και της Πρεσβυτέρας-Μητέρας! Μακάρι πολλά από αυτά τα παιδιά να μιμηθούν τους γονείς τους και να αξιωθούν να υπηρετήσουν το ιερό θυσιαστήριο και το ιερατικό σπίτι!
Αρκετά παιδιά ξεδίπλωσαν τα τάλαντα τους, άλλα ήθελαν ένα εναρκτήριο «σφύριγμα» για να κελαηδήσουν, ενώ όλα μαζί τραγούδησαν τα κάλαντα και με αγωνία περίμεναν υπομονετικά το άκουσμα των ονομάτων τους για να πάρουν τα δώρα τους! Κάπου εκεί η υπομονή έφθανε στο τέλος και το χαρτί περιτυλίγματος έπαιρνε το δρόμο του προς την ανακύκλωση!
Χαρούμενα πρόσωπα… ανθρώπινες οικογενειακές στιγμές! Διότι τα παιδιά των Ιερέων μας είναι και δικά μας παιδιά! Χαιρόμασθε με την χαρά τους και στεναχωριόμασθε με τον πόνο τους!
Μακάρι κάθε μέρα στη ζωή μας να είναι Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Θεοφάνεια! Μέρες μαζί με τον Χριστό μας… όλη μας η ζωή φωνάζει Χριστός, η χαρά του σύμπαντος κόσμου.
