H Πρώτη Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία από τον Βεροίας Παντελεήμονα

Στη Θεία Λειτουργία εκκλησιάστηκαν μαθητές και μαθήτριες από το 1ο Λάππειο Γυμνάσιο Ναούσης.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας στο Αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής, ο Σεβασμιώτατος καλωσόρισε τους νέους και τους μίλησε για το ιστορικό της Ιεράς Μονής αλλά και για τον Βίο και τα Θαύματα του Αγίου Λουκά του Ιατρού.

Οι μαθητές ρώτησαν τον Σεβασμιώτατο για διάφορα θέματα και προβληματισμούς τους, ενώ παράλληλα είχαν την ευλογία να προσκυνήσουν τα χαριτόβρυτα λείψανα του Αγίου και να περιηγηθούν στους χώρους της Ιεράς Μονής.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Ἰδού θυσία μυστική, τετελειω­μέ­νη, δορυφορεῖται».

Τελέσαμε σήμερα τήν πρώτη θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων τι­μίων Δώρων. Τελέσαμε αὐτή τήν ἰδιαίτερη θεία Λειτουργία, τήν ὁποία καθιέρωσε ἡ Ἐκκλησία μας νά τελεῖται τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, στήν ὁποία εἰσήλ­θαμε ἀπό προχθές, νά τελεῖται τίς καθημερι­νές πλήν Σαββάτου καί Κυριακῆς.

Καί εἶναι ἰδιαίτερη γιατί, ὅπως ἀκούσαμε στόν ὕμνο πού ψάλ­λε­ται ἀντί γιά τόν Χερουβικό ὕμνο, εἶναι μία θυσία μυστική καί τετε­λειωμένη.

Κάθε θεία Λειτουργία εἶναι μία θυσία, εἶναι μία προσφορά τῶν πιστῶν πρός τόν Θεό. Μία προσ­φορά δύο ὑλικῶν στοιχείων, τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου, πού μετα­βάλ­λονται μέ τήν ἐπίκληση τοῦ λειτουργοῦ καί τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ Σῶμα καί Αἷ­μα Χριστοῦ. Μία προσφορά πού τε­λεῖται κατά τήν ἐντολή τοῦ Χρι­στοῦ εἰς ἀνάμνησή του, σέ ἀνά­μνη­ση τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου τῆς Μεγάλης Πέμπτης ἀλλά καί τῆς σταυ­ρικῆς θυσίας καί τῆς Ἀνα­στάσεώς του.

Ἄλλωστε ἡ κάθε θεία Λειτουργία ἀναπαριστᾶ συμβολικά τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τή Γέννηση μέχρι τήν Ἀνάστασή του, καί γι᾽ αὐτό ἔχει πανηγυρικό καί ἀναστάσιμο χαρακτήρα. Ὅμως αὐτός ὁ πανη­γυ­ρικός καί ἀναστάσιμος χαρα­κτή­ρας δέν ταιριάζει μέ τόν πέν­θιμο καί κατανυκτικό χαρακτήρα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Γιά τόν λόγο αὐτό καί δέν τελεῖται ὅλη αὐτή τήν περίοδο, ἀπό τήν Καθαρά Δευτέρα μέχρι τή Μεγάλη Πέμπτη, ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου παρά μόνο τό Σάββατο καί τήν Κυριακή, ἡμέρες πού συνδέονται μέ τό γε­γο­νός τῆς Ἀναστάσεως.

Καθώς ὅμως ἡ περίοδος τῆς Με­γάλης Τεσσαρακοστῆς εἶναι περίο­δος προετοιμασίας γιά τό Πάσχα, εἶναι περίοδος πνευματικοῦ ἀγῶ­νος, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας θέλησαν νά προσφέρουν στούς πιστούς τή δυνατότητα νά μετέχουν στή θεία Εὐχαριστία καί νά μεταλαμβάνουν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καί κατά τή διάρκεια τῆς ἑβδομάδος, ἔτσι ὥστε νά ἐνισχύονται στόν ἀγώνα τους.

Ἔτσι καθιέρωσαν τή θεία Λει­τουργία, ὅπως τήν λέμε, τῶν Προηγιασμένων τιμί­ων Δώρων, αὐτήν πού τελέσαμε καί ἐμεῖς σήμερα, καί στήν ὁποία ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος πού προσφέ­ρε­ται στή θεία Λειτουργία δέν καθα­γιάζεται σήμερα, ἀλλά ἔχει καθα­γιασθεῖ καί ἔχει μεταβληθεῖ σέ Σῶ­μα καί Αἷμα Χριστοῦ τήν προη­γού­μενη Κυριακή, ὥστε οἱ χρι­στια­νοί νά μποροῦν νά κοινωνή­σουν Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ χω­ρίς νά τελεσθεῖ ἡ θεία Λειτουρ­γία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ἤ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, πού τελεῖται κάθε Σάββατο καί Κυριακή.

