Η Εκκλησία μπροστά στην πρόκληση του 2023
-Το θέμα της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης της Εκκλησίας στην κοινωνία μετά τα όσα συνέβησαν στην «Κιβωτό του Κόσμου», αλλά και στον Λυκαβηττό, που ήδη αποτελεί το μεγάλο ζητούμενο για το σύνολο των μητροπόλεων.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας», που κυκλοφορεί πανελλαδικά κάθε Πέμπτη
To 2023 θα είναι μία από τις πλέον δύσκολες χρονιές για την Εκκλησία. Οι εξελίξεις γύρω από την «Κιβωτό του Κόσμου» και τους Αγίους Ισιδώρους στο Λυκαβηττό έχουν πληγώσει τους πιστούς και έχουν προβληματίσει τους μητροπολίτες, οι οποίοι ζουν την απαξίωση των πιστών και τη δυσπιστία τους, που έχουν να κάνουν με την διαχείριση των χρημάτων και τη λειτουργία των δομών.
Εκτός της απαξίωσης που είναι εμφανής και επηρεάζει την αποδοχή της Εκκλησίας στην κοινωνία, η Ιερά Σύνοδος, το 2023, θα κληθεί να συνεχίσει το καλό κλίμα με το Φανάρι, να στηρίζει τις επιλογές του σε διεθνές επίπεδο και παράλληλα να είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για όσα συμβαίνουν στα Βαλκάνια.
Ενώ, η αξιοποίηση της περιουσίας θα είναι για μια ακόμη χρονιά στην επικαιρότητα.
Πιο αναλυτικά, για την Εκκλησία, 7 είναι τα θέματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο κ.Ιερώνυμος:
-Το θέμα της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης της Εκκλησίας στην κοινωνία μετά τα όσα συνέβησαν στην «Κιβωτό του Κόσμου», αλλά και στον Λυκαβηττό, που ήδη αποτελεί το μεγάλο ζητούμενο για το σύνολο των μητροπόλεων. Οι πιστοί οι οποίοι στηρίζουν το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας και συμμετέχουν ενεργά στις διάφορες δομές είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί ως προς τα πρόσωπα τα οποία ασκούν το κοινωνικό έργο.
Ο Ιερώνυμος αλλά και πολλοί μητροπολίτες έχουν καταδικάσει τον πατέρα Αντώνιο της Κιβωτού για τον τρόπο που διοίκησε τη δομή και έχουν σπεύσει να διαχωρίσουν τη θέση τους από αυτόν, σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι η ευθύνη βαραίνει τον ίδιο και κανέναν άλλο.
-Η υπόθεση Λουπασάκη, ο οποίος αποσύρθηκε σιωπηρά, τα ερωτηματικά όμως παραμένουν, καθώς κατά καιρούς πολλοί κληρικοί έχουν αυτονομηθεί από την επίσημη Εκκλησία με θέσεις και πράξεις ξένες προς τις αρχές της Θεολογίας. Πολλοί μητροπολίτες είναι οργισμένοι με όσους προβάλουν θαύματα και όσους αυτοπροβάλλονται ως «Μεσσίες».
-Ένα σημαντικό θέμα που θα απασχολήσει την Εκκλησία είναι η σχέση της με τους πολιτικούς και εν όψει των εθνικών εκλογών. Το γεγονός ότι βουλευτές και κάθε είδους υποψήφιοι σπεύδουν να πάρουν την ευλογία των μητροπολιτών αλλά και του ίδιου του Αρχιεπίσκοπου, δημιουργεί μια κατάσταση που ταιριάζει περισσότερο σε κοσμικό οργανισμό παρά σε Εκκλησία. Η έμμεση εμπλοκή των Ιεραρχών στις εκλογές προκαλεί τριβές και πολλές φορές τους εκθέτει στην κοινή γνώμη.
-Η αξιοποίηση της περιουσίας θα είναι στο επίκεντρο λόγω των αποφάσεων οι οποίες θα μπουν στον δρόμο της υλοποίησης. Το Σχιστό και τα ακίνητα στα Νότια Προάστια έχουν γεννήσει για πρώτη φορά ελπίδες, αλλά έχουν προκαλέσει και διαμαρτυρίες δήμων για το τελικό αποτέλεσμα.
-Οι σχέσεις με το Φανάρι το 2022 είχαν αποκατασταθεί σε ικανοποιητικό βαθμό. Το ίδιο αναμένεται και για τη νέα χρονιά, αφού ο Βαρθολομαίος βρίσκεται στο στόχαστρο της Μόσχας τα τελευταία χρόνια. To ουκρανικό έχει επιβάλλει τη συνεργασία ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες, όπως και η μετατροπή σε τζαμί της Αγίας Σοφίας. Η εξέλιξη αυτή, μοιραία, έχει φέρει πιο κοντά τις δύο πλευρές.
-Η Ορθοδοξία στα Βαλκάνια δεν περνά και την καλύτερη περίοδό της, με ευθύνη της Ρωσίας, η οποία θέλει να αυξήσει την επιρροή της στους Σλαβόφωνους. Η Μόσχα, με σύμμαχο τη Σερβία, προσπαθεί να ελέγξει τη νέα Εκκλησία των Σκοπίων την οποία έχει αναγνωρίσει το Φανάρι μετά από αίτημα της πολιτικής ηγεσίας της γειτονικής χώρας.
Αν και ο κ.Βαρθολομαίος έχει ξεκαθαρίσει ότι το όνομα της πρώην σχισματικής Εκκλησίας δεν πρέπει να περιέχει το όνομα Μακεδονία ή παράγωγό της, η Σερβία την έχει αναγνωρίσει ως «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος-Εκκλησία της Μακεδονίας» γεγονός που έχει προβληματίσει και την Ελλάδα αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Με τη σερβική Εκκλησία συμφωνεί και η Μόσχα και μάλιστα το τέλος του 2022, απεσταλμένος του Πατριαρχείου Μόσχας, ζήτησε από τη Βουλγαρία την αναγνώριση της Εκκλησίας. Η Βουλγαρία όμως δεν επιθυμεί το όνομα «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος» οπότε βρισκόμαστε προσιτά σε ένα πρόβλημα που δεν θα λυθεί εύκολα.
-Ενδιαφέρον για την Εκκλησία της Ελλάδος έχουν και οι σχέσεις που θα αναπτυχθούν με τον νέο αρχιεπίσκοπο Κύπρου. Με τον μακαριστό Χρυσόστομο η Αθήνα ήταν σε ανοικτή γραμμή για πολλά θέματα και κυρίως για την στάση τους στο Ουκρανικό. Με τη νέα κατάσταση όλα αναμένεται να κινηθούν όπως και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά σίγουρα απαιτείται πίστωση χρόνου.