Γι᾽ αὐτό τόν λόγο ἡ Λειτουργία αὐ­τή ὀνομάζεται, ὅπως εἴπαμε, Λειτουργία τῶν Προ­ηγιασμένων τιμίων Δώρων, ἐπειδή, δηλαδή, τά τίμια Δῶρα πού μεταλαμβάνουμε ἔχουν προ-ἁγιασθεῖ.

Γι᾽ αὐτό καί λίγο πρίν νά μετα­φερ­θοῦν λιτανευτικά μέσα ἀπό τόν ναό γιά νά τοποθετηθοῦν ἐπά­νω στήν Ἁγία Τράπεζα, οἱ ψάλτες ἔψαλαν «ἰδού θυσία μυστική, τε­τε­λειωμένη, δορυφορεῖται», δη­λα­δή αὐτή ἡ προσφορά τῶν πιστῶν πού μεταφέρεται εἶναι ἤδη «τετε­λει­ωμένη», καθαγιασμένη.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερέας ἤ ὁ Ἐπί­σκο­πος ὁ ὁποῖος λειτουργεῖ μεταφέρει τά τίμια Δῶρα ἔχοντας καλυμμένο τό κεφάλι του, ἐνῶ οἱ πιστοί γο­να­τίζουν, ἐπειδή, ὅπως λέει ὁ ὕμνος, «εἰσπορεύεται ὁ βασιλεύς τῆς δόξης», αὐτός δηλαδή ὁ ἴδιος ὁ Χριστός εἰσπορεύεται. Δέν περνᾶ ἀνάμεσά μας μόνο ὁ ἄρ­τος καί ὁ οἶνος, ὅπως γίνεται κατά τή Μεγάλη Εἴσοδο τίς Κυριακές ἤ τίς ἄλλες ἡμέρες τοῦ χρόνου, ἀλλά ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Γι᾽ αὐτό καί οἱ χο­ροί τῶν ψαλτῶν σιγοῦν γιά λίγο σέ ἔνδειξη σεβασμοῦ.

Αὐτή εἶναι ἡ θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων τιμίων Δώρων πού τελέσαμε σήμερα γιά πρώτη φορά καί στήν ὁποία εἴχατε τήν εὐκαιρία νά συμμετάσχετε καί νά δεῖτε πῶς τελεῖται καί πῶς οἱ Πα­τέρες τῆς Ἐκκλησίας μας βρῆκαν αὐτόν τόν ὡραῖο τρόπο, αὐτό τό Τυπικό, ὥστε οἱ πιστοί νά ἐνισχύ­ο­νται στόν ἀγώνα τους μέ τή με­τάληψη τῆς θείας Εὐχαριστίας καί νά μήν τήν στεροῦνται ἐξαιτίας τοῦ ἰδιαιτέρου χαρακτήρα τῆς Ἁγί­ας καί Μεγάλης Τεσσαρακο­στῆς, πού εἶναι ἕνας πένθιμος χαρακτήρας. Καί αὐτό διότι ἡ θεία Κοι­νωνία ἀποτελεῖ γιά τούς πιστούς, ἐφόσον προσέρχονται καί μετα­λαμ­βάνουν προετοιμασμένοι καί μέ καθαρή τήν ψυχή, τή μεγαλύ­τερη ἐνίσχυση πού μποροῦν νά λάβουν γιά τόν ἀγώνα τους, γιατί κοινωνοῦν καί λαμβάνουν μέσα τους τόν ἴδιο τόν Χριστό.

Γι᾽αὐτό θά πρέπει ὅλοι μας νά προσπαθοῦμε νά ἀξιοποιοῦμε τήν εὐκαιρία αὐτή πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, γιά νά ἐνισχυό­μαστε κοινωνώντας τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ «πίστει καί πόθῳ». Πρέπει νά ἔχουμε πίστη πολλή καί πόθο πολύ, ἀγάπη πολλή γιά νά προσερχόμεθα νά λάβουμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί προετοι­μα­σμένοι κατάλληλα, ὥστε νά ἔχου­με τόν Χριστό στήν ψυχή μας καί νά συνεχίζουμε μέ τή βοήθεια καί τή χάρη του τόν ἀγώνα μας.

Εὔχομαι, ἐπειδή βρισκόμεθα στήν ἀρχή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὁ Χριστός νά μᾶς δώσει πλούσια τή χάρη του, ἀλλά καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμεθα ὥστε νά κρατοῦμε αὐτή τή χάρη, τήν ὁποία ἰδιαιτέρως παίρνουμε ἀπό τή θεία Κοινωνία τῶν Προηγιασμένων Δώρων. Ἀμήν.